آیپک چگونه نفوذ خود بر سیاست‌های آمریکا را حفظ می‌کند؟
هر چند به نظر می‌رسد که آیپک، قدرت و نفوذ سابق خود را از دست داده است، اما برای جلوگیری از آغاز جنگی فاجعه‌آمیز با ایران و در نهایت، یافتن راه‌حلی مناسب برای مناقشه اسرائیل و فلسطین، پیش از هر کاری، باید جلوی نفوذ آیپک در سیاست‌های آمریکا را گرفت.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "اینفورمیشن کلیرینگ هاوس" در مقاله‌ای به قلم "مدیا بنجامین" می‌نویسد: آیپک، کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل، هنوز یکی از قدرتمندترین سازمان‌های لابی‌کننده در آمریکا به شمار می‌رود اما خوشبختانه، این سازمان در حال از دست دادن نفوذ خود بر روی سیساتمداران آمریکایی است.
عدم توانایی آیپک برای جلوگیری از رای اعتماد کنگره به چاک هگل به عنوان وزیر دفاع آمریکا، ناتوانی آیپک در تحریک آمریکا برای عملیات نظامی در سوریه و نهایتا ناکامی آن در تخریب روند توافق ژنو بین ایران و گروه1+5، از نشانه های بارز کاهش قدرت آیپک در صحنه سیاسی آمریکا به شمار می‌رود. در گذشته نه چندان دور، آیپک ادعا می‌کرد که اگر بخواهد، می‌تواند تنها در عرض 24 ساعت، امضای 70 سناتور را بر روی یک دستمال جمع‌آوری کند. اما امسال، این سازمان برای لایحه S.1881 تحریم‌ها علیه ایران، نتوانست موافقت بیش از 59 نماینده را از آن خود کند.
یکی دیگر از نشانه‌های کاهش نفوذ آیپک، این حقیقت است که امسال، در کنفرانس سالانه آیپک که در واشنگتن دی‌سی برگزار می‌شود، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی شرکت می‌کند اما برخلاف سال‌های گذشته، اوباما یا معاون وی، «جو بایدن»، شرکت نخواهد کرد.
اما مطمئنا هنوز وقت آن نرسیده که ناقوس مرگ آیپک را به صدا درآوریم. این سازمان هنوز هم قدرت‌هایی دارد که می‌تواند از آن‌ها استفاده کند. در ادامه، به اقداماتی که باید در سال 2014 از آیپک انتظار داشت، اشاره می‌کنیم:
1. آیپک همچنان خود را برای رویارویی نظامی با ایران آماده می کند. در طول مذاکرات حساس بین‌المللی بر سر پرونده هسته‌ای ایران، آیپک همواره به دنبال افزایش تحریم‌ها علیه ایران بوده است که در کنار اقداماتی چون اخطار به ایران در مورد اینکه تیم مذاکره‌کننده آمریکایی نمی‌تواند به تعهدات خود عمل کند، ایجاد دودستگی بین آمریکا و شرکای بین‌المللی مذاکره‌کننده و اقداماتی از این دست، به دنبال برهم زدن توافقنامه ایران و 1+5 بوده است. آیپک هنوز هم برای این منظور تلاش می‌کند اما به عنوان یک پشتوانه، سعی دارد که شرایط را برای مذاکرات آماده کند. سیاست آیپک، آمریکا را وارد مسیری می‌کند که به جنگ مصیبت‌بار دیگری در خاورمیانه، منجر خواهد شد (آیپک یکی از طرفداران جنگ عراق بود و اکنون می‌توانید ببینید که به چه سرنوشتی دچار شده است).
2. اصرار آیپک بر پشتیبانی و حمایت بی‌قید و شرط از دولت اسرائیل، احتمال هرگونه راه حل ممکن برای حل و فصل مناقشه اسرائیل و فلسطین را تضعیف می‌کند. آیپک، سیاست‌های اسرائیل را که در تضاد مستقیم با قوانین بین المللی قرار دارند، از جمله ایجاد شهرک‌های یهودی نشین در کرانه غربی و مصادره زمین‌های فلسطین برای احداث دیوار حائل در طول کرانه غربی، ترویج می‌کند.
در 27 فوریه، سازمان عفو بین الملل، گزارشی را منتشر کرد که حاوی جزئیات ناراحت‌کننده ای از اعمال شدید زور و خشونت اسرائیل در کرانه غربی بود. حمایت آیپک از این اقدامات غیرقانونی، با راه‌حل مورد نظر برای حل و فصل مناقشه اسرائیل و فلسطین در تضاد مستقیم قرار دارد. آیپک همچنین، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا را تحت فشار قرار داده است تا نمایندگان سیاسی فلسطینی در غزه و حماس را کاملا از مذاکرات صلح دور نگه دارد. چه طور می‌توان با وجودی که 40 درصد از تمام فلسطینی‌ها در این مذاکرات حضور ندارند، به یک راه حل مورد توافق دست پیدا کرد؟
3. نفوذ آیپک بر سیاست‌های آمریکا ـــ وادار کردن آن به حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل ـــ احساسات ضدآمریکایی را در سراسر جهان افزایش می‌دهد. حتی ژنرال «دیوید پترائوس»، فرمانده سابق نيروهاي نظامي آمريكا در عراق و افغانستان نیز به این مسئله اعتراف کرده است. این امر باعث شده است تا به اذعان دیوید پترائوس، نوع نگاه مردم کشورهای عربی اینطور باشد که آمریکا حامی سرسخت اسرائیل در برابر فلسطین است و از این رو، هرحکومت عربی که به آمریکا نزدیک شود از دید مردم جهان عرب به عنوان خائن به آرمان فلسطین شناخته می شود؛ بنابراین، فضای عمومی کشورهای عربی ضد آمریکایی است. در این میان، القاعده و دیگر گروه‌های شبه نظامی نیز برای جلب حمایت، از این احساسات ضدآمریکایی سوء استفاده می‌کنند.
4. آیپک، آمریکا را به عضوی منفور و پست در سازمان ملل مبدل کرده است. این سازمان لابی‌کننده، سازمان ملل را بدنه‌ای مخالف رژیم صهیونیستی توصیف می‌کند و دولت آمریکا را تحت فشار قرار داده است تا با قطعنامه‌های سازمان ملل که درآن از اسرائیل خواسته می‌شود که در مورد اقداماتش پاسخگو باشد، مخالفت کند. از سال 1972، دولت آمریکا 44 قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را که در آن اقدامات اسرائیل علیه مردم فلسطین، محکوم شده است را وتو کرده است.
اوباما نیز در طول دوران ریاست‌جمهوری خود، این رویه را ادامه داده است. به علاوه، در این دوران، دولت آمریکا قطعنامه سازمان ملل در محکوم ساختن حمله وحشیانه اسرائیل به فلسطین در ژانویه 2009 را که موجب کشته شدن حدود 1400 فلسطینی شد، همچنین در سال 2011، قطعنامه‌ای که در آن خواستار توقف ساخت شهرک‌های غیرقانونی در کرانه غربی شده بود، و یا قطعنامه دیگری را که در آن از اسرائیل خواسته بود که به ساخت شهرک‌های غیرقانونی در شرق بیت المقدس و بلندی‌های اشغال شده جولان پایان دهد، وتو کرد. سازمان ملل همچنین در قطعنامه‌ای دیگر، از اسرائیل خواسته بود تا به کارشکنی در اقدامات آژانس کار و امداد سازمان ملل، خاتمه دهد.
5. آیپک به سیاستمدارانی که حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل را زیر سوال می‌برند، حمله می‌کند. این سازمان همواره از کنگره می‌خواهد که بدون هیچ قید و شرطی، لوایحی را که کارکنان آیپک به کنگره ارائه می‌دهند، تصویب کند. آن عده از اعضای کنگره که از قوانین آیپک حمایت نمی‌کنند، در انتخابات مجدد، مورد هدف این سازمان قرار خواهند گرفت و از کمک‌های مالی این سازمان بی‌نسیب می‌مانند. از بین این افراد، می‌توان به سناتورها، «آدلای استیونسون» و «چارلز اچ. پرسی» و نمایندگان «پائول فیندلی»، «پته مک‌کلوسکی»، «سینثیا مک‌کینی» و «ارل اف. هیلیارد» اشاره کرد. نفوذ به شدت نامتناسب آیپک بر کنگره، سیستم دموکراتیک آمریکا را از درون تخریب کرده است.
6. آیپک تلاش می‌کند که تمام انتقاداتی را که از اسرائیل صورت می گیرد، ساکت کند. روزنامه نگاران، اندیشکده‌ها، دانشجویان و اساتید دانشگاهی، صرفا به خاطر انتقاد از سیاست‌های دولت اسرائیل، به مخالفت با یهودیان متهم می‌شوند. این حملات، هرگونه بحث و گفتمان در این باره را در قلب سیاستگذاری‌های آمریکا، در نطفه خفه می‌کند. برای نمونه، در همین اواخر، آیپک به حامیان جنبشی که خواستار بایکوت، عدم سرمایه گذاری و تحریم اسرائیل است، دائما حمله می‌کند. این جنبش به سرعت توانست نیرویی فزاینده و پیروزی‌های متعددی را در اعمال فشار به اسرائیل جهت پایان دادن به اشغال فلسطین، دست پیدا کند . در ماه دسامبر، انجمن مطالعات آمریکا، مصوبه‌ای را در حمایت از این جنبش، تصویب کرد. آیپک نیز در واکنشی مستقیم، تلاش دارد که کنگره را وادار کند که بودجه فدرال به موسسات علمی آمریکایی که از بایکوت اسرائیل حمایت می‌کنند را قطع کند. ظاهرا آیپک با متمم اول قانون اساسی آمریکا مشکل دارد.
7. آیپک، مقامات دولت آمریکا را با عقاید تحریف شده‌ای در مورد مناقشه اسرائیل و فلسطین، تغذیه می‌کند. همه ساله، آیپک عده زیادی از اعضای کنگره ــ و بسیاری از همسران آن‌هاــ را به سفر تفریحی از اسرائیل می‌برد تا دقیقا آن چیزی را که دولت اسرائیل می‌خواهد، به آن‌ها نشان دهد. از نظر قانونی، گروه‌های لابی‌کننده اجازه ندارند که نمایندگان کنگره را به سفر ببرند اما آیپک، با ایجاد یک گروه آموزشی جعلی، با عنوان «بنیاد آموزشی آمریکا و اسرائیل»، قانون را دور زده و از این طریق مسافرت‌های زیادی را برای نمایندگان کنگره، ترتیب می‌دهد. در واقع، آدرس دفتر این بنیاد، همان آدرس آیپک است و با همان کارکنان آیپک اداره می‌شود. این مسافرت‌ها به محکم‌تر شدن روابط بین آیپک و کنگره و اعمال نفوذ ناروای آن در کنگره آمریکا، کمک می‌کند.
8. با لابی‌گری‌های آیپک، میلیاردها دلار از پول مالیات دهندگان آمریکایی، به جای آنکه برای بازسازی آمریکا و یا سرمایه‌گذاری‌های قانونی مصرف شود، راهی اسرائیل می‌شود. درست در زمانی که آمریکا از بحران طولانی مدت مالی رنج می‌برد، آیپک به دنبال این است که بودجه کمک‌های خارجی به اسرائیل، بدون هیچ کاهشی به خزانه رژیم صهیونیستی واریز شود. در حالیکه جامع زیادی در سرتاسر آمریکا با کاهش شدید بودجه برای معلمان، آتش‌نشانان، و نیروهای پلیس مواجه است، آیپک کنگره را برای پرداخت بیش از سالانه 3 میلیارد دلار به اسرائیل، تحت فشار گذاشته است.
اسرائیل بیست و هفتمین کشور ثروتمند دنیا به شمار می‌رود اما به لطف آیپک، بیش از هر کشور دیگری، کمک‌های مالی آمریکا را از آن خود می‌کند و درست در زمانی که بودجه کمک‌های خارجی آمریکا با کاهش رو به رو است، حفظ سهم بزرگ و قابل توجه اسرائیل از این کمک‌ها، به معنای کاهش و ایجاد اخلال در برنامه‌های کمک‌رسانی به فقیرترین کشورهای دنیا خواهد بود.
حرف آخر این است که آیپک، که عامل بالفعل یک دولت خارجی به شمار می‌رود، بیش از هر چیز و هرکسی، بر سیاست‌های آمریکا تاثیرگذار است. وقتی که گروه کوچکی مثل این، دارای چنین قدرتی باشد، می‌تواند به هر کسی صدمه بزند. نقطه شروع اساسی برای جلوگیری از آغاز جنگی فاجعه‌آمیز با ایران و در نهایت، یافتن راه‌حلی مناسب برای مناقشه اسرائیل و فلسطین، از بین بردن نفوذ آیپک در سیاست‌های آمریکا است.
انتهای پیام/
