گزارش؛
چگونه افزایش 100 هزار بشکه‌ای صادرات نفت ایران سوژه مطبوعات آمریکایی شد؟
به محض اینکه آژانس بین المللی انرژی در آخرین گزارش خود از افزایش 100 هزار بشکه‌ای روزانه صدور نفت ایران خبر داد، روزنامه‌های مطرح آمریکایی به تفصیل به بررسی و تحلیل آن پرداختند.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، بررسی مطبوعات امریکایی نشان می‌دهد که نحوه اجرای توافقنامه مقدماتی هسته‌ای ایران در رسانه های آمریکایی با حدت و شدت دنبال می شود. هر دو روزنامه نیویورک تایمز و واشنگتن پست اظهارات "مارک والاس"، مدیر اجرایی گروه موسوم به اتحاد بر ضد ایران هسته‌ای را نقل قول کردند که گفته است :" روشن است که مذاکرات ژنو و امضای توافقنامه موقت هسته ای به علت کاهش تحریم ها و کاهش خطرات تجارت با ایران به طور قابل توجهی چشم‌انداز بازار نفتی و به طور کلی اقتصاد این کشور را تغییر داده است."
البته نیویورک تایمز در ادامه مطلب خود با بیان اینکه "دولت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در زمان امضای این توافقنامه گفته بود صادرات نفت ایران افزایش نخواهد یافت و حدود یک میلیون بشکه در روز باقی می ماند" افزود :" این اطلاعات نفتی در مورد افزایش فروش نفت ایران یک روز پس از آن منتشر شد که صندوق بین المللی پول در اولین ارزیابی خود از اقتصاد ایران در ظرف مدت تقریبا سه سال گذشته اعلام کرد این کشور با رشد مواجه است."
نیویورک تایمز در این گزارش از یکسو کوشیده افزایش سقف صدور نفت ایران را با توجه به وضعیت اقتصادی ایران نامناسب نشان دهد و از دیگر سو دولت اوباما را مدیون و بدهکار مخالفان لغو تحریم ها کرده است .
روزنامه واشنگتن پست نیز در مطلبی میزان در آمدهای ایران در قبال اجرای موافقتنامه مقدماتی ژنو را چهار برابر بیشتر از سقف تعیین شده از سوی دولت اوباما ارزیابی کرد و در تشریح آن نوشت :" مقامات کاخ سفید گفتند در صورت کاهش تحریم، تنها هفت میلیارد دلار از درآمد ایران آزاد می شود درحالی که به گفته کارشناسان ، با افزایش صادرات نفتی و غیر نفتی بیش از بیست میلیارد دلار از دارایی های نقدی ایران آزاد می شود. "
چنانکه ملاحظه می شود واشنگتن پست نیز همانند نیویورک تایمز کوشیده است اجرای موافقتنامه مقدماتی ژنو را به نفع ایران نشان دهد و با بدهکار نشان دادن دولت اوباما آن را به تشدید تحریم ها علیه ایران وادارکند. نکته قابل توجه در این میان این است که در هر دو روزنامه رویکرد کاملا مشابهی اتخاذ شده است و این قرابت به حدی است که این ذهنیت را ایجاد می کند که یا دستور العمل واحدی به هر دو روزنامه ابلاغ شده و یا اینکه هر دو مطلب توسط یک نفر نوشته شده است .
انتهای پیام/
