"روحالله جعفری" در نشست رسانه‌ای نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟:
آقای روحانی از نزدیک با مشکلات یک گروه تئاتری آشنا شوید/ افراد مسئول در جامعه از آثار فرهنگی دیدن کنند
"روحالله جعفری" در نشست رسانه‌ای خود انتقادهایی را مطرح کرد.
به
گزارش خبرنگار حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران صبح امروز نشست رسانه‌ای
نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟" با حضور "روحالله جعفری" کارگردان
نمایش در سالن کنفرانس تئاتر شهر برگزار شد.
روحالله جعفری در آغاز نشست گفت: پس از گذشت 3 سال بالاخره شرایط اجرایی نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟" فراهم شده خوشحالم که این نمایش در دولت تدبیر و امید به روی صحنه می‌رود.
وی ادامه داد: گروه تئاتر گیتی در سال 89 نمایش "تماشاچی محکوم به اعدام" را در سالن سایه تئاتر شهر اجرا برد و پس از آن تصمیم به اجرای نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم"؟ گرفت و در برنامه ریزی‌ها قرار بود این نمایش سال بعد به اجرا رود که شورای نظارت و ارزشیابی بلافاصله آن را رد کرد.
جعفری افزود: پس از رد نمایش با صحبت‌ها قرار بر تمرین دوباره و بازبینی نهایی شد و همین‌طور در سال 89 رحمت امینی دبیر جشنواره‌ی تئاتر فجر از کار دعوت کرد تا به عنوان مهمان در جشنواره اجرا شود اما از 18 گروه دعوت و تنها گروهی که دعوت نشده گروه گیتی بود. دوباره بعد از قرائت نمایشنامه را توسط چندین متخصص اعلام کردند که نمایشنامه به دلیل نقدهای مورد نظر حق اجرا ندارد. در نتیجه گروه گیتی 3 بار آماده‌ی اجرای نمایش شد اما یک قدم مانده به اجرا جلوی کار را می‌گرفتند.
وی تصریح کرد: خرداد 92 با وقوع زلزله‌ی در بوشهر، درخود ضرورت اجرایی به نفع آسیب دیدگان زلزله‌ی بوشهر حس کردم تا به عنوان کوچکترین فرد تئاتر کمکی به مردم بوشهر کرده باشم.
نمایشنامه‌خوانی این متن را پیشنهاد دادم و قبول کردند که یک جلسه در حافظ اجرا شود به همین خاطر 40 جلسه تمرین برای آماده شدن بچه‌ةا درنظر گرفته شد. پس از نمایشنامه‌خوانی با واکنش تند مواجه شدم.
جعفری ادامه داد: با پایان دوره‌ی قبل و روی کار آمدن دولت جدید بار دیگر پیشنهاد اجرای عموم را ارائه دادم که در ابتدا مطلقا از جانب شورای نظارت و ارزشیابی رشد شد و پس از 71 مورد نظارتی و اصلاحی که به کار گرفته شد و با صحبت‌هایی که با آقایان شورای نظارت و ارزشیابی کردم قرار بر بازبینی دوباره‌ی نمایش شد که از همان ابتدا تأکید کردم که راضی به اعمال ممیزی بی‌دلیل نمایش نمی‌شوم.
کارگردان نمایش "تماشاچی محکوم به اعدام" گفت: تمرین نمایش در یک بازه زمانی 3 ماهه دنبال شد.
توسط شورای نظارت و ارزشیابی تمرین نهایی دیده و بنده زیر بار نگاه غیر کارشناسانه‌ی آنها نرفته و نگاه خود را تحمیل کردم. بنده همین جا اعلام دارم نگاهی غیر از جنبه‌ی دراماتیک و زیباشناسانه را نمی‌پذیرم. لذا به هیچ عنوان زیر بار حذف کاراکتر، صحنه و دیالوگ‌های کلیدی نرفتم، این بود آنچه بر گروه گیتی گذشت.
جعفری افزود: چگونه باید نقد مسائل اجتماعی که به حقوق انسان باز می‌گردد را باید نادیده بگیرم.
انتقاداتی که در این متن وجود دارد درباره‌ی از دست رفتن معصومیت انسان است که شاید همین مسئله از دلیل منع اجرای آن باشد. فارغ از این مسئله با توجه به طرح این موضوع بدون هیچ اعمال ممیزی به سمت این مسئله رفتم و اجرا را به جان خریدم.
وی ادامه داد: در طی این سال‌ها تلاش کردم تا از معماری سالن در راستای اجرای نمایش استفاده کنم و سالن چهارسو برای اجرای این نمایش انتخاب من بود. با نشان دادن ماکت و طرح‌های اجرایی راجع به نور، صحنه و ورود و خروج تماشاگران رؤسای تئاتر شهر قانع شدند که می‌شود این ریسک را انجام داد.
وی تصریح کرد: در طول سالیان گذشته بالکن‌های چهارسو تبدیل به انبار آشغال شده که چیزی نزدیک به دو وانت از آنجا آشغال خارج شد و چیزی نزدیک به هفت گونی وسایل زائد آویز شده به سقف سالنی چهارسو کنده و خارج شد.
جعفری افزود: سالن چهارسو در گذشته تبدیل به انباری بود که در آن نمایش هم اجرا می‌شد.
چهار سو در حال حاضر به یک سالن قابل توجه تبدیل شده است.
جعفری افزود: برای نمایشنامه خوانی بسیاری از بازیگران به پروژه‌های دیگر پیوستند زیرا یک گروه نمی‌تواند چند سال تمرکز خود را بر روی یک کار بگذارد چون معیشت در فرهنگ و هنر خاصه تئاتر به شدت سخت است.
وی ادامه داد: در حال حاضر حمایت از سوی دولت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز هنرهای نمایش است اما اگر حمایتی در کار نباشد لطمات زیادی به هنر وارد می‌شود به همین خاطر این هنرمندان برای تأمین معیشت به سوی مدیوم‌های دیگر می‌روند.
جعفری تصریح کرد: در تکامل سالن هر اتفاقی که افتاده از جانب گروه بوده و تنها نیروی انسانی تئاتر شهر به گروه همکاری کرد.
جعفری درباره‌ی درآمد نمایش گفت: درآمد نمایش از گیشه است البته نامه نگاری‌ها برای دریافت کمک هزینه از جانب مرکز هنرهای نمایش انجام شده، گروهی که با نویسنده‌ی خود 60 نفر می‌شود دادن حق و حقوقش بسیار سخت است.
وی ادامه داد: برای فائق آمدن به مسائل مادی درآمد از گیشه به تک تک اعضا گروه به صورت مساوی تقسیم می‌شود. این روزها اکثر گروه‌ها به سمت اجراهای جمع و جور می‌روند که یکی از مسائل آن ضعف در تهیه‌ی وضعیت مالی است.
جعفری افزود: هنرمندانی که دغدغه‌ی نقد اجتماعی دارند آزادانه اظهار نظر کنند.
جعفری در آخر گفت: افرادی که مسئولیت در دل جامعه دارند باید از آثار خلق شده‌ی فرهنگی دیدن کنند زیرا آنها وظیفه‌ی تصمیم‌گیری در جامعه را دارند.
جعفری خطاب به رئیس جمهور گفت: رئیس جمهور ایران با صدای بلند اعلام می‌کنم بیایید از آثار نمایش از جمله نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟" دیدن کنید.
وی ادامه داد: آقای روحانی از شما می‌خواهم تا رسم قبل را شکسته و به سالن چهارسو آمده و از نزدیک با مشکلاتی که یک گروه تئاتری با آن دست و پنجه نرم می‌کند آشنا شوید، اگر خط شکنی کنید مطمئنا زیر مجموعه‌ی شما یعنی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تیم دولتی وی هم به فکر دیدن تئاتر می‌افتند.
وی عنوان کرد: آقای روحانی می‌خواهم بی‌واسطه راجع به مشکلات‌مان و خواسته‌هایمان با شما صحبت کنم.
انتهای پیام/
روحالله جعفری در آغاز نشست گفت: پس از گذشت 3 سال بالاخره شرایط اجرایی نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟" فراهم شده خوشحالم که این نمایش در دولت تدبیر و امید به روی صحنه می‌رود.
وی ادامه داد: گروه تئاتر گیتی در سال 89 نمایش "تماشاچی محکوم به اعدام" را در سالن سایه تئاتر شهر اجرا برد و پس از آن تصمیم به اجرای نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم"؟ گرفت و در برنامه ریزی‌ها قرار بود این نمایش سال بعد به اجرا رود که شورای نظارت و ارزشیابی بلافاصله آن را رد کرد.
جعفری افزود: پس از رد نمایش با صحبت‌ها قرار بر تمرین دوباره و بازبینی نهایی شد و همین‌طور در سال 89 رحمت امینی دبیر جشنواره‌ی تئاتر فجر از کار دعوت کرد تا به عنوان مهمان در جشنواره اجرا شود اما از 18 گروه دعوت و تنها گروهی که دعوت نشده گروه گیتی بود. دوباره بعد از قرائت نمایشنامه را توسط چندین متخصص اعلام کردند که نمایشنامه به دلیل نقدهای مورد نظر حق اجرا ندارد. در نتیجه گروه گیتی 3 بار آماده‌ی اجرای نمایش شد اما یک قدم مانده به اجرا جلوی کار را می‌گرفتند.
وی تصریح کرد: خرداد 92 با وقوع زلزله‌ی در بوشهر، درخود ضرورت اجرایی به نفع آسیب دیدگان زلزله‌ی بوشهر حس کردم تا به عنوان کوچکترین فرد تئاتر کمکی به مردم بوشهر کرده باشم.
نمایشنامه‌خوانی این متن را پیشنهاد دادم و قبول کردند که یک جلسه در حافظ اجرا شود به همین خاطر 40 جلسه تمرین برای آماده شدن بچه‌ةا درنظر گرفته شد. پس از نمایشنامه‌خوانی با واکنش تند مواجه شدم.
جعفری ادامه داد: با پایان دوره‌ی قبل و روی کار آمدن دولت جدید بار دیگر پیشنهاد اجرای عموم را ارائه دادم که در ابتدا مطلقا از جانب شورای نظارت و ارزشیابی رشد شد و پس از 71 مورد نظارتی و اصلاحی که به کار گرفته شد و با صحبت‌هایی که با آقایان شورای نظارت و ارزشیابی کردم قرار بر بازبینی دوباره‌ی نمایش شد که از همان ابتدا تأکید کردم که راضی به اعمال ممیزی بی‌دلیل نمایش نمی‌شوم.
کارگردان نمایش "تماشاچی محکوم به اعدام" گفت: تمرین نمایش در یک بازه زمانی 3 ماهه دنبال شد.
توسط شورای نظارت و ارزشیابی تمرین نهایی دیده و بنده زیر بار نگاه غیر کارشناسانه‌ی آنها نرفته و نگاه خود را تحمیل کردم. بنده همین جا اعلام دارم نگاهی غیر از جنبه‌ی دراماتیک و زیباشناسانه را نمی‌پذیرم. لذا به هیچ عنوان زیر بار حذف کاراکتر، صحنه و دیالوگ‌های کلیدی نرفتم، این بود آنچه بر گروه گیتی گذشت.
جعفری افزود: چگونه باید نقد مسائل اجتماعی که به حقوق انسان باز می‌گردد را باید نادیده بگیرم.
انتقاداتی که در این متن وجود دارد درباره‌ی از دست رفتن معصومیت انسان است که شاید همین مسئله از دلیل منع اجرای آن باشد. فارغ از این مسئله با توجه به طرح این موضوع بدون هیچ اعمال ممیزی به سمت این مسئله رفتم و اجرا را به جان خریدم.
وی ادامه داد: در طی این سال‌ها تلاش کردم تا از معماری سالن در راستای اجرای نمایش استفاده کنم و سالن چهارسو برای اجرای این نمایش انتخاب من بود. با نشان دادن ماکت و طرح‌های اجرایی راجع به نور، صحنه و ورود و خروج تماشاگران رؤسای تئاتر شهر قانع شدند که می‌شود این ریسک را انجام داد.
وی تصریح کرد: در طول سالیان گذشته بالکن‌های چهارسو تبدیل به انبار آشغال شده که چیزی نزدیک به دو وانت از آنجا آشغال خارج شد و چیزی نزدیک به هفت گونی وسایل زائد آویز شده به سقف سالنی چهارسو کنده و خارج شد.
جعفری افزود: سالن چهارسو در گذشته تبدیل به انباری بود که در آن نمایش هم اجرا می‌شد.
چهار سو در حال حاضر به یک سالن قابل توجه تبدیل شده است.
جعفری افزود: برای نمایشنامه خوانی بسیاری از بازیگران به پروژه‌های دیگر پیوستند زیرا یک گروه نمی‌تواند چند سال تمرکز خود را بر روی یک کار بگذارد چون معیشت در فرهنگ و هنر خاصه تئاتر به شدت سخت است.
وی ادامه داد: در حال حاضر حمایت از سوی دولت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز هنرهای نمایش است اما اگر حمایتی در کار نباشد لطمات زیادی به هنر وارد می‌شود به همین خاطر این هنرمندان برای تأمین معیشت به سوی مدیوم‌های دیگر می‌روند.
جعفری تصریح کرد: در تکامل سالن هر اتفاقی که افتاده از جانب گروه بوده و تنها نیروی انسانی تئاتر شهر به گروه همکاری کرد.
جعفری درباره‌ی درآمد نمایش گفت: درآمد نمایش از گیشه است البته نامه نگاری‌ها برای دریافت کمک هزینه از جانب مرکز هنرهای نمایش انجام شده، گروهی که با نویسنده‌ی خود 60 نفر می‌شود دادن حق و حقوقش بسیار سخت است.
وی ادامه داد: برای فائق آمدن به مسائل مادی درآمد از گیشه به تک تک اعضا گروه به صورت مساوی تقسیم می‌شود. این روزها اکثر گروه‌ها به سمت اجراهای جمع و جور می‌روند که یکی از مسائل آن ضعف در تهیه‌ی وضعیت مالی است.
جعفری افزود: هنرمندانی که دغدغه‌ی نقد اجتماعی دارند آزادانه اظهار نظر کنند.
جعفری در آخر گفت: افرادی که مسئولیت در دل جامعه دارند باید از آثار خلق شده‌ی فرهنگی دیدن کنند زیرا آنها وظیفه‌ی تصمیم‌گیری در جامعه را دارند.
جعفری خطاب به رئیس جمهور گفت: رئیس جمهور ایران با صدای بلند اعلام می‌کنم بیایید از آثار نمایش از جمله نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟" دیدن کنید.
وی ادامه داد: آقای روحانی از شما می‌خواهم تا رسم قبل را شکسته و به سالن چهارسو آمده و از نزدیک با مشکلاتی که یک گروه تئاتری با آن دست و پنجه نرم می‌کند آشنا شوید، اگر خط شکنی کنید مطمئنا زیر مجموعه‌ی شما یعنی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تیم دولتی وی هم به فکر دیدن تئاتر می‌افتند.
وی عنوان کرد: آقای روحانی می‌خواهم بی‌واسطه راجع به مشکلات‌مان و خواسته‌هایمان با شما صحبت کنم.
انتهای پیام/
