گفت‌وگو با«خشایار جهانگیری» به بهانه آلبوم «پرسه بزن»
چندی پیش باخشایارجهانگیری،خواننده محجوب پاپ کشورمان گپ و گفتی پیرامون موسیقی و آلبوم جدیدش داشتيم.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، او با
آنکه نیمی از سال را در سوییس روزگار می‌گذراند اما هرچند وقت يكبار به
ايران مي آيدتابه قول خودش خاطراتش را در آرامش سرزمين پدري اش مرور
کند.خشایار که بدون شک یکی ازخوانندگان حرفه ای نسل جدید موسیقی پاپ ایران
است به تازگی آلبومی را با نام «پرسه بزن»روانه بازار موسیقی کرده است.آنچه
در پی می‌آید،حاصل گفت‌وگوی یک ساعته با اوست كه در آخرين سفرش به ايران
حاصل گشت.
به عنوان نخستین پرسش،چه شد که به سمت هنر و موسیقی گرایش پیدا کردی؟
من در خانواده ای هنرمندوهنردوست به دنیاآمدم واززمانی که به خاطر دارم ،موسیقی درخانه ما در جریان بود.پدرم ازپیشکسوتان رادیو وازبنیانگذاران برنامه رادیویی صبح جمعه بودوهمیشه علاقه‌مند بودتاماهم درعرصه‌های هنری فعالیت داشته باشیم.من هم ازهمان دوران کودکی به خوانندگی و موسیقی علاقه‌مند شدم وبا اینکه هیچ گاه مدرس آوازی نداشتم،امابه واسطه همان عقبه واستعداد خانوادگی همواره ترانه‌ها رابه صورت درست واصولی اجرا می‌کردم.
نخستین تجربه خوانندگی ات را به خاطر داری؟
من از زمانی که پسربچه خردسالی بودم ترانه‌های برخی خوانندگان را زمزمه می‌کردم تا اینکه برای زندگی به کشور سوئیس رفتم وبا اساتید بین المللی موسیقی آشنا شدم.آنها بعد از شنیدن صدای من تشویقم کردند که به کلاس‌های آواز و اپرا بروم. ناگفته نماند استادی که من افتخار شاگردی اش را داشتم،یکی از برترین اساتید موسیقی در اروپا بود که در کنسرواتورهای اتریش وایتالیا تدریس می‌کرد. خلاصه اینکه من به صورت حرفه ای نخستین تجربه خوانندگی را در آنجا داشتم وبه زبان انگلیسی و پارسی قطعاتی را اجرا می‌کردم تااینکه در سال 89 به ایران آمدم و خوانندگی پاپ را به صورت حرفه ای با یکی از آهنگ‌های همین آلبوم شروع کردم.
کمی درباره ساختار و ویژگی‌های آلبوم «پرسه بزن» برایمان بگو.
جرقه تولیداین آلبوم از سال 89 درذهنم زده شدوکل فرآیند تولید آن هم حدود سه سال طول کشید.در این آلبوم باآهنگسازان مطرحی مثل ساناز کریمی،علیرضا توکلی،آرش ملک،بابک مانی،حسین اعتصامی و حامدرضا همتی،همکاری داشته ام که حاصل آن تولید 9 قطعه حاضر است.البته ناگفته نماند ترانه دیگری به نام «با تو بال و پر می‌گیرم»ازدوست خوبم رضااشعاری هم قرار بوددر این آلبوم گنجانده شود که متاسفانه مجوز نگرفت. در«پرسه بزن» تلاش کردم تا نگاه متفاوتی به موسیقی پاپ داشته باشم زیرا در بسیاری از آلبوم‌هایی که طی سال‌های اخیر روانه بازار موسیقی شدند فقط یک یادوقطعه قابل شنیدن است ومابقی قطعات چنگی به دل نمی زند و باعث دلزدگی مخاطب ازهنرمند می‌شوند. علاوه بر این از نوازندگان بسیار خوبی مانند فیروز ویسانلو، میثم مروستی ، مسعود همایونی و بابک یوسفی کمک گرفتم که هر کدامشان در رشته خودشان جزو بهترین‌های کشور هستند.در مجموع تلاش کردم تا با کنار هم قرار دادن تمامی آیتم‌های مثبت ،اثری را روانه بازار کنم که نظرباارزش مخاطبم را جلب کنم.
چه شد که به این فکر افتادی که در تولید یک آلبوم با این همه آهنگساز کار کنی؟
خب راستش تمام تلاشم از ابتدا این بود که حتما در آلبوم نخستم یک کار متنوع اما یکدست ارائه دهم تا هم بتوانم برای آلبوم‌های بعدی با ذائقه مخاطب ایرانی بیش ازپیش آشنا شوم و هم اینکه سلایق مختلف جامعه آن را بپسندند.
با توجه به تعدد ترانه سراها،ترانه‌های حاضردراین آلبوم را بر چه مبنایی انتخاب کردی؟
بااینکه«پرسه بزن»آلبوم اولم بود،دوستانم پیشنهاد می‌کردند که بدون توجه به مضمون، از ترانه‌سراهای بنام استفاده کنم تا فروش آلبوم را تضمین کنند اما من برخلاف آنها به دنبال شهرت ترانه سرا نبودم و معتقدم ترانه ای که گوش می‌کنی حتما باید علاوه بر داشتن مفهوم کلامی از ساختار و احساس خوبی برخوردار باشد تا به قول معروف زیرپوست حس شود.به نظر من ترانه باید توانایی برقراری ارتباط تصويري با مخاطب را داشته باشد ازهمین رو با ترانه سراهای مختلف همکاری کردم تا بتوانم با مخاطبان مختلف ارتباط بهتری برقرار کنم.
در طول مسیری که برای انتشار این آلبوم طی کردی آیا با مشکلات خاصی روبه‌رو شدی؟
من برای تولید این آلبوم هزینه‌های زیادی رامتحمل شدم وسختی‌های زیادی کشیدم.در وهله اول اینکه چون خودم تهیه کنندگی آلبوم رابرعهده داشتم بدقولی برخی از آهنگسازان وتنظیم کنندگان در مسیر انتشارآلبوم هزینه زیادی رابرمن تحمیل کرد.البته مسائل دیگری مانند از دست دادن زمان و طولانی شدن پروسه تولیدوضعف مدیربرنامه دربرنامه ریزی دقیق ازدیگر مشکلاتی بودکه باعث خستگی بیش ازحد من شده بود.
با این اوصاف پس مشکلات فعلی بازار موسیقی ایران دامنگیر شما نشد؟
اتفاقا بزرگترین مشکلات من از همین جریانات سرچشمه گرفته بود.هم اکنون در عرصه موسیقی کشور، قوانین عجیب و غریبی حکمفرماست که سرپیچی از آن منجر به ورشکستگی و نابودی هنرمندان می‌شود. مافیای موسیقی با قدرتی که درسال‌های اخیر به چنگ آورده بر بازار موسیقی فرمانروایی می‌کند. آنها در مسیر انتشار و توزیع آلبوم هرجور که منافع شخصی شان ایجاب کندتصمیم‌گیری می‌کنند.وقتی به انبارهای بسیاری از این شرکت‌ها مراجعه می‌کنید،می بینیدکه بسیاری ازآلبوم‌های خوانندگان جوانی که جزو باندشان نیستند راواردچرخه توزیع نمی کنندتامبادا استقبال مردم از این آثار منجر به کاهش فروش آلبوم‌های خودشان شوند و این بزرگترین خیانت درحق خوانندگان جوان و با آتیه است.متاسفانه در حال حاضر هیچ سازوکار قانونی مناسبی برای مقابله بااین جریان درکشور وجودندارد.
چرا برای انتشار این آلبوم به سوئیس برنگشتی تا آلبومت را از آنجا به بازار عرضه کنی؟
من انسان ریسک پذیری هستم وهمواره سعی کرده ام تادرزندگی برخلاف جهت رودخانه شنا کنم.به همین دلیل دوست داشتم باوجود تمام سختی‌هایی که دراین راه وجود دارد،اگرقرار باشدروزی آلبومی منتشر کنم در کشور خودم آن را ضبط ومنتشر کنم نه اینکه مانندبسیاری از خواننده‌های داخلی برای همیشه به خارج از کشور مهاجرت کنم وآلبوم را درآنجا به بازارعرضه کنم.البته این را هم بگویم که الان پس از گذشت سه سال از استارت تولید آلبومم زیاد از این تصمیم راضی نیستم چرا که قول‌ها و وعده‌های زیادی شنیدم که همه آنها در حد حرف و شعار بود و هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفت.این مسئله واقعا برایم زجرآور بود تاجایی که دربرهه ای تصمیم گرفتم قید ادامه فعالیت درعرصه موسیقی را برای همیشه بزنم اما عشق به مردم کشورم موجب شد که ازاین تصمیم منصرف شوم ومحکم ترازهمیشه به فعالیتم ادامه دهم.
به صداوسبک کدام یک ازخوانندگان نسل امروزعلاقه داری؟
من صدای احسان خواجه امیری رابسیاردوست دارم چون دارای لطافت و گرمای خاصی است و به دل می‌نشیند.از بین دیگرخوانندگان محبوبم هم می‌توانم به رضا صادقی وسعید عرب اشاره کنم.
در بازار فعلی موسیقی ایران تعددخوانندگان همسان وضعیف باعث تشابه صدای خواننده‌ها وتقلیدگرایی مفرط در بین آنها شده،شما چه نظری در این باره دارید؟
متاسفانه همین طور است که اشاره کردید.تعداد خوانندگان بسیارزیاد شده است وحالا شهرت در موسیقی وخوانندگی به آرزوی بسیاری ازجوانان بدل شده است.متاسفانه موسیقی هنری نسبتا گران است و اگر شخصی سرمایه لازم راداشته باشد به خوبی می‌تواند با انواع روش‌های صحیح وناصحیح دراین مسیر پیشرفت کند.اما در این میان گوش‌های مردم نباید هر موسیقی را بشنوند.من دراثرسال‌ها ممارست و تمرین به سادگی و تنها با گوش دادن می‌توانم به اشتباه نواختن نت‌ها در یک تراک(قطعه) پی ببرم. من وتمام همکارانم باید به خاطر داشته باشیم که مادیات با هنر موسیقی تفاوت دارد و نباید این دو راباهم تلفیق کنیم.من اگر روزی روی صحنه بروم قبل ازاین که به هزینه‌های مالی فکر کنم دراندیشه انتقال عشق و انرژی مثبت وجودی‌ام به مخاطب هستم.
درباره برنامه‌های بعدی ات برایمان بگو،آیا شاهد آلبوم دیگری ازشما خواهیم بود؟
تجربه بزرگی که ازتولید آلبوم نخستم به‌دست آوردم برای من بهترین فیدبک بود.الان با این آمادگی و تجاربی که کسب کردم آلبوم جدیدی رادرمرحله پیش تولید دارم که باحساسیت زیادی روی قطعات آن کار می‌کنم.البته درماه‌های گذشته دوقطعه جدید را هم به صورت تک تراک ضبط و پخش کردم.ابتدا قطعه «سوءظن» با ترانه ای ازرضا اشعاری و آهنگی از پویان اعتصامی وسپس قطعه «ایران» باترانه ای از سمانه بابایی وآهنگسازی و تنظیم بردیا اصفهانی که دومی از صدا و سیما هم در حال پخش می‌باشد.به هر حال امیدوارم بتوانم با ارائه آثار زیبا و مدرن رضایت مخاطبان فهیم موسیقی راجلب کنم. از شما و همکارانتان در روزنامه قانون به‌خاطر فرصتی که در اختیار من قرار دادید صمیمانه سپاسگزارم.
به عنوان نخستین پرسش،چه شد که به سمت هنر و موسیقی گرایش پیدا کردی؟
من در خانواده ای هنرمندوهنردوست به دنیاآمدم واززمانی که به خاطر دارم ،موسیقی درخانه ما در جریان بود.پدرم ازپیشکسوتان رادیو وازبنیانگذاران برنامه رادیویی صبح جمعه بودوهمیشه علاقه‌مند بودتاماهم درعرصه‌های هنری فعالیت داشته باشیم.من هم ازهمان دوران کودکی به خوانندگی و موسیقی علاقه‌مند شدم وبا اینکه هیچ گاه مدرس آوازی نداشتم،امابه واسطه همان عقبه واستعداد خانوادگی همواره ترانه‌ها رابه صورت درست واصولی اجرا می‌کردم.
نخستین تجربه خوانندگی ات را به خاطر داری؟
من از زمانی که پسربچه خردسالی بودم ترانه‌های برخی خوانندگان را زمزمه می‌کردم تا اینکه برای زندگی به کشور سوئیس رفتم وبا اساتید بین المللی موسیقی آشنا شدم.آنها بعد از شنیدن صدای من تشویقم کردند که به کلاس‌های آواز و اپرا بروم. ناگفته نماند استادی که من افتخار شاگردی اش را داشتم،یکی از برترین اساتید موسیقی در اروپا بود که در کنسرواتورهای اتریش وایتالیا تدریس می‌کرد. خلاصه اینکه من به صورت حرفه ای نخستین تجربه خوانندگی را در آنجا داشتم وبه زبان انگلیسی و پارسی قطعاتی را اجرا می‌کردم تااینکه در سال 89 به ایران آمدم و خوانندگی پاپ را به صورت حرفه ای با یکی از آهنگ‌های همین آلبوم شروع کردم.
کمی درباره ساختار و ویژگی‌های آلبوم «پرسه بزن» برایمان بگو.
جرقه تولیداین آلبوم از سال 89 درذهنم زده شدوکل فرآیند تولید آن هم حدود سه سال طول کشید.در این آلبوم باآهنگسازان مطرحی مثل ساناز کریمی،علیرضا توکلی،آرش ملک،بابک مانی،حسین اعتصامی و حامدرضا همتی،همکاری داشته ام که حاصل آن تولید 9 قطعه حاضر است.البته ناگفته نماند ترانه دیگری به نام «با تو بال و پر می‌گیرم»ازدوست خوبم رضااشعاری هم قرار بوددر این آلبوم گنجانده شود که متاسفانه مجوز نگرفت. در«پرسه بزن» تلاش کردم تا نگاه متفاوتی به موسیقی پاپ داشته باشم زیرا در بسیاری از آلبوم‌هایی که طی سال‌های اخیر روانه بازار موسیقی شدند فقط یک یادوقطعه قابل شنیدن است ومابقی قطعات چنگی به دل نمی زند و باعث دلزدگی مخاطب ازهنرمند می‌شوند. علاوه بر این از نوازندگان بسیار خوبی مانند فیروز ویسانلو، میثم مروستی ، مسعود همایونی و بابک یوسفی کمک گرفتم که هر کدامشان در رشته خودشان جزو بهترین‌های کشور هستند.در مجموع تلاش کردم تا با کنار هم قرار دادن تمامی آیتم‌های مثبت ،اثری را روانه بازار کنم که نظرباارزش مخاطبم را جلب کنم.
چه شد که به این فکر افتادی که در تولید یک آلبوم با این همه آهنگساز کار کنی؟
خب راستش تمام تلاشم از ابتدا این بود که حتما در آلبوم نخستم یک کار متنوع اما یکدست ارائه دهم تا هم بتوانم برای آلبوم‌های بعدی با ذائقه مخاطب ایرانی بیش ازپیش آشنا شوم و هم اینکه سلایق مختلف جامعه آن را بپسندند.
با توجه به تعدد ترانه سراها،ترانه‌های حاضردراین آلبوم را بر چه مبنایی انتخاب کردی؟
بااینکه«پرسه بزن»آلبوم اولم بود،دوستانم پیشنهاد می‌کردند که بدون توجه به مضمون، از ترانه‌سراهای بنام استفاده کنم تا فروش آلبوم را تضمین کنند اما من برخلاف آنها به دنبال شهرت ترانه سرا نبودم و معتقدم ترانه ای که گوش می‌کنی حتما باید علاوه بر داشتن مفهوم کلامی از ساختار و احساس خوبی برخوردار باشد تا به قول معروف زیرپوست حس شود.به نظر من ترانه باید توانایی برقراری ارتباط تصويري با مخاطب را داشته باشد ازهمین رو با ترانه سراهای مختلف همکاری کردم تا بتوانم با مخاطبان مختلف ارتباط بهتری برقرار کنم.
در طول مسیری که برای انتشار این آلبوم طی کردی آیا با مشکلات خاصی روبه‌رو شدی؟
من برای تولید این آلبوم هزینه‌های زیادی رامتحمل شدم وسختی‌های زیادی کشیدم.در وهله اول اینکه چون خودم تهیه کنندگی آلبوم رابرعهده داشتم بدقولی برخی از آهنگسازان وتنظیم کنندگان در مسیر انتشارآلبوم هزینه زیادی رابرمن تحمیل کرد.البته مسائل دیگری مانند از دست دادن زمان و طولانی شدن پروسه تولیدوضعف مدیربرنامه دربرنامه ریزی دقیق ازدیگر مشکلاتی بودکه باعث خستگی بیش ازحد من شده بود.
با این اوصاف پس مشکلات فعلی بازار موسیقی ایران دامنگیر شما نشد؟
اتفاقا بزرگترین مشکلات من از همین جریانات سرچشمه گرفته بود.هم اکنون در عرصه موسیقی کشور، قوانین عجیب و غریبی حکمفرماست که سرپیچی از آن منجر به ورشکستگی و نابودی هنرمندان می‌شود. مافیای موسیقی با قدرتی که درسال‌های اخیر به چنگ آورده بر بازار موسیقی فرمانروایی می‌کند. آنها در مسیر انتشار و توزیع آلبوم هرجور که منافع شخصی شان ایجاب کندتصمیم‌گیری می‌کنند.وقتی به انبارهای بسیاری از این شرکت‌ها مراجعه می‌کنید،می بینیدکه بسیاری ازآلبوم‌های خوانندگان جوانی که جزو باندشان نیستند راواردچرخه توزیع نمی کنندتامبادا استقبال مردم از این آثار منجر به کاهش فروش آلبوم‌های خودشان شوند و این بزرگترین خیانت درحق خوانندگان جوان و با آتیه است.متاسفانه در حال حاضر هیچ سازوکار قانونی مناسبی برای مقابله بااین جریان درکشور وجودندارد.
چرا برای انتشار این آلبوم به سوئیس برنگشتی تا آلبومت را از آنجا به بازار عرضه کنی؟
من انسان ریسک پذیری هستم وهمواره سعی کرده ام تادرزندگی برخلاف جهت رودخانه شنا کنم.به همین دلیل دوست داشتم باوجود تمام سختی‌هایی که دراین راه وجود دارد،اگرقرار باشدروزی آلبومی منتشر کنم در کشور خودم آن را ضبط ومنتشر کنم نه اینکه مانندبسیاری از خواننده‌های داخلی برای همیشه به خارج از کشور مهاجرت کنم وآلبوم را درآنجا به بازارعرضه کنم.البته این را هم بگویم که الان پس از گذشت سه سال از استارت تولید آلبومم زیاد از این تصمیم راضی نیستم چرا که قول‌ها و وعده‌های زیادی شنیدم که همه آنها در حد حرف و شعار بود و هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفت.این مسئله واقعا برایم زجرآور بود تاجایی که دربرهه ای تصمیم گرفتم قید ادامه فعالیت درعرصه موسیقی را برای همیشه بزنم اما عشق به مردم کشورم موجب شد که ازاین تصمیم منصرف شوم ومحکم ترازهمیشه به فعالیتم ادامه دهم.
به صداوسبک کدام یک ازخوانندگان نسل امروزعلاقه داری؟
من صدای احسان خواجه امیری رابسیاردوست دارم چون دارای لطافت و گرمای خاصی است و به دل می‌نشیند.از بین دیگرخوانندگان محبوبم هم می‌توانم به رضا صادقی وسعید عرب اشاره کنم.
در بازار فعلی موسیقی ایران تعددخوانندگان همسان وضعیف باعث تشابه صدای خواننده‌ها وتقلیدگرایی مفرط در بین آنها شده،شما چه نظری در این باره دارید؟
متاسفانه همین طور است که اشاره کردید.تعداد خوانندگان بسیارزیاد شده است وحالا شهرت در موسیقی وخوانندگی به آرزوی بسیاری ازجوانان بدل شده است.متاسفانه موسیقی هنری نسبتا گران است و اگر شخصی سرمایه لازم راداشته باشد به خوبی می‌تواند با انواع روش‌های صحیح وناصحیح دراین مسیر پیشرفت کند.اما در این میان گوش‌های مردم نباید هر موسیقی را بشنوند.من دراثرسال‌ها ممارست و تمرین به سادگی و تنها با گوش دادن می‌توانم به اشتباه نواختن نت‌ها در یک تراک(قطعه) پی ببرم. من وتمام همکارانم باید به خاطر داشته باشیم که مادیات با هنر موسیقی تفاوت دارد و نباید این دو راباهم تلفیق کنیم.من اگر روزی روی صحنه بروم قبل ازاین که به هزینه‌های مالی فکر کنم دراندیشه انتقال عشق و انرژی مثبت وجودی‌ام به مخاطب هستم.
درباره برنامه‌های بعدی ات برایمان بگو،آیا شاهد آلبوم دیگری ازشما خواهیم بود؟
تجربه بزرگی که ازتولید آلبوم نخستم به‌دست آوردم برای من بهترین فیدبک بود.الان با این آمادگی و تجاربی که کسب کردم آلبوم جدیدی رادرمرحله پیش تولید دارم که باحساسیت زیادی روی قطعات آن کار می‌کنم.البته درماه‌های گذشته دوقطعه جدید را هم به صورت تک تراک ضبط و پخش کردم.ابتدا قطعه «سوءظن» با ترانه ای ازرضا اشعاری و آهنگی از پویان اعتصامی وسپس قطعه «ایران» باترانه ای از سمانه بابایی وآهنگسازی و تنظیم بردیا اصفهانی که دومی از صدا و سیما هم در حال پخش می‌باشد.به هر حال امیدوارم بتوانم با ارائه آثار زیبا و مدرن رضایت مخاطبان فهیم موسیقی راجلب کنم. از شما و همکارانتان در روزنامه قانون به‌خاطر فرصتی که در اختیار من قرار دادید صمیمانه سپاسگزارم.
