قدیمی ترین ستاره با عمر تقریبی پیدایش جهان
قدیمی ترین ستاره از بین ستارگان شناخته شده در کهکشان سه برابر بیش از خورشید عمر دارد و چندصد میلیون سال کوچکتر از کهکشان است.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، به نقل از صداي روسيه؛ قدیمی‌ترین ستاره از بین ستارگان شناخته شده در کهکشان سه برابر بیش از خورشید عمر دارد و چندصد میلیون سال کوچکتر از کهکشان است. سن این جرم آسمانی را بیش از سی میلیارد سال تخمین زده‌اند. دانشمندان استرالیایی که پس از یازده سال مطالعه موفق به کشف این ستاره شده‌اند می‌گویند که تحقیقات آنها می تواند به مطالعات بعدی در کهکشان کمک زیاد کند.
ستاره مذکور در فاصله نه چندان دوری از زمین و در ارتفاع شش هزار سال نوری قرار گرفته است. اما مهم‌تر از تعیین سن این ستاره، کشف آن و تشخیص ساختار تشکیل دهنده‌اش بوده است. به کمک تحلیل‌های ستاره شناسی توانسته‌اند کشف کنند که ستاره مذکور حاوی مقدار بسیار کمی فلزات سنگین است و ده میلیون بار کوچکتر از خورشید می‌باشد. این کشفیات سبب شده که ستاره مذکور را در زمره اولین ستارگان تشکیل شده در فضای کهکشان قرار دهند.
ولادیمیر لیپونوف استاد گروه فیزیک نجوم و ستاره شناسی از دانشگاه دولتی مسکو می گوید: "مساله اینجاست که در کهکشان چندین مرحله تغییرات کلی رخ داده است. در ابتدا اجرام آسمانی از اکسیژن سنگین، کربن و ازت تشکیل شده‌اند. با مطالعه این ستاره، ما به روشنی می‌توانیم این سخنان را تایید کنیم که کهکشان در مراحل اولیه شکل گیری خود از نظر شیمیایی سبک تر بوده است".
ستارگان نسل اول بسیار بزرگ بوده و عمر چندان طولانی نداشته‌اند. این ستارگان پس از انفجار خود، ستارگان کوچکتر را بوجود آورده‌اند که حاوی مقدار بیشتری فلزات بوده‌اند. همین ستارگان کمیاب نسل اول اکنون به موضوع تحقیقات دانشمندان علم نجوم تبدیل شده اند. دیمیتری ویبی رییس بخش فیزیک و تحولات ستارگان از انستیتوی نجوم آکادمی علوم می گوید:"اکنون چندین دهه است که ستاره شناسان سعی دارند ستارگانی را پیدا کنند که در شمار ستارگان نسل اول قرار می‌گیرند. این‌ها ستارگانی هستند که فقط از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده‌اند. با این حال، تمامی تلاش‌های آنها تا کنون نتیجه زیادی به همراه نداشته است. در این حوزه، دانشمندان استرالیایی به نوعی رکورد زده اند. با این حال، ستاره مذکور در شمار ستارگان نسل اول نیست، اما قدیمی‌ترین ستاره‌ای است که تا کنون در علم نجوم یافته‌اند".
دانشمندان استرالیایی برای این تحقیقات نزدیک به یازده سال زمان صرف کرده‌اند. زیرا این قبیل ستارگان منحصر بفرد که فاقد عنصر آهن باشند، بسیار کمیاب هستند. جستجوی آنها نیز بسیار دشوار است. ولادیمیر لیپونوف با اشاره به این موضوع می گوید: شعاع کهکشان تقریبا 50 هزار سال نوری است. در کهکشان ما میلیاردها ستاره قرار دارند. برای اندازه گیری ابعاد آنها، معمولا نیاز به کار طولانی مدت و دقت زیاد وجود دارد. ستارگان با سنین مختلف در کهکشان به صورت درهم قرار گرفته‌اند. ساخت یک ستاره به میلیاردها سال زمان نیاز دارد.
در پنج سال آینده دانشمندان استرالیایی قصد دارند تحقیقات خود را به طور کامل روی نیم‌کره جنوبی متمرکز کنند و نقشه دیجیتالی آن را بسازند. مسلما همکاران آنها در سایر قاره‌ها نیز به کمک آنها خواهند رفت و جستجوی ستارگان ادامه خواهد داشت.
انتهاي پيام/
