نگاهی بر موقعیت جغرافیایی کشور مالزی
کشور مالزی دربردارنده دو ناحیه جغرافیائی است و دریای جنوبی چین آن‌ها را از هم جدا می‌کند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، کشور مالزی در جنوب شرقی آسیا واقع شده و پایتخت آن کوالالامپور است.
سازمان‌های دولتی و وزارت‌خانه‌های این کشور در شهر جدید "پوتراجایا" (پایتخت اداری) قرار دارد، همچنین مالزی عضو سازما‌ن‌ملل‌متحد و اتحادیه کشورهای همسود است.
این فدراسیون شامل سیزده ایالت در جنوب شرقی آسیا است، نام "مالزی"زمانی انتخاب شد که فدراسیون مالایا،سنگاپور، صباح و ساراواک یک اتحادیه متشکل از 14ایالت را تشکیل دادند.
در سال 1965 سنگاپور از مالزی جدا شد و به کشوری مستقل مبدل گشت.
مالزی دربردارنده دو ناحیه جغرافیائی است و دریای جنوبی چین آن‌ها را از هم جدا می‌کند: شبه جزیره مالزی یا مالزی غربی که بر روی شبه جزیره مالایی قرار دارد و از شمال با تایلند مرز خشکی دارد و از طریق جاده شوسه جوهور از جنوب با سنگاپور پیوند دارد.
این کشور دربردارنده شاه نشین‌های جوهور، کداه، پاهنگ، نگری سمبیلان، کلانتان، پراک، سلانگور، پرلیس و ترنگانا بوده و دو ایالت آن را فرمانداران ملاکا و پنانگ و دو منطقه فدرال پوتراجایا و کوآلالامپور سرپرستی می‌کنند.
بورنئوی مالزی یا مالزی شرقی که بخش شمالی جزیره بورنئو را دربردارد با آنکه هم مرز اندونزی است، تحت سرپرستی حکومت شاه نشین برونئی قرار دارد.
مالزی شرقی دربردارنده ایالات ساباح و ساراواک و حوزه فدرال لابوآن است، اگرچه از دیدگاه سیاسی این بخش را مالایی‌ها سرپرستی می‌کنند، اما جمعیت جدید مالزیایی با وجود اقلیت‌های چینی و هندی یکدست نیست.
سیاست‌های مالزی برای بیان ماهیت ادعاشده مشاوره‌ای آن گفته شده و سه حزب اصلی تشکیل دهنده ناسیونال باریسان، هریک وابستگی خود را به یکی از گروه‌های نژادی کاسته است.
تنها تنش مهم دیده شده در این کشور،از زمان استقلال آن تاکنون، شورش‌های نژادی (13می) در آستانه مبارزه انتخاباتی و بر سر درگیری‌های نژادی بوده، با این همه، مالزی الگویی از هماهنگی نژادی شمرده می‌شود.
جغرافیا
کشور مالزی از لحاظ جغرافیائی از دو قسمت کاملاً جدا تشکیل شده و میان 1 تا 7 درجه عرض شمالی و 100 تا 119 درجه طول شرقی قرار دارد.
دو بخش متمایز مالزی از طریق دریای چین جنوبی از یکدیگر جدا شده‌اند، که هردو بخش غربی شبه جزیره مالزی و شرق مالزی، دارای منظره بسیار مشابهی از دشت‌های مرتفع ساحلی هستند که اغلب از تپه‌ها و کوهستان‌های جنگلی انبوه پوشیده شده که مرتفع‌ترین آن، کوه کینابالو به ارتفاع ۴٬۰۹۵٫۲ متر بر روی جزیره بورنئو قرار دارد.
آب‌و هوای محلی، استوایی بوده که مشخصه آن بادهای موسمی سالانه است که (در ماه‌های آوریل و اکتبر) در جنوب غرب و (از اکتبر تا فوریه) در شمال غرب می‌وزد.
"تانجونگ پی‌آی"، که در ایالت جنوبی جوهور قرار دارد، جنوبی‌ترین نقطه قاره آسیا می‌باشد، تنگه مالاکا که بین سوماترا و شبه جزیره مالزی قرار دارد، به شکل بحث‌برانگیزی مهم‌ترین مسیر کشتیرانی جهان محسوب می‌شود.
پوتراجایا، مرکز اداری جدید‌التاسیسی برای دولت فدرال مالزی است که تاحدی در نظر دارد از تراکم فزاینده داخل پایتخت مالزی، کوآلالامپور بکاهد.
کوآلالامپور به عنوان مقر پارلمان و علاوه بر آن مرکز بازرگانی و مالی کشور باقی می‌ماند، دیگر شهرهای اصلی آن عبارتند از :"پنانگ جرج تاون"، "ایپوه"، "جوهور باهرو"، "کوچینگ"، "کوتاکینابالو"، "آلوراستار"، "کوتاباهارو" و شهر "مالاکا".
انتهای پیام/
منبع: ایران‌ویج
سازمان‌های دولتی و وزارت‌خانه‌های این کشور در شهر جدید "پوتراجایا" (پایتخت اداری) قرار دارد، همچنین مالزی عضو سازما‌ن‌ملل‌متحد و اتحادیه کشورهای همسود است.
این فدراسیون شامل سیزده ایالت در جنوب شرقی آسیا است، نام "مالزی"زمانی انتخاب شد که فدراسیون مالایا،سنگاپور، صباح و ساراواک یک اتحادیه متشکل از 14ایالت را تشکیل دادند.
در سال 1965 سنگاپور از مالزی جدا شد و به کشوری مستقل مبدل گشت.
مالزی دربردارنده دو ناحیه جغرافیائی است و دریای جنوبی چین آن‌ها را از هم جدا می‌کند: شبه جزیره مالزی یا مالزی غربی که بر روی شبه جزیره مالایی قرار دارد و از شمال با تایلند مرز خشکی دارد و از طریق جاده شوسه جوهور از جنوب با سنگاپور پیوند دارد.
این کشور دربردارنده شاه نشین‌های جوهور، کداه، پاهنگ، نگری سمبیلان، کلانتان، پراک، سلانگور، پرلیس و ترنگانا بوده و دو ایالت آن را فرمانداران ملاکا و پنانگ و دو منطقه فدرال پوتراجایا و کوآلالامپور سرپرستی می‌کنند.
بورنئوی مالزی یا مالزی شرقی که بخش شمالی جزیره بورنئو را دربردارد با آنکه هم مرز اندونزی است، تحت سرپرستی حکومت شاه نشین برونئی قرار دارد.
مالزی شرقی دربردارنده ایالات ساباح و ساراواک و حوزه فدرال لابوآن است، اگرچه از دیدگاه سیاسی این بخش را مالایی‌ها سرپرستی می‌کنند، اما جمعیت جدید مالزیایی با وجود اقلیت‌های چینی و هندی یکدست نیست.
سیاست‌های مالزی برای بیان ماهیت ادعاشده مشاوره‌ای آن گفته شده و سه حزب اصلی تشکیل دهنده ناسیونال باریسان، هریک وابستگی خود را به یکی از گروه‌های نژادی کاسته است.
تنها تنش مهم دیده شده در این کشور،از زمان استقلال آن تاکنون، شورش‌های نژادی (13می) در آستانه مبارزه انتخاباتی و بر سر درگیری‌های نژادی بوده، با این همه، مالزی الگویی از هماهنگی نژادی شمرده می‌شود.
جغرافیا
کشور مالزی از لحاظ جغرافیائی از دو قسمت کاملاً جدا تشکیل شده و میان 1 تا 7 درجه عرض شمالی و 100 تا 119 درجه طول شرقی قرار دارد.
دو بخش متمایز مالزی از طریق دریای چین جنوبی از یکدیگر جدا شده‌اند، که هردو بخش غربی شبه جزیره مالزی و شرق مالزی، دارای منظره بسیار مشابهی از دشت‌های مرتفع ساحلی هستند که اغلب از تپه‌ها و کوهستان‌های جنگلی انبوه پوشیده شده که مرتفع‌ترین آن، کوه کینابالو به ارتفاع ۴٬۰۹۵٫۲ متر بر روی جزیره بورنئو قرار دارد.
آب‌و هوای محلی، استوایی بوده که مشخصه آن بادهای موسمی سالانه است که (در ماه‌های آوریل و اکتبر) در جنوب غرب و (از اکتبر تا فوریه) در شمال غرب می‌وزد.
"تانجونگ پی‌آی"، که در ایالت جنوبی جوهور قرار دارد، جنوبی‌ترین نقطه قاره آسیا می‌باشد، تنگه مالاکا که بین سوماترا و شبه جزیره مالزی قرار دارد، به شکل بحث‌برانگیزی مهم‌ترین مسیر کشتیرانی جهان محسوب می‌شود.
پوتراجایا، مرکز اداری جدید‌التاسیسی برای دولت فدرال مالزی است که تاحدی در نظر دارد از تراکم فزاینده داخل پایتخت مالزی، کوآلالامپور بکاهد.
کوآلالامپور به عنوان مقر پارلمان و علاوه بر آن مرکز بازرگانی و مالی کشور باقی می‌ماند، دیگر شهرهای اصلی آن عبارتند از :"پنانگ جرج تاون"، "ایپوه"، "جوهور باهرو"، "کوچینگ"، "کوتاکینابالو"، "آلوراستار"، "کوتاباهارو" و شهر "مالاکا".
انتهای پیام/
منبع: ایران‌ویج
