به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شیراز؛ در این بنا بقعهٔ شیخ یوسف سروستانی (وفات: ۶۸۰ هجری) و محمد بن حسن‌علی البیظاوی (وفات: ۷۱۰ هجری) قرار گرفته ‌است.

ساخت این اثر تاریخی برگرفته از کاخ ساسانی سروستان است.

این بنا محل زندگی و تدریس شیخ بوده که شامل دو چهار طاقی با ستون های سنگی و معماری دوره ساسانی است.

یکی از ویژگی های این بنا استفاده از سنگ های تراش خورده، لاشه و آجر در بناست. در وسط چهار طاق اصلی، سنگ قبری مربوط به شیخ یوسف قرار دارد که بر روی آن نگاشته شده است: «توفی الشیخ یوسف بن یعقوب السروستانی سنه اثنین و ثمانین بعد ست مائه» و در پایان نیز تاریخ 680 هجری ذکر شده است. سنگ قبر دیگری متصل به بقعه شیخ است که بر روی آن نام محمد بن حسن علی البیضاوی مورخ 11 رمضان 710 هجری نگاشته شده است. بر سر در جنوبی نام استاد علی بن حسین علی الفازی و تاریخ محرم 680 هجری مرقوم شده است. تاریخ سر در جنوبی 714 ذکر شده و پایین آن روی لوحه سنگی به کاشت درخت سروی در سال 731 در صحن بقعه اشاره شده است.

سر در جنوبی بنا طاقی است با مقرنس زیبا و سر در دیگر در محور اصلی بنا قرار دارد. این سر در دارای چندین کتیبه به خط نستعلیق می باشد که یکی از آن ها مربوط به عهد پادشاهی نادر شاه افشار می باشد.

این بنا از نظر معماری و تزیینات منحصر به فرد است و گنبدی آجری دارد.

این اثر در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۱۷ با ۳۱۸باشماره ثبت به‌عنوان یکی از آثار ملی ایرانبه ثبت رسیده است.