جهان، سال 92 را چگونه پشت سر گذاشت؟/ بخش اول: مهمترین رخدادهای آسیا
از برگزاری غرورآفرین انتخابات پرشکوه یازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران تا پروپاگاندای حمله نظامی به سوریه
در سال 1392 پاپ کنار می‌رود، پروپاگاندای حمله نظامی به سوریه شکل می‌گیرد، سرویس‌های اطلاعاتی توسط یک افشاگر رسوا می‌شوند،...
همراه با 4 بخش از سری گزارش‌های سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران مهمترین حوادث سالی که گذشت را ورق بزنید:
*** جمهوری اسلامی ایران
به جرأت می‌توان گفت سال 1392 برای کشورمان، یکی از خبرسازترین سال‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود:
خرداد: برگزاری غرورآفرین انتخابات پرشکوه یازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران، باعث شد سالی شیرین برای ملت ایران رقم بخورد.
مشارکت بیش از 70 درصدی مردم در آن و جشن برگزاری مراسم تحلیف با حضور مقامات و رهبران بیش از 50 کشور در آن، مهمترین رویداد کشورمان در سال 92 بود. حجة الاسلام دکتر حسن روحانی به سمت یازدهمین رئیس جمهوری ایران انتخاب شد و سوگند یاد کرد.
در همین خرداد ماه، اما درست دو هفته پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، ابتدا آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در گزارشي تنش‌زا و معنادار ادعا کرد که ايران به نصب سانتريفوژهاي "آي آر- 2 ام" در نطنز ادامه داده و مي‌تواند غني‌سازي اورانيوم ايران را به طور قابل توجهي تقويت کند. سپس دولت اوباما تحريم‌هايي را عليه دادوستدهاي مالي ايران اعمال و فروش کالاها و خدمات مرتبط با توليد يا مونتاژ خودروهاي سبک و سنگين را در ايران ممنوع نمود.
در مقابل، ملت ایران با شرکت پرشور و بابصیرت خود در انتخابات نشان داد که جوسازی‌های غربی و تلاش آنان برای دلسرد کردن مردم با حربه فشارهای اقتصادی، کمافی‌السابق بی‌تأثیر است.
دکتر روحانی در نخستین سخنرانی خود پس از تصدی مقام ریاست جمهوری اعلام کرد برای شفافیت و اعتمادسازي هرچه بیشتر در مسئله هسته‌اي تلاش خواهد کرد و از آمريکا مي‌خواهد حقوق صلح‌آمیز هسته‌اي ايران را به رسميت بشناسد.
تیر: اگرچه برخی مقامات آمریکایی و غربی کوشیدند ناباوری و تأسف خود از حضور حماسی ایرانیان در پای صندوق‌های رأی را در پوستین لبخندها و پیام‌ها و تبریک‌ها پنهان کنند، اما تحريم‌هاي جديد آمريکا در تیرماه 92، که فروش طلا به ايران و تجارت با جمهوري اسلامي بر پايه طلا را ممنوع کرد، واقعیت را برملا ساخت.
مهر: وزيران امور خارجه ايران و گروه 5+1 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان) در حاشيه نشست مجمع عمومي سازمان ملل متحد در نيويورک، طی نشستی موافقت کردند دور جديدي از مذاکرات را درباره برنامه هسته‌اي ايران در ژنو آغاز کنند. با این صحبت، مذاکرات سرنوشت‌سازی برای کشورمان کلید خورد.
در سفر هیئت بلندپایه به نیویورک، خبر گفتگوی تلفنی دکتر روحاني با "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا که نخستين گفتگوي رؤساي جمهور ايران و آمريکا ظرف مدت بيش از سه دهه گذشته بود، به تیتر یک تمام سایت‌ها، خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی دنیا تبدیل شد.
سرانجام 23 مهرماه 92 نشست ژنو4 درباره برنامه هسته‌ای ایران برگزار شد.
آذر: توافقنامه ژنو با موضوع برنامه هسته‌ای ایران، پس از مذاکرات نفس‌گیر و حساس میان هیئت مذاکره‌کننده ایرانی به ریاست "محمدجواد ظریف" وزیر امور خارجه کشورمان و وزرای خارجه کشورهای گروه 1+5 منعقد گردید.
در این توافقنامه حق «غنی سازی» ایران از سوی غرب در قبال برخی تعهدات تأیید شده است و در مقابل طرف های غربی نیز تعهد کردند برخی تحریم ها از جمله تحریم پتروشیمی، فلزات گرانبها و آزادسازی فروش قطعات هواپیما به ایران را لغو کنند.
دو هفته پس از توافق با ایران، جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های مجلس نمایندگان از رویکرد دولت اوباما در قبال مذاکرات هسته‌ای با ایران انتقاد کردند و خواستار تحریم‌های بیشتر شدند. در این راستا دولت آمریکا در 20 آذر 92 مجموعاً 37 فرد و شرکت ایرانی یا همکار ایران را در لیست سیاه خود قرار داد. این در حالی است که دولت آمریکا در متن توافق ژنو متعهد شد که تحریم جدیدی اعمال نکند!
بهمن: پنج مرزبان ایرانی در منطقه مرزی "جکیگور" استان سیستان و بلوچستان مفقود شدند. یک روز بعد گروهک تروریستی "جیش‌العدل" با انتشار تصاویر مرزبان‌های مسئولیت ربودن آن‌ها را بر عهده گرفت.
طبق آخرین اخبار این سربازان پس از ربوده شدن به داخل خاک پاکستان منتقل شده‌اند و مسئولان کشورمان همچنان در حال رایزنی با دولت و مرزبانی پاکستان برای آزادی این افراد هستند.
اسفند: "کاترین اشتون" مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا برای نخستین بار عازم تهران شد و با "محمدجواد ظریف" وزیرامورخارجه کشورمان دیدار و گفتگو کرد. این دیدار همانند پیش‌ملاقاتی برای دیدار اصلی و مرحله دوم مقامات ایران با 5+1 در وین است که در ابتدای سال 93 برگزار خواهد شد.
*** سوریه
بحران سوریه از آغاز سال 89 کلید خورده بود. در سال 92 ارقام میلیاردی دلارهای نفتی عربستان که به شکل تانک‌ها و تسلیحات به دست مخالفان سوری داده می‌شد، صعود شیبداری را تجربه کرد. سعودی‌ها در این سال، ثروت هنگفتی خرج کردند تا بالاخره بحران سوریه را به پایان دلخواه خود برسانند.
اما جنگ رفته رفته پیچیده‌تر شد و با به جان هم افتادن گروه‌های تکفیری و هلاکت ترویست‌ها به دست خودشان، تغییر مسیر داد. خشونت و کشتارهای وحشیانه تروریست‌ها به دست یکدیگر از یک طرف اگرچه تغییری در وسعت دامنه جنگ نداد، اما به اصطلاح کلام قرآن، "مشغولیت ظالمین به ظالمین" باعث شد قدرت قانونی حاکم در این کشور تا حد زیادی تثبیت گردد:
فروردین: موشک‌هاي اسرائيلي، در آغازين ساعات روز يکشنبه 15 فروردين، شمال شهر دمشق را بمباران کرده و به آتش کشيدند؛ علت اين حمله نظامي، انهدام پل ارتباطي ارسال تسليحات از ايران به حزب‌الله عنوان شد.
اردیبهشت: فرماندهی کل ارتش و نیروهای مسلح سوریه در پاسخ به بمباران موشکی دمشق، یک دستگاه خودروی نظامی اسرائیل را به همراه سرنشینانش که از فلسطین اشغالی وارد خاک سوریه شده بود، منهدم کرد.
خرداد: شورای امنیت سازمان ملل متحد گروه تروریستی «جبهه النصره»، وابسته به سازمان تروریستی القاعده را در لیست تحریم‌ها و مجازات‌های بین‌المللی قرار داد.
مرداد: در جریان جنگ، یک سری حملات شیمیایی مشکوک در غوطه دمشق صورت گرفت که به کشته شدن 1300 نفر انجامید. اپوزیسیون سوریه هم‌صدا با کاخ سفید، بلافاصله نظام سوریه را به استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه گروه‌های معارض مسلح متهم کردند. دمشق این ادعا را رد کرد.
آمریکا به استناد همین ادعای متزلزل، بر طبل حمله نظامی علیه سوریه کوبید و شروع به یارکشی کرد. برخی دولت‌ها در رأس آن‌ها فرانسه، ترکیه، عربستان و قطر به سرعت به این جبهه پیوستند و مرزهای سوریه چنان متشنج و ملتهب شد که تقریباً هر روز خبر تازه‌ای مبنی بر تعیین تاریخ اولین موشک‌باران به دمشق شنیده می‌شد.
شهریور: علي‌رغم جنگ رواني که مقامات آمريکايي عليه دولت "بشار اسد" به راه انداختند، کميسيون تحقيقات سازمان ملل که به سوریه اعزام شده بود، از جمله "کارلا دل‌پون" (Carla Del Ponte) نماينده آمريکا در اين سازمان، وجود شواهد محکمي از پژوهش‌هاي بيمارستاني و قربانيان را برملا نمود. طبق این شواهد، کاربرد گاز شيميايي اعصاب تأييد، ولي در مقابل تصريح شد که معارضان سوري، از اين مواد استفاده کردند و نه دولت!
در این میان پارلمان انگلیس با پیشنهاد دولت مبنی بر مداخله نظامی در سوریه مخالفت کرد و فرانسه، جای خالی انگلیس را در هم‌قطاری تاریخی با آمریکا پر کرد. "اخضر ابراهیمی" فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوريه نیز اعلام کرد که به هیچ نشانه‌ای که ثابت کند نظام سوریه از سلاح شیمیایی استفاده کرده، دست نیافته است.
مهر: در اوج سروصدای حمله نظامی آمریکا علیه سوریه، روسیه پیشنهاد تعیین‌کننده‌ای را مطرح کرد؛ آمریکا و روسیه بر خلع سلاح شیمیایی سوریه و کنار رفتن سایه جنگ توافق کردند. خلاصه آن که آمریکا بعد از جنجال‌آفرینی‌های جنگی و یک هفته پروپاگاندای حمله نظامی در رسانه‌ها، پا پس کشید و دولتهای "دندان‌تیزکرده"ی ریاض و پاریس را مبهوت و بلاتکلیف گذاشت.
"جان کری" از "بشار اسد" خواست که برای مقابله با حمله نظامی علیه سوریه، اطلاعات دقیق انبار سلاح‌های شیمیایی را طی یک هفته اعلام کند. "ولید معلم" وزیر خارجه سوریه گفت که این کشور از پیشنهاد روسیه در مورد قرار دادن سلاح شیمیایی دمشق تحت نظارت بین‌المللی استقبال می‌کند.
دولت سوریه، در عین حال که نسبت به هرگونه حمله احتمالی به کشورش اعلام آمادگی کرده بود، رسماً به عضویت پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای درآمد. سپس فهرستی از مجموعه سلاح‌های شیمیایی خود را که تنها برای رویارویی با زرادخانه‌های هسته‌ای اسرائیل و موازنه قوا بودند، در اختیار سازمان ملل قرار داد.
آبان: با فروکش دخالت نظامی آمریکا، "بشار اسد" طی یک مصاحبه تلویزیونی با تأکید بر اراده مردم سوریه در انتخابات 2014، گروه‌های مخالف سوری را به شرکت در انتخابات به مبارزه طلبید و صراحتاً اعلام کرد که هیچ مانعی بر سر راه کاندیداتوری وی وجود ندارد.
بهمن: سرانجام اواخر سال 92 فراز و فرودهای بحران سوریه و به ویژه پیروزی‌های چشمگیر ارتش در میادین نبرد از جمله بسیاری از مناطق این کشور از شهرها و روستاهای دور و نزدیک گرفته تا نواحی راهبردی همچون القلمون، حلب، حمص، غوطه شرقی و... علیه گروه‌های تروریستی- سلفی، به تغییر معادلات منطقه‌ای و جهانی به نفع "بشاراسد" منتهی شد. آمریکا، انگلیس، فرانسه و نوچه‌های عربی آن‌ها در پی تهدیدهای نافرجام برای حمله به سوریه، ناگهان از مکانیسم دخالت نظامی علیه نظام سوریه دست کشیده و به راهکارهای سیاسی دیپلماتیک و برگزاری کنفرانس ژنو2 متمایل شدند.
کنفرانس بین‌المللی ژنو 2 برای حل بحران سوریه در سوئیس برگزار شد و علیرغم آنکه "بان کی مون" دبیرکل سازمان ملل متحد در شب قبل از اجلاس، با تأکید بر اهمیت نقش ایران در حل سیاسی بحران، از مقامات کشورمان دعوت به عمل آورده بود، این دعوت با فشار کنگره آمریکا ظرف 20 ساعت پس گرفته شد و عدم اراده مستقل "بان کی مون" را در معرض انتقاد ناظران قرار داد.
دو هیئت از نمایندگان دولت سوریه و نمایندگان ائتلاف موسوم به معارضان سوریه در نشست چندجانبه ژنو 2 با حضور روسیه، آمریکا و سازمان ملل حضور یافتند. "ولید معلم" رئیس هیئت سوری تأکید کرد که ابقای قانونی "بشار اسد" در رأس قدرت، خط قرمز است. طرف مقابل نیز "احمد جربا" و حامیان غربی‌اش بر اسقاط حکومت فعلی و تشکیل دولت موقت انتقالی اصرار ورزیدند.
نتیجه آنکه دو مرحله مذاکرات فشرده، بدون هیچ دستاورد قابل ذکری به کار خود پایان داد.
*** ترکیه
سال 92 سال ناخوشایندی برای دولت سه و نیم ساله‌ی اردوغان بود. در این سال، بزرگترین فساد مالی تاریخ ترکیه توسط حزب حاکم رخ داد.
خرداد: آغاز اعتراضات به حکومت "رجب طیب اردوغان" در ترکیه، در میدان "تقسیم" شهر استانبول و با اشغال پارک گزی کلید خورد. درگیری ده‌ها هزار نفر تظاهر کنندگان با پلیس ترکیه و برای دستیابی به آزادی و دموکراسی، دیگر شهرهای این کشور را نیز دربرگرفت. نخست وزیر ترکیه گفت طرح تغییر و متحول‌سازی میدان «تقسیم» استانبول با وجود ادامه اعتراض‌ها ادامه خواهد یافت.
آذر: تلخ‌ترین عرصه ناکامی برای حزب عدالت و توسعه، یکی شکست در سیاست خارجی و دیگری فساد مالی گسترده بود. در جریان بحران فساد مالی ترکیه، "واحد جرائم سازمان یافته پلیس ترکیه" طی عملیات‌هایی 50 نفر از افراد نزدیک به دولت را که بعضاً اطرافیان نزدیک وزرای دولت اردوغان بودند، دستگیر کرد. اتهامات این افراد شامل انتفال غیرقانونی پول و طلا به خارج، فساد میلیاردی آقازاده‌های حکومتی، دریافت یا پرداخت رشوه، پولشویی و غیره بود.
این ماجرا برای حزب عدالت و توسعه که اتفاقاً با شعار "مبارزه با فساد" قدرت را از دست احزاب ملی‌گرای ترکیه گرفته بود، گران تمام شد. کارشناسان مسائل ترکیه معتقدند که در سال 93 به تدریج ارتباط مقامات دیگری نیز با این رسوایی مالی افشاء خواهد شد. مردم ترکیه از فساد مالی در بین مقامات دولت اردوغان شوکه شدند.
*** افغانستان و پاکستان
در هم‌تنیدگی اغلب مسائل داخلی و خارجی دو کشور افغانستان و پاکستان سبب شد تا در این جمع‌بندی، مهمترین رخدادهای این دو کشور در سال 92 را همزمان گردآوریم. به طور مثال سفرهای متعددی میان "حامد کرزی" و "نواز شریف" رؤسای جمهور دو کشور به افغانستان و پاکستان صورت گرفت و طی این مذاکرات، توافقات آشکار و پنهانی نیز میان رهبران به تصویب رسید.
فروردین: "پرویز مشرف" رئیس جمهور سابق پاکستان، پس از فرار از دادگاه برای محاکمه بازداشت و به مقرّ پلیس منتقل شد.
آمریکا تلاش بسیاری کرد تا "حامد کرزای" بتواند با طالبان به یک توافق سیاسی دست پیدا کند ولی این امیدها با خارج شدن طالبان از مذاکرات صلح با شکست مواجه شد.
شهریور: تیم ملی فوتبال افغانستان، توانست برای اولین بار در تاریخ این کشور با شکست تیم هند، جام قهرمانی فوتبال جنوب آسیا را از آن خود کند. پیروزی تیم ملی فوتبال افغانستان مانند یک خاطره در اذهان باقی ماند و مردم سراسر این کشور برای نخستین بار به خیابان‌ها ریخته و به جشن و شادی پرداختند.
آبان: پس از کشته شدن "حکیم‌الله محسود" رهبر طالبان پاکستان، "شورای مرکزی طالبان" تشکیل جلسه داد و بعد از روزها رایزنی برای جایگزینی وی، سرانجام "ملا فضل‌الله" به عنوان رهبر جدید این گروه معرفی شد.
علاوه بر "محسود" طی هفته‌های متوالی شماری از اعضای ارشد طالبان در حمله پهپادها یا در حمله افراد ناشناس کشته شدند که این موضوع توانست برای طالبان، در آستانه مذاکرات صلح و خروج نیروهای خارجی از افغانستان چالش بزرگی ایجاد کند.
آذر: دولت کرزای علیرغم فشارهای زیاد واشنگتن مبنی بر امضای توافقنامه امنیتی کابل- واشنگتن از امضای آن امتناع کرد، آن را مشروط به آغاز عملی روند صلح با طالبان و توقف فوری عملیات نیروهای خارجی بر منازل افغان‌ها کرد. این موافقتنامه اجازه می‌دهد هزاران سرباز آمریکایی بعد از سال ۲۰۱۴ همچنان در افغانستان بمانند.
مخالفت کرزای با امضای این توافقنامه، با واکنش‌های زیادی از سوی مقامات غربی و آمریکایی مواجه شد، به نحوی که آمریکا ضمن تهدید کابل اعلام کرد در صورت امضاء نکردن این توافقنامه امنیتی، آمریکا کمک‌هایش به افغانستان را قطع خواهد کرد.
رؤسای دو بخش مهم پاکستان تغییر کرد؛ "تصدق حسین جیلانی" به سمت رئیس قوه قضائیه، ژنرال "راحیل شریف" به عنوان فرمانده جدید ارتش و ژنرال "راشد محمود" به عنوان رئیس کمیته ستاد مشترک ارتش پاکستان معرفی و منصوب شدند.
دی: آغاز سال 2014 میلادی در اذهان افغان‌ها یادآور وعده‌ی آمریکایی بود که به خلف‌وعده تبدیل شد! اوباما قول داده بود تا پیش از آغاز سال 2014 (دی 92) نیروهای نظامی‌اش را از خاک افغانستان خارج کند، اما به دلایل واهی از جمله آماده نبودن ارتش بومی این کشور برای دفع خطرات تروریستی، تخلیه افغانستان را باز هم به آینده نامعلوم موکول کرد. اوباما فعلاً وانمود می‌کند که شخصاً در تلاش است نیروهای ائتلاف را برای خروج از افغانستان باهم هماهنگ کند.
علاوه بر نگرانی‌ها از خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان، رکود اقتصادی در این کشور نیز معضل بزرگی بود.
بهمن: دولت و طالبانِ پاکستان کمیته‌های مذاکره‌کننده خود را برای آغاز رسمی مذاکرات صلح در این کشور تشکیل داده‌اند و دو طرف در حال اعلام شروط خود در روند صلح هستند. اما رهبر تیم مذاکره‌کننده طالبان در مذاکرات صلح، معتقد است که صلح پاکستان، تا زمان خروج کامل آمریکایی‌ها از افغانستان محقق نمی‌شود. لذا پاکستان، افغانستان، طالبان و آمریکا، به چهار رأس تأثیرگذاری تبدیل شده‌اند که در این چهاروجهی، آمریکا از به ثمر رسیدن اقدامات دولتهای پاکستان و افغانستان در جهت مبارزه با تروریسم خودداری می‌کند.
اسفند: محمد قسیم فهیم معاون اول ریاست جمهوری افغانستان در سن ۵۶ سالگی درگذشت. وی در آغاز حکومت حامد کرزی به مقام "مارشالی" یعنی عالی‌ترین رتبه نظامی رسید و در پنج سال گذشته معاون اول ریاست جمهوری افغانستان بود.
*** عراق
تداوم خشونت و ناامنی، وقوع عملیات های پی در پی تروریستی و انتحاری در استان‌های مختلف عراق در سال 92 ادامه یافت و به لحاظ امنیتی و میزان کشته و زخمی شدن شهروندان، برای عراق بدترین سال در پنج سال گذشته بود.
شهریور: چهارمین دوره انتخابات پارلمانی منطقه کردستان عراق برگزار شد. در این انتخابات حزب دمکرات 38 کرسی، حزب گوران 24 کرسی، اتحادیه میهنی 18 کرسی، اتحاد اسلامی 10 کرسی و جماعت اسلامی 6 کرسی به دست آوردند.
آبان: قانون انتخابات عراق با اکثریت آراء نمایندگان مجلس تصویب شد. از مهمترین مفاد این قانون می‌توان به افزایش تعداد کرسی‌های مجلس و تعلق آن‌ها به اقلیت‌های قومی و مذهبی اشاره کرد.
آذر: نوری مالکی تمام تلاش خود را به کار بست تا ثبات و امنیت داخلی را به کشور بازگرداند و انتخابات پارلمانی را با موفقیت برگزار کند. اوایل آبان ماه امسال به واشنگتن رفت و تمام دغدغه‌های امنیتی‌اش را در چارچوب موافقتنامه امنیتی با آمریکا و عراق (2009)، با اوباما در میان گذاشت.
*** لبنان
لبنان، اگرچه به ظاهر درگیر جنگی نیست اما همجواری با فلسطین اشغالی از شمال و سوریه در شرق، موقعیتی به دشواری و بی‌ثباتی بحران را در این کشور به وجود آورد. همچنین حضور پناهندگان سوری ثبت‌نام شده و یا نشده که اکنون شمار تقریبی آن‌ها از مرز یک و نیم میلیون پناهنده فراتر رفته، علاوه بر تهدید بافت جمعیتی این کشور، با تشدید درگیری‌ها در مرز لبنان- سوریه به افزایش خطرهای امنیتی دو کشور انجامید.
فروردین: اولین جرقه بحران سیاسی در لبنان با استعفای "نجیب میقاتی" نخست وزیر این کشور زده شد. به دنبال پذیرش این استعفا از سوی "میشل سلیمان"، انتخاب نخست وزیر جدید در دستور کار قرار گرفت و احزاب و گروه‌های سیاسی لبنانی " تمام سلام" عضو جریان 14 مارس (جریان غیرهمسو با حزب‌الله) را به عنوان نخست وزیر انتخاب کردند.
خرداد: فراکسیون‌های مختلف مجلس لبنان در چند ماه متوالی با وجود تلاشهای فراوان نتوانستند قانون جدید انتخابات را تصویب کنند و به همین دلیل انتخابات پارلمانی این کشور که قرار بود در خرداد ماه برگزار شود، به تعویق افتاد.
مهر: 11 تن از اتباع لبنانی ساکن شهر اعزاز سوریه، سال گذشته از سوی گروه‌های مسلح مخالف دولت دمشق ربوده شده بودند که تعدادی از آن‌ها در چند نوبت آزاد شدند 9 نفر باقیمانده از این ربوده‌شدگان لبنانی در مهرماه 92 آزاد شدند.
دی: "میشل سلیمان" رییس جمهور لبنان در نطق تلویزیونی از هبه سه میلیاردی دلاری پادشاه عربستان سعودی به فرانسه برای فروش سلاح و تجهیزات به ارتش لبنان خبرداد که این خبر با استقبال گسترده محور ضدّمقاومت به ویژه برخی سران جریان 14 مارس مواجه شد.
بهمن: "تمام سلام" دولت موسوم به "دولت فراگیر و آشتی ملی" را برخلاف سنن گذشته (معادله 9- 9- 6)، متشکل از 8 وزیر وابسته به جریان 8 مارس، 8 وزیر وابسته به جریان 14 مارس و 8 وزیر وابسته به رییس جمهور به عنوان وزرای مستقل تشکیل داد که این ترکیب، نشان از قدرت و محبوبیت جریان حزب‌الله در میان حاکمیت این کشور داشت.
بهمن: طی چند روز متوالی دو انفجار تروریستی، شامل انفجار یک عامل انتحاری و یک خودروی بمب‌گذاری شده در مقابل رایزنی فرهنگی سفارت ایران در بیروت، منجر به کشته شدن ده تن و زخمی شدن ده‌ها نفر گردید. حجت الاسلام والمسلمين ابراهیم انصاری رایزن فرهنگی کشورمان نیز در این انفجار به شهادت رسیدند. سفارت کویت، پادگان ارتش لبنان و دفتر "حزب الله" نیز در همین منطقه قرار داشت و گروه تکفیری تروریستی گردان‌های "عبدالله عزام" مسئولیت این جنایت را برعهده گرفت.
*** قطر
خرداد: دفتر طالبان در شهر دوحه، پایتخت قطر پس از ماه‌ها تلاش آمریکایی‌ها، البته در تضاد کامل با تضمین‌های داده شده در نامه رئیس جمهور "باراک اوباما" افتتاح گردید. برافراشتن پرچم موسوم به "امارت اسلامی طالبان" در مراسم افتتاح این دفتر در قطر، ملت و حکومت افغانستان را خشگمین ساخت و نمایندگان شورای عالی صلح از آغاز مذاکرات با طالبان در قطر سرباز زدند.
تیر: «شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی» امیر 61 ساله قطر زیر فشار دولت آمریکا در یک سخنرانی که به طور مستقیم از شبکه تلویزیون دولتی این کشور پخش می شد اعلام کرد که بعد از 18 سال حکمرانی، قدرت را به پسرش شاهزاده تمیم 33 ساله می‌سپارد. تحلیلگران سپردن زمام امور به بن تمیم را در اصل یک کودتای نرم قلمداد کردند که با نقشه آمریکایی ها و در راستای منافع ایالات متحده در منطقه مورد اجرا قرار گرفت.
*** کره شمالی و کره جنوبی
سال 92 در بردارنده تحولات مهمی در شبه‌جزیره کره بود و رهبر جوان کره شمالی به واسطه اقداماتش خبرساز شد. تحرکات اتمی کره شمالی و تشدید تنش‌ها در شبه‌جزیره کره به دنبال انجام آزمایش‌های اتمی کره شمالی و متعاقب آن اعمال تحریم‌های جدید بر علیه پیونگ یانگ، باز هم پای آمریکایی ها را به میان آورد.
مرداد: پیونگ یانگ، پرتاب آزمایش موشکی کره شمالی را مقدمه‌ای برای پرتاب ماهواره به فضا عنوان کرد. دولت آمریکا اصرار داشت که پرونده کره شمالی را به شورای امنیت سازمان ملل ببرد و به اتهام نقض قعطنامه پیشین سازمان ملل، تحریم‌های بیشتری علیه این کشور تصویب کند؛ شرایط شبه جزیره کره در آستانه به دست گرفتن قدرت توسط "پارک گئون هه" نخستین رئیس جمهور زن، چنان ملتهب شد که هر گونه ابتکار عمل را از رئیس جمهوری جدید کره جنوبی گرفت.
آذر: "جانگ سونگ تائک" (Chang Song-thaek) شوهرعمه رهبر کره شمالی به اتهام خیانت به ملت، فساد و فحشا اعدام شد.
کره‌شمالی پس از محاکمه نظامی شوهر عمه رهبر این کشور اقدام به اعدام وی و نزدیکانش به اتهام کارهای ضد انقلاب و جناحی که باعث اثر گذاری بر روی وحدت حزب حاکم می‌گردد و مانع ایجاد نظامی با رهبری یکپارچه می‌شود، نمود.
پس از وی نیز "جونگ یونگ جین" (شوهر خواهر جانگ سونگ تائک) سفیر کره شمالی در کوبا و "جانگ یونگ چول" (برادزاده جانگ سونگ تائک) سفیر کره شمالی در مالزی اعدام شدند. اعدام‌ها و برکناری‌های برخی مقام‌های ارشد در کره شمالی، گمانه‌زنی‌ها در خصوص نحوه اداره کشور و کانون‌های قدرت در کره شمالی را در سالگرد دومین سال درگذشت "کیم جونگ ایل" رهبر پیشین این کشور افزایش داد.
بهمن: بزرگترین مانور مشترک آمریکا و کره جنوبی طی 25 سال اخیر در آب‌های اطراف کره شمالی برگزار شد و خشم پیونگ یانگ را برانگیخت؛ چراکه در این مانور که از سال 1989 تا به امروز از نظر شمار نیرو و تجهیزات نظامی بی‌سابقه بود، واشنگتن و سئول، رسماً حمله هسته‌ای به کره شمالی و اشغال این کشور را تمرین کردند.
گرچه روسیه و چین معتقدند که مذاکرات شش‌جانبه با هدف خلع سلاح هسته ای کره شمالی سازوکاری کارآمد و مؤثر برای حل موضوع هسته‌ای شبه‌جزیره کره است و بر این مذاکرات تاکید دارند و آمریکا نیز هر از گاهی خواستار برگزاری این مذاکرات می‌شود؛ اما در سال گذشته نیز این مذاکرات معوق‌مانده، از سر گرفته نشد و هیچ نشانه‌ای از کاهش حجم تجهیزات نظامی آمریکا در منطقه به ویژه در کره جنوبی مشاهده نشده است.
اسفند: نخستین انتخابات پارلمانی کره شمالی پس از آغاز حاکمیت رهبر فعلی "کیم جونگ اون" برگزار شد که چون وی، تنها کاندید این انتخابات بود، بر سمت خود ابقا شد! پارلمان کره شمالی، هر سال دو جلسه برگزار می‌کند و در آن، بودجه سالیانه به رأی گذاشته شده و تصمیمات حزب حاکم به تصویب می‌رسد.
انتهای پیام/
