به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، این طرح یک سامانه Upper air observation با کاربرد هوا‌شناسی است که به منظور اندازه گیری پارامتر‌های جو فوقانی زمین از سطح زمین تا ارتفاع ۳۰ کیلومتری به کار می‌رود، چنانچه این سامانه از دو بخش زمینی و هوایی تشکیل یافته است.

بنابر این گزارش، در بخش هوایی که توسط یک بالن حاوی گاز هیدروژن به ارتفاعات فوقانی زمین صعود می‌کند حاوی دو بخش Data aquisition و فرستنده رادیویی است و بخش اول متشکل از سنسور‌های مختلف همچون دما، رطوبت و نیز گیرنده، GPS است که داده‌های مورد نیاز لایه‌های مختلف جو همچون دما، رطوبت، فشار هوا، سمت باد و سرعت باد را در کل ارتفاع صعود با دقت یک متر می‌سنجد و داده‌های جمع آوری شده پس از پردازش و اعمال ضرائب کالیبراسیون و بسته بندی در قالب یک پروتکل مخابراتی تعریف شده و توسط بخش دوم که یک فرستنده رادیویی طراحی شده در باند UHF می‌باشد به زمین ارسال می‌شود.

در ادامه این گزارش آمده است، در بخش زمینی نیز یک گیرنده رادیویی با قابلیت دنبال کردن بالن در فضا است که داده‌های ارسال شده را دریافت و به نرم افزار طراحی شده تحویل می‌دهد.


انتهای پیام/