جدیدترین موفقیت شما قرار گرفتن در میان کاندیداهای برترین مربی جهان در سال گذشته بود. آلکس فرگوسن و یوپ هاینکس رقبای شما بودند. درباره این دو مربی چه فکر می‌کنید؟

هر دو مربیان بزرگی هستند و من آنها را همیشه تحسین کرده‌ام. همیشه فکر می‌کردم فرگوسن تا زمانی که زنده است، مربی منچستر باقی می‌ماند. هاینکس را نیز از سال‌ها پیش می‌شناسم و صادقانه بگویم از این‌ که او جایزه مربی برتر سال را برد، واقعا خوشحال شدم.

فکر می‌کنید تا به حال توانسته‌اید از این دو مربی بزرگ چیزی یاد بگیرید؟

همه مربیان از جمله من امیدوارند که از این دو چیزهای زیادی یاد بگیرند. من همیشه به شیوه‌های مربیگری این دو توجه کرده‌ام. آنها بهتر از هر کسی می‌دانند چگونه بازیکنان را کنترل کنند. البته ترجیح می‌دهم فقط با مشاهده آنها مربیگری یاد بگیرم ، نه این ‌که آنها خودشان چیزی به من بگویند. من خودم هرگز به کسی نمی‌گویم چه کار کنند و چه کار نکنند. دلم می‌خواهد همیشه در مربیگری پیشرفت کنم، اما نه‌فقط از راه مشاهده شیوه‌های دیگر مربیان.

خودتان را به عنوان یک مربی چطور توصیف می‌کنید؟

پیش از هر چیزی سعی می‌کنم یک بازیکن باشم. گاهی اوقات خودم را ملزم می‌کنم در مدت زمانی کوتاه تصمیمات مهم بگیرم، اما گاهی اوقات سعی می‌کنم دیگران نیز به من کمک کنند. خیلی‌ها عملکرد مرا تحت‌نظر دارند. من هرگز فکر نمی‌کنم قهرمان هستم و از طرفی هم با بازیکنانم ‌مانند یک کارگر رفتار می‌کنم. من روش‌های خاص خودم را دارم و اگر کسی فکر می‌کند می‌تواند حدس بزند تصمیم بعدی من چه خواهد بود ‌ یا چه در سر دارم، اشتباه می‌کند. به عنوان یک مربی به چیزی که می‌گویم همیشه ایمان دارم. من چیزی نیستم که دیگران فکر می‌کنند.

برجسته‌ترین دوره مربیگری‌تان چه زمانی بود؟

مسلم است‌ فینال لیگ قهرمانان 2013 اروپا و جدال با بایرن‌مونیخ. صادقانه بگویم هرگز به این فکر نمی‌کردم‌ اگر قهرمان شویم، چه اتفاقی می‌افتد. فینال لیگ قهرمانان اروپا برای من یک تجربه باشکوه بود. آنجا نشان دادیم دورتموند تیم قابل‌توجهی در اروپاست و می‌تواند پابه‌پای بایرن پیش برود. من خیلی خوش شانس بودم که تا امروز تجارب فوق‌العاده‌ای به دست آورده‌ام.

حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا را اتفاقی می‌دانید که ممکن است دوباره برای شما اتفاق بیفتد؟

ابتدا باید بگویم در لیگ قهرمانان تمام تیم‌ها فقط می‌خواهند به فینال برسند و برخی دیگر از تیم‌ها فقط به قهرمانی می‌اندیشند و نه حتی رسیدن صرف به فینال. اکنون دورتموند در جایی بین این دو نظریه است. سعی می‌کنم دورتموند همیشه در لیگ قهرمانان آماده باشد.

دورتموند در این فصل مصدوم زیاد داشت، اما حداقل این است که همیشه سعی می‌کند در لیگ قهرمانان آماده به میدان برود.بایرن‌مونیخ هم‌اکنون برترین تیم جهان است و متاسفانه این تیم در بوندسلیگا حضور دارد. صادقانه بگویم ما دربرابر این تیم حتی در بوندسلیگا هم شانس نداریم، اما می‌توانیم دل به اتفاقات لیگ قهرمانان ببندیم. با وجود بایرن‌مونیخ و همه تیم‌های قدرتمند دیگر، من امیدوارم روزی دوباره فینال لیگ قهرمانان را تجربه کنیم.

اگر قرار باشد از بین برترین بازیکنان کنونی جهان یکی را به تیم خود بیاورید، چه کسی را انتخاب می‌کنید؟

لیونل مسی؛ من بازی او را دوست دارم. البته من فرانک ریبری و کریستیانو رونالدو را هم دوست دارم، اما وقتی بازی‌های مسی را می‌بینم، فکر می‌کنم او بازیکن بیش از اندازه فوق‌العاده‌ای است. جالب اینجاست که او روزبه‌روز بهتر می‌شود.

یورگن کلوپ بهترین گزینه ممکن برای هدایت دورتموند است؟

فکر می‌کنم چیز دیگری باید بگوییم: چرا و چگونه باشگاه دورتموند تا این اندازه از من مربی خوبی ساخت؟ چرا من دوست دارم برای این باشگاه کار کنم؟ اینها پرسش‌هایی سرشار از احساس است. کاری که برای این باشگاه و کمکی که به آنها می‌کنم، برایم خیلی مهم است.

برای دورتموند هیچ چیز مهم‌تر از فوتبال نیست‌، البته در آلمان باشگاه‌ها چیزی بیش از فوتبال به هواداران ارائه می‌کنند. مونیخ مکان خوبی برای تعطیلات است، هامبورگ سواحل زیبایی دارد و دورتموند هم خود فوتبال را دارد.

هنگام برگزاری رقابت‌های جام جهانی 2014 شما کجا هستید؟

هنوز نمی‌دانم، اما قطعا در برزیل هم نیستم و جام جهانی را از تلویزیون می‌بینم. اگر بازیکنی در جام جهانی بدرخشد، شخصا این را به او می‌گویم، اما این‌طور نیست که به خاطر او به برزیل بروم. اگر قرار باشد فقط به دلیل تماشای یک بازیکن به یک کشور دیگر بروم، رقابت‌های زیر 21 سال اروپا را به جام‌جهانی ترجیح می‌دهم.

از نظر شما مدعی اصلی قهرمانی کدام تیم است؟

آلمان و برزیل. البته احتمالات دیگر را کاملا نادیده می‌گیرم. برزیل در جام کنفدراسیون‌ها عالی بود و نشان داد مدعی نخست قهرمانی است، البته در کنار آلمان.

اگر قرار باشد سرمربی تیم ملی یک کشور باشید کدام تیم را ترجیح می‌دهید؟

هنوز وقت آن نرسیده، اما به هر حال قبول مربیگری تیم ملی یک کشور بسیار جذاب است. از این‌ که در آلمان زندگی می‌کنم خوشحالم و فکر نمی‌کنم جای دیگری به این اندازه خوشحال باشم. تیم ملی آلمان الان مربی خیلی خوبی دارد و من هم که در دورتموند سرم بیش از اندازه شلوغ است. پس باشد برای بعد!