طنز‌های اجتماعی "کمال تبریزی" یادآور کمدی نئورئالیستی قدیمی ایتالیاست.

به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران، طنز‌های اجتماعی کمال تبریزی یادآور کمدی نئورئالیستی قدیمی ایتالیاست؛ دوره‌ای که فیلم ساز‌های هوشمند آن جا به به کارگیری وضعیت‌های خاص اجتماعی و دست انداختن شرایط و قوانین جامعه، توانستند تناقض‌های تاریک فرهنگ در حال دگرگونی پس از جنگ را به نمایش بگذارند.

حالا این کارگردان به دنبال بهترین فیلمش مارمولک، به مضمون مرگ- و درکنارش ناموس- رو آورده ولی این جا حتی نمی‌تواند پیوند و هماهنگی لازم بین لحظه‌های مجزای مضمون‌های طنز با موضوع کلی فیلم ایجاد سازد.

بنابر این موفق نمی‌شود یک اثر کمدی منسجم به وجود آورد و در نتیجه هیچ نوع افۀ طنز گزنده‌ای ازبیشتر صحنه ها بگیرد...

اساس کمدی کما ل تبریزی این بار بیشتر بر پایه شوخی‌های ملایم و گاه بی‌مزه قرار گرفته و جالب است که شخصیت اول او،‌ حاجی ناموس پرست ( رضا عطاران) درخیال خود به رابطه همسرش ( پانته آ بهرام) بامرد غریبه مرده ( پیمان قاسم خانی) فکرمی‌کند و یا در خواب می بیند یا با جنازه آن مرد حرف می زند.

این شوخی‌ها و طنر فیلمساز نه در پی بیان موضوع ونه  انتقاد از مسأله‌ای است،‌ و نه می‌تواند مقبول "طبقه حساس" قرار گیرد.

منبع: مجله فیلم


انتهای پیام/اق
برچسب ها: سینما ، ایران ، فیلم ، نقد
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار