از سال 2012 میلادی، محققان دانشگاه گوتنبرگ سوئد در قالب یک آزمایش تجربی برای بررسی امکان پیوند رحم و باردار شدن، 9 زن را تحت عمل پیوند رحم قرار دادند.

این تحقیقات با هدف کمک به فرزنددار شدن افرادی که از بدو تولد فاقد رحم بوده یا آنهایی که بدلیل ابتلا به سرطان رحم خود را از دست داده‌اند، انجام می‌شود.

این افراد، رحم اهدایی را از مادر یا خویشاوندان نزدیک خود دریافت کردند، با این حال پزشکان مجبور به خارج کردن دو رحم بدلیل بروز برخی عوارض جانبی شده‌اند.

پیش از انجام عمل پیوند، با استفاده از روش لقاح خارج رحمی (IVF) تخمک فرد با اسپرم بارور شد؛ سپس رویان (embryo)‌ در رحم چهار بیمار تحت پیوند قرار داده شد.

دکتر «ماتیاس برانشتورم» از متخصصان زنان و زایمان و سرپرست تیم تحقیقاتی معتقد است که از مجموع چهار نفر، دو نفر از شانس بالایی برای بارداری برخوردار هستند و دو نفر دیگر احتمالا هرگز باردار نخواهند شد.

در صورت باردار شدن، دوزهای بسیار پایین برای پیشگیری از پس زدن عضو پیوندی به مادر باردار داده شده و وضعیت سلامت مادر در تمام طول این دوران بدقت مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کنترل مستمر عملکرد رحم پیوندی در زمان بارداری و مراحل رشد جنین بسیار حائز اهمیت است، چراکه تغییرات فیزیولوژیکی رحم می‌تواند بر سلامت مادر و جنین اثر بگذارد.

رحم پیوندی در صورت عملکرد مناسب، بدلیل نیاز به مصرف مادام‌العمر داروهای مهارکننده سیستم ایمنی، پس از حداکثر دو بارداری از بدن خارج خواهد شد.