به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی باشگاه خبرنگاران؛ عملیات فتح المبین در ساعت سی دقیقه بامداد روز دوشنبه ۲ فروردین ۱۳۶۱ با رمز یا زهرا (ع) در جبهه جنوبی در منطقه غرب شوش و دزفول با وسعت حدود ۲۵۰۰ کیلومتر مربع انجام شد. طرح‌ریزی عملیات فتح‌المبین از اواسط آبان ‌١٣٦٠ آغاز شده بود.

اول فروردین ماه 1361 در حالیكه رزمندگان اسلام برای حمله آماده‌اند و بی‌صبرانه منتظر شنیدن رمز عملیّات هستند، اما از اعلام شروع حمله خبری نمی‌شود. سلحشوران اسلام همچنان منتظر می‌مانند تا قرارگاه فرماندهی آغاز حمله را اعلام كند.

روز دوّم فروردین ماه، مقر فرماندهی سپاه و ارتش آماده صدور دستور عملیّات می‌شود. استخاره به قرآن كریم، آیه 17 سوره مباركه فتح را در مقابل دیدگان فرماندهان جنگ می‌گذارد و بدین ترتیب عملیّات، فتح‌المبین نامگذاری می‌شود.

زمانی كه عقربه ساعت روی 30 دقیقه بامداد قرار می‌گیرد، پیام رمز شروع عملیّات توسط فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی(سردار محسن رضایی) و فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران(سپهبد شهید صیاد شیرازی)صادر می‌شود.

عملیّات فتح‌المبین- مرحله اول

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌: بسم‌الله القاصم الجبارین. یا زهرا (س)، یا زهرا (س)، یا زهرا (س)

سرانجام با این پیام مبارك، عملیّات فتح‌المبین در تاریخ 2/1/61 در ساعت 30 دقیقه بامداد در غرب دزفول و شوش (بدون آتش تهیه) آغاز می‌شود.

اهداف این عملیّات انهدام دشمن، آزادسازی ارتفاعات و مناطق جنوب كشور می‌باشد. رزمندگان سپاه، بسیج و ارتش جمهوری اسلامی ایران با شنیدن رمز عملیّات، از كمین‌گاه‌های خود خارج شده و راه رسیدن به دشمن را در پیش می‌گیرند.

برای این مهم چهار محور فجر، قدس، نصر و فتح در نظر گرفته می‌شود. در همان ابتدای عملیّات، دو گردان از سپاه و دو گردان از ارتش بدون درگیری با دشمن، از خطوط مقدم نیروهای عراق گذشته و اقدام به دور زدن توپخانه‌ آنها می‌كنند.

رزمندگان اسلام چنان هوشیارانه و با احتیاط كامل از روی سنگرهای دشمن عبور می‌كنند كه حتی دشمن متوجه آنها نمی‌شود. بدین ترتیب رزمندگان خود را به نزدیك توپخانه عراق می‌رسانند. دشمن مشكوك می‌شود و در محور شمالی شروع به گلوله‌باران و شلیك منور می‌كند.



ساعت 01/05 پس از آغاز حمله، فرماندهان توپخانه دشمن خبر می‌دهند كه مورد حمله قرار گرفته‌اند و توپخانه آنان در حال سقوط است، ولی از فرماندهی جواب داده می‌شود هیچ علامتی كه نشان از عملیّات باشد، مشاهده نمی‌شود.

بار دیگر مسئول توپخانه با التماس از فرماندهان رده بالا می‌خواهد كه نیروی كمكی به محل اعزام دارند، ولی مجدداً مسئولان رده بالا این ادعا را به تمسخر گرفته و آن را ناشی از مصرف بیش از حد مشروبات الكلی می‌دانند.

در خاتمه به توپخانه گفته می‌شود در جلوی شما چند گردان زرهی مستقرند و آنها هیچ گزارشی مبنی بر حمله‌ ایرانی‌ها نداده‌اند، شما چطور ادعا می‌كنید كه مورد حمله واقع شده‌اید؟

درساعت یك و پنجاه دقیقه، اولین خاكریزهای دشمن سقوط می‌كند. همچنین خمپاره‌اندازهای دشمن واقع در ارتفاعات كوت‌كابون محاصره شده و به تصرف در می‌آید.

در ساعت 09/2 دقیقه به تمامی یگان‌ها در حالی كه آتش تهیه وجود ندارد و دشمن نیز همچنان در بی‌خبری است، دستور سرعت عمل داده می‌شود. ده دقیقه بعد از دستور قرارگاه فرماندهی ایران، دشمن متوجه حمله سرتاسری ایران شده و به تمامی نیروهای خود دستور آماده‌باش می‌دهد.

در جبهه شمالی (قدس) با هجوم برق‌آسای رزمندگان اسلام، مواضع دشمن سقوط می‌كند و تانك‌های آنها از مهلكه می‌گریزند و فرصت مناسبی پیش می‌آید تا تحكیم مواضع موقتی انجام گیرد.

در جبهه جنوبی (فتح) نیز با حمله سریع نیروها، ارتباط یگان‌های دشمن در منطقه قطع می‌شود و آنها با سردرگمی به هر سو پراكنده می‌شوند تا از آتش رزمندگان اسلام در امان بمانند.

در جبهه میانی (فجر) رزمندگان اسلام (سه‌راه) شلیبیه را محاصره می‌كنند و پس از نبردی سنگین، مواضع دشمن سقوط كرده و فرصت نفوذ به عمق مواضع دشمن فراهم می‌آید.

در جبهه شمال شرقی منطقه عملیّاتی (نصر) عملیّات با موفقیت صورت می‌گیرد و فرماندهان بعثی بدون مقاومت جدی از مهلكه فرار می‌كنند.

بدین ترتیب نیروهای عراقی از هر سو مورد هجوم قرار می‌گیرند و مواضع آنها یكی پس از دیگری سقوط می‌كند. عراقی‌ها برای چندمین بار با توپخانه‌های خود تماس می‌گیرند تقاضای اجرای آتش می‌كنند، اما از آتش توپخانه خبری نمی‌شود.

صدای تكبیر رزمندگان اسلام چنان رعبی در دل عراقی‌ها می‌افكند كه گروه گروه تسلیم می‌شوند.


آرپی‌جی‌ زن‌ها و شكارچیان تانك با اقدامات متهورانه خود، حماسه‌ای فراموش نشدنی خلق می‌كنند. آرپی‌جی‌زن‌ها خود را در مقابل گلوله مستقیم تانك قرار می‌دهند و شكار آنها، منطقه را به آتش می‌كشند. شلیك بی‌امان شكارچیان تانك چنان است كه امان از دشمن گرفته می‌شود.

تیپ یك لشكر 10 زرهی عراق كه عامل اصلی جنایت هویزه بود و با انجام پاتك‌های متعدد، تعداد زیادی از رزمندگان شجاع اسلام را به شهادت رسانده بود، هدف سنگین‌ترین حملات بی‌امان رزمندگان قرار می‌گیرد. این حمله چنان است كه مقر تیپ مزبور به جهنمی از آتش مبدل می‌شود.

به دستور صدام باقیمانده این تیپ راه گریز را در پیش می‌گیرند و تعداد زیادی هم به اسارت درمی‌آیند.

نزدیكی صیح، با روشن شدن هوا عراقی‌ها چشم امید به حمایت نیروی هوایی می‌دوزند. رزمندگان اسلاك دست‌بردار نبوده و همچنان به دشمن ضربات سنگینی وارد می‌كنند و در حالی كه جنگنده‌های عراق با بمباران وسیع تلاش می‌كنند.

ظفرمندان اسلام را وادار به عقب‌نشینی كنند، نیروهای عمل‌كننده در محور شمالی و جبهه قدس، در ساعت 5/8 بامداد پادگان عین خوش و مناطق اطراف را كاملاً به تصرف خود درمی‌آورند و پس از آن، دستور تحكیم و تثبیت مواضع صادر می‌شود.


محور شمالی منطقه عین خوش و امام‌زاده عباس و جاده تداركاتی دهلران (كه در دست دشمن بود) سقوط می‌كند.

در جبهه شمال شرقی تپه‌های علی گره‌زرد و شاوریه و توپخانه سنگین دشمن و سه راهی و ارتفاعات نادری به تصرف درمی‌آید.

در جبهه میانی (جنوب شرق) نیز خطوط و خاكریزهای دشمن تسخیر می‌شود و توان رزمی دشمن تا سی درصد منهدم شده و اهداف دیگری هم محاصره می‌شوند.

در جبهه جنوب نیز خطوط مقدم دشمن تسخیر و پس از وارد كردن شرباتی به ماشین جنگی دشمن، تا دامنه ارتفاعات رقابیه فتح می‌شود.

در این مرحله مجموعاً 650 كیلومتر مربع از خاك میهم اسلامی آزاد و بیش از 6000 نفر اسیر و 10000 نفر كشته و زخمی می‌شوند و چندین تیپ و گردان زرهی و مكانیزه دشمن نیز منهدم می‌شود و توپخانه آنها سالم به غنیمت رزمندگان اسلام درمی‌آید.

عملیّات فتح‌المبین- مرحله دوم

پس از پیروزی خیره‌كننده مرحله اول عملیّات و قرار گرفتن نیروهای اسلام در حالت تهاجمی، فرماندهان سپاه و ارتش تصمیم می‌گیرند مرحله دوم عملیّات را با سرعت تمام آغاز كنند تا دشمن منهزم نتواند به بازسازی یگان‌های خود بپردازد.

با گرم شدن تنور عملیّات و پیروزی‌های درخشان، نیروهای داوطلب مردمی، گروه گروه برای شركت در عملیّات به منطقه جنگی اعزام می‌شوند. كثرت نیرو یكی از عوامل سرعت بخشیدن به مرحله دوم عملیّات می‌شود.

 مرحله دوم عملیّات در كمتر از 24 ساعت، شروع می‌شود و رزمندگان بار دیگر به مواضع دشمن متجاوز یورش می‌برند. این در حالی است كه رادیو بغداد مثل همیشه عملیّات ایران را شكست خورده اعلام كرده و پس از آن تهدید می‌كند كه درصورت ادامه حمله از اسلحه‌های گوناگون و جدید خود بهره خواهد گرفت.

در تاریخ 4/1/61 در ساعت یك بامداد و با رمز مبارك «یا زهرا (س)» نیروهای اسلام هجوم‌های ویرانگر خود را آغاز می‌كنندو دشمن كه توان مقابله را در خود نمی‌بیند، تیپ‌های جدید را از دیگر مناطق به محل درگیری اعزام می‌كند.

رزمندگان اسلام از سه محور (تنگه رقابیه، ارتفاعات میش‌داغ و تنگه دلیجان) بر دشمن هجوم می‌برند. در فاصله دو عملیّات دشمن بخشی از نیروهای زرهی خود را از منطقه جنوب به طرف شمال اعزام می‌كند و موفق می‌شود امامزاده عباس و دشت عباس را تصرف كند.

رزمندگان اسلامك حدود 8 كیلومتر در خاك دشمن پیشروی می‌كنند، ولی از دشمن اثری نمی‌بینند. پس از مدتی اولین میدان مین دشمن به عمق 300 متر دیده می‌شود و بلافاصله آتش تیربار و دوشكا به شمت رزمندگان شلیك می‌گردد. نبردی سخت در می‌گیرد و سرانجام در نزدیكی صبح دشمن با تحمل شكستی سخت، اقدام به عقب‌نشینی می‌كند.

در جریان مرحله دوم درگیری، لشكر یك مكانیزه عراق ضربات سختی را متحمل می‌شود. با روشن شدن هوا، نیروی هوایی دشمن وارد عمل می‌شود كه با پدافند قوی آتشباری ایران، تعدادی هواپیما ساقط می‌شوند و بقیه با بمباران‌های بی‌هدف، آسمان منطقه را ترك كرده و از معركه می‌گریزند.


دشمن پس از عقب‌نشینی موقت، بار دیگر در منطقه و ارتفاعات حساس رقابیه اقدام به پاتك سنگین می‌كند و با تمام قوا تلاش می‌كند منطقه را در كنترل بگیرد، كه با مقاومت كم‌نظیر قوای اسلام مواجه می‌شود.

در این نبرد شدید تعدادی از تانك‌های دشمن مورد هدف قرار گرفته و در آتش می‌سوزند و تعداد زیادی از فریب‌خوردگان ارتش عراق كشته می‌شوند و تعدادی هم به اسارت رزمندگان اسلام در می‌آیند.

بدین ترتیب بار دیگر دشت عباس و رقابیه از چنگ دشمن خارج می‌شود و آرایش دشمن به هم می‌خورد و نیروهای عراقی به صورت سرگردان در منطقه پراكنده می‌شوند و بناچار به جای اول فراخوانده می‌شوند.

در نتیجه، توان رزمی آنان لحظه به لحظه با تهاجم نیروهای ایران از زمین و هوا، تحلیل رفته و نیروها گروه گروه خود را تسلیم می‌كنند. در پایان مرحله دوم عملیّات 65 درصد اهداف از پیش تعیین شده حاصل می‌شود.

عملیّات فتح‌المبین- مرحله سوم

دو روز پس از پایان مرحله دوم و با اعزام‌های گسترده نیروهای داوطلب مردمی و هوشیاری و برنامه‌ریزی موفق فرماندهان سپاه و ارتش، سومین مرحله از عملیّات فتح‌المبین در تاریخ 7/1/61 (در نیمه شب) آغاز می‌شود.

دشمن در محور عملیّاتی شوش به دلیل تك گسترده‌اش، بهتر از دیگر محورها عمل می‌كند، زیرا در مقابل شوش، رادار و سایت 4 و 5 كه نقش مهمی در رهگیری و كنترل منطقه ایفا می‌كند، وجود دارد و ارتش عراق با تمام توان سعی می‌كند آن را نگه دارد. صدام ادعا می‌كند كه اگر ایرانی‌ها بتوانند سایت 4 و 5 را بگیرند، كلید بصره را به آنها خواهد داد.

برای آزادسازی این اهداف استراتژیك، محور نصر كه در شمال شرق منطقه عملیّاتی عمل می‌كرد، مأموریت می‌یابد دشمن را دور زده و در پشت سر آنها اقدام به عملیّات كند و محور مقابل دشمن (جبهه فجر) نیز مأمور می‌شود كه با تمام قوا دشمن را از سمت مقابل مشغول كند.

اولین درگیری بین رزمندگان اسلام و محافظین سایت 5 در ساعت 20/3 آغاز می‌شود. رزمندگان دیسگر محورها كه از تأخیر بسیار زیاد و درگیری نگران شده بودند، با رمز مبارك «یا زهرا (س)» حمله سهمگین خود را شروع می‌كنند.

نیروهای اسلام با استفاده از توپخانه دشمن كه تصرف كرده بودند و سایر آتشبارها، جهنمی از آتش برای دشمن فراهم می‌كنند. در ساعت چهار بامداد، سایت 5 و در ساعت شش رادار به تصرف درمی‌آید و پیشروی به سوی سایت 4 ادامه می‌یابد. با هجوم بی‌امان، سایت 4 نیز در ساعت هفت صبح از چنگ متجاوزان عراقی آزاد می‌شوند.

در این لحظات، هر چهار محور فشار خود را افزایش می‌دهند و نیروهای وحشت‌زده عراقی در عملیّات گازانبری نیروهای اسلام گرفتار می‌آیند. با انهدام گسترده نیروهای زرهی دشمن، دود سیاه رنگ حاصل از سوختن ادوات زرهی و مهمات دشمن، منطقه فتح‌المبین را فرا می‌گیرد، به طوری كه دیده‌بانی مشكل می‌شود.

با حضور نیروهای پیاده ایران در پس مانده‌ نیروهای سرگردان دشمن، فرار و تسلیم به اوج خود می‌رسد. هوانیروز در این نبرد بی‌امان با شكار تانك‌ها و دیگر ادوات زرهی دشمن، كاری می‌كند فراموش‌نشدنی با آتش گرفتن تانك‌ها و انبار مهمات، دشمن رو به هزیمت می‌گذارد و در دشت وسیع منطقه پراكنده می‌شود.

با الحاق كامل قوای ایران در نزدیك مرز بین‌المللی، راه هرگونه فرار بر نیروهای عراقی بسته می‌شود و بدین ترتیب نیروهای آنان دسته‌دسته اسیر شده و غنائم به دست رزمندگان اسلام می‌افتد.

تنگه رقابیه و عین خوش مملو از اجساد دشمن می‌شود. در آخرین مرحله، پس از رسیدن به این دو تنگه، اهداف عملیّات به طور صددرصد حاصل و فتح می‌شود و مهمترین مواضع پدافندی، در اختیار ایران قرار می‌گیرد.

در این شرایط كه شكست نیروهای عراقی بسیار آشكار بود، رادیو بغداد با شور و هیجان اعلام می‌كند كه نیروهای شجاع عراق همچنان در حال پیشروی به سوی دزفول و شوش هستند و قوای ایران راه فرار را در پیش گرفته‌اند.

با این پیروزی سپاه اسلام، شادی زایدالوصفی مردم و رزمندگان اسلام را در بر می‌گیرد و مردم در تمام كشور با چراغانی و پخش نقل و شیرینی، پیروزی فتح‌المبین را همراه ایام نوروز جشن می‌گیرند.

دستاورده‌های رزمندگان اسلام در این عملیات:

مناطق آزاد شده:

جاده دهلران، دشت عباس، عین خوش و مناطق دشت چنانه و زمین‌های سرخه. مناطق شمال غربی خوزستان به اسامی ابوصلبی خات، علی گره زرد، عین خوش، تینه، برتازه، رقابیه، میش داغ، ارتفاعات 350 شاوریه، بلما، تپه چشمه و جوقینه، ارتفاع 202 و كمرسرخ.
خارج كردن شهرهای دزفول، شوش، اندیمشك، پایگاه چهارم هوایی، جاده سراسری اندیمشك- اهواز و صدها روستا از زیر آتش دشمن.

دستیابی به چاه‌های نفت ابوغریب در ارتفاعات تینه.
تصرف و تأمین 5 پاسگاه مرزی.
تجهیزات منهدم شده دشمن:
18 فروند هواپیما.
3 فروند هلی‌كوپتر.
361 دستگاه تانك و نفربر.
صدها دستگاه خودرو نظامی و مقدار قابل توجهی از انواع سلام سبك و سینگین.

یگان‌های منهدم شده دشمن:

لشكر 10 زرهی متشكل از تیپ 42 زرهی، تیپ 24 مكانیزه، تیپ 17 زرهی و گردان 6 از تیپ 5، لشكر مكانیزه شامل تیپ 1 مكانیزه، تیپ 27 مكانیزه، گردان‌های تانك اندلس، قرطبه، اشبیله و گردان 8 مكانیزه، تیپ 34 و 51 زرهی، تیپ 422، 96 و 93 پیاده، تیپ 10 نیروهای ویژه و تیپ 421 پیاده.
غنایم: 150 دستگاه تانك.
170 دستگاه نفربر.
500 دستگاه خودرو.
165 قبضه توپ 182، 130 و 152 میلیمتری.
مقدار زیادی سلاح سبك و نیمه سنگین.
یك عدد كامل موشك سام 6 به همراه 3 فروند موشك.
مقدار قابل توجهی از انواع مهمات ...
تعداد كشته و زخمی دشمن:
25000 نفر.
تعداد اسرا: 15000 نفر.

انتهای پیام/