به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، هم ‌اکنون تنها حدود ۳ کیلومتر از بقایای این دیوارباقی مانده است، دیواری که قدمتی ۶۰۰۰ ساله دارد واحتمالا مربوط به دوره مادهاست، و قسمت هایی از آن که بر روی صخره چشمه علی واقع شده،هم اکنون وجود دارد.

این دیوار وسعتی حدود ۱۸۰۰*۲۵۰۰ متر دارد و در گذشته اطراف آن خندقی وجود داشته که هنگام خطر آن را از آب پر می‌ کرده‌ اند. حداکثر ارتفاع آن ۸ متر و حداقل آن 3.2 متر است.

بقایای این بارو که قسمتی از آن به طول 453 متر در بالای کوه چشمه علی و شرق کارخانه گلیسیرین موجود است، محدوده ری پیش از اسلام را نشان می دهد.

این بارو از چشمه علی شروع می شده و تا قلعه گبری ادامه و از آنجا به سوی شمال غرب امتداد داشته است. این دیوار در انتها به دژی بلند چهارگوش می رسیده و از آن جا باتغییر مسیر به سمت شرق به چشمه علی منتهی می شده و مثلثی را تشکیلمی داده که به نقل از مورخین حدود 12 هزار گام طول داشته است که در فتح ری توسط اعراب تخریب شد.

این دیوار بعدها در سال 152 هجری قمری به دستور "مهدی بالله" خلیفه عباسی تجدید بنا شد و ظاهرا بقایای کامل پی های آن تا آغاز عهد قاجاریه برجای بوده است.

مصالح به کار رفته در این بنا خشت و گل (چینه) بوده و از نظر قدمت به دوران ساسانیان می رسد البته عده ای از مورخین قدمت آن را تا قبل از حمله اسکندر به ایران و حتی دوران ماد ها می دانند.


انتهای پیام/