بر عکس ؛ اینجانب فکر می کنم بیشتر دریافت انسان از طریق شنوایی است . کلاس درس و آموزش بر پایه شنیدن است.حتی کار پیامبران ( بشیر و نذیر ) از راه شتوایی است نه بینایی. ارتباطات انسانی بر اساس شنیدن است.
بسیاری از حیوانات درک بینایی بیشتری از انسان دارند مانند عقاب پلنگ و... . ولی همه درک شنوایی کمی دارند حیواناتی مانند اسب و سگ درک شنوایی کمی دارند و دستورات اولیه را متوجه می شوند.
از هلن کلن که نویسنده ای نابینا و ناشنوا بود؛ می پرسند اگر تو می توانستی فقط یکی از دو حس بینایی یا شنوایی را بدست آوری کدام را انتخاب می کردی . هلن کلن در پاسخ می گوید من شنوایی را انتخاب می کردم "زیرا نقص شنوایی ارتباط مرا با انسانها از بین برده است" ولی نقص بینایی ارتباط مرا با اشیاء از بین برده است.
در عمل ما می بینیم افرادی که دچار نقص شنوایی هستند اختلالات رفتاری و روحی بیشتری نسبت به افرادی که نقص بینایی دارند ؛داشته اند.
به عبارتی انسان از طریق شنیدن از دنیای حیوانات جدا می شود.