به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ میزبانی چهارمین دوره رقابت های تکواندوی جام باشگاه های آسیا به ایران سپرده شد تا باز هم این تکواندوی کشورمان باشد که جور میزبانی مسابقاتی که آسیایی ها از آن استقبال نمی کنند را بکشد.
از سویی دیگر چون مشکلات مالی اجازه میزبانی مسابقات را به شهرهای دیگر نداد تا برای دومین بار این پیکارها به میزبانی خانه تکواندوی همیشگی برسد.
اما با گذشت عمر هشت ساله از تاسیس مسابقاتی با نام جام باشگاه های آسیا به پیشنهاد فدراسیون تکواندو و سیدمحمد پولادگر رییس آن که تا چند ماه قبل عضو شورای اجرایی فدراسیون جهانی و نایب رییس اتحادیه آسیا به شمار میآمد، باز هم کشوری از قاره کهن حاضر به برگزاری این رقابتها نشد.
البته بماند که در دومین دوره کره ایها قرار بود، میزبان باشند، اما در آخر از مسوولیت شانه خالی کردند.
باز هم غیبت کره
در این سال ها اما به جز حضور تیم های نمایشی، تیم دیگری از کرهایها در ایران دیده نشده است.
با این حال ما در طول یک سال دو جام سفیر کره را در کشور میزبانی میکنیم و کره ایها فقط نظارهگر آن هستند و خبری از حضور تکواندوکارانشان نیست! اعزام تیمی از کشور مهد تکواندو برای کره ای هایی که برای هر مسابقه نفرات جدیدی را رونمایی می کنند کار دشواری نیست و باید ایراد کار را از جایی دیگر جستوجو کرد!
فدراسیون میتوانست از ارتباطاتی که داشت برای حضور تیمی از چشم بادامیها در دو مسابقه باشگاه های آسیا و جام فجر که بلافاصله پس از آن برگزار می شود، استفاده کند.
بی فعالیتی آسیایی ها
این درست که به جز کره و ایران و حتی فراتر از قاره آسیا (آلمان)، کشورهای دیگر فاقد مسابقات لیگ هستند، اما می شد با رایزنی بیشتر و بهتر تیم هایی را حتی به صورت مقطعی برای چنین مسابقاتی که حداقل نام بزرگی دارد دعوت و آماده کرد، اما برای چهارمین بار پیاپی این فدراسیون ایران است که برای بقای رقابت های جام باشگاه ها، میزبانی آن را تقبل کرد البته بدون حضور کشورهای شرق آسیا و حوزه خلیج فارس!
با وجود مرکز جهانی تهران و قدرت تکواندوی ایران باز هم آسیاییها تمایل چندانی برای حضور در مسابقات جام باشگاهها نشان ندادهاند و ترجیح داده اند در دیگر تورنمنت های بین المللی حاضر شوند. هر چند که شرکت نکردن کشورهای عربی موضوع جداگانهای محسوب میشود.
آسیاییها که میزبانی این رقابتها را نپذیرفتهاند، همچون دوره های گذشته، از مسابقات استقبالی هم نداشتند و به جز دو تیم عراق و افغانستان که یک پای مسابقات بین المللی ایران هستند و تکواندوکاران هندی که نامی در این رشته ندارند، تیم دیگری تقاضای حضور نداشته است.
قهرمانی در 3 دوره
با این حال سه تیم مطرح ایرانی یعنی دانشگاه آزاد، پاس قوامین و شهرداری ورامین با تکواندوکاران نامی خود مجوز حضور در مسابقات جام باشگاهها را کسب کرده اند. این یعنی بازهم باید شاهد جدال نفس گیر تکواندوکاران قدرتمند ایرانی باشیم و از هماکنون میشود قهرمان این دوره را نیز پیشبینی کرد!
جام باشگاه های آسیا از حیث عنوان بینالمللی برای باشگاه های ایران خوب است اما باید به این نکته هم توجه کرد که رقابت ایرانیها در این مسابقات فرق چندانی با لیگ برتر ندارد!
جدا از هزینه برگزاری مسابقات، شاید اگر جوایز نقدی برای آن
در نظر گرفته می شد، شرایط تغییر می کرد.
البته در سه دوره گذشته این مسابقات این تیم های ایرانی بوده اند که قهرمانی مسابقات را کسب کرده اند.
دانشگاه آزاد اسلامی در دو دوره و گسترش فولا تبریز یک دوره قهرمان جام باشگاه های آسیا لقب گرفته اند.
در هر صورت برگزاری مسابقات جام باشگاههای آسیا در ایران با وجود کم لطفی آسیاییها، شجاعت فدراسیون را هم نشان میدهد که با وجود همه کمبودها به فکر بقای آن است.