به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، دانشمندان مدعی شدند نزدیکترین سیاره به منظومه شمسی را کشف کرده اند که بهترین مکان برای پشتبانی از حیات میباشد. منظومه ستاره ای آلفا قنطورس B نزدیک ‎ ترین منظومه ستاره‌ای همسایه خورشید میباشد که سیاره ای سنگی به دور آن در حال چرخش می باشد. به گفته دانشمندان این جهان دارای جزایر، دریاهای کم عمق و شیبهای ملایم می باشد و از هر نظر برای حیات مناسب میباشد .
 

در حالی که بسیاری از دانشمندان بر این گمانند که بهترین مکانها برای بررسی حیات بیگانه می‌تواند سیارات اندازه زمین در مدار ستارگان شبیه خورشید می باشد، اما روشهای کنونی برای برخورداری از قابلیت سکنی تنها چند معیار مانند اندازه سیاره و فاصله آن از ستاره میزبان را در نظر می‌گیرند که جستجو برای جهانهای صخره‌ای مانند زمین در مدارهای مشابه ما را محدود می‌کند .
 
این سیاره نزدیک‌ترین سیاره فراخورشیدی به زمین در صورت فلکی قنطورس می باشد و در تحقیقات تازه دانشمندان بهترین مکان برای حیات عنوان شده است. این سیاره می تواند مکانی ایده‌آل برای میزبانی سیاره‌ای " ابر مسکونی " باشد، دنیایی از جزیره‌ها، دریاهای کم عمق و دامنه‌های زیبا و به لحاظ موقعیت فیزیکی، ذرات بنیادین و جو، این سیاره را از بسیاری جهات دارای شرایط اقلیمی مناسب‌تری نسبت به زمین ارزیابی کردند. جایی که شرایط مورد نیاز برای حفظ همه شکل‌های حیات را در خود دارد و تا بیشتر از ۱۰ میلیارد سال پابرجا خواهد بود. اما رفتن به این شبه بهشت، هزینه خود را برای گردشگران زمینی دارد: نیروی گرانشی آن در حدود یک چهارم ( ۲۵ درصد) قوی‌تر از زمین است. ستاره‌شناسان سیاره همزاد زمین سه برابر بزرگ‌تر از این کره خاکی دارای منابع آبی فراوان و درجه حرارت مطلوب برای حیات است. دانشمندان و زیست‌شناسان به همراه ستاره‌شناسان مرکز تحقیقاتی کانادا، هم اکنون در حال بررسی برای امکان حیات روی سیارات جدیدی هستند .

پروفسور رنه هلر از اساتید دانشگاه تورنتو کانادا درخصوص سیاره جدید به خبرنگاران محلی گفت: میزان درجه هوا و دوری یا نزدیکی به خورشید می‌تواند سطح سیارات یخی را به محیطی قابل زندگی تبدیل کند یا در حالت دیگر، کره‌ای کاملاً منجمد و سرد به نمایش بگذارد. زمین، ۳.۵ میلیارد سال از ۴.۶ میلیارد سال کل عمرش را میزبان حیات بوده است. این سیاره در نزدیکی لبه داخلی محدوده سکونت پذیر منظومه شمسی قرار دارد ، و خورشید هم با هر روز که به عمرش افزوده می‌شود، در حال گرم و گرم‌تر شدن است. در نهایت شاید ۱ یا ۲ میلیارد سال پس از امروز، زمین یک سنگ داغ همانند ناهید خواهد شد که در غبار مرگبار گاز دی‌اکسید کربن و اسید سولفوریک پوشانده می‌شود. آنچه ما می‌خواهیم این است که یک ستاره میزبان را داشته باشیم که بتوانیم سیاره‌ای را به مدت ۷ تا ۱۰ میلیارد سال، در محدوده زیست پذیر آن نگهداریم». تصور بر این است که این زمان کافی است تا زیست بوم‌ها به حالتی بهینه برای رشد و نمو برسند .
 
هلر می‌افزاید که ستاره آلفا قنطورس B ، عمری در حدود ۶ میلیارد سال دارد و این بدین معنی است که حیات بر روی یک سیاره ابر مسکونی در منظومه آن خیلی سریع‌تر از منظومه ما شکل خواهد گرفت. ولی آیا هیچ کدام از انواع چنین حیاتی، هوشمند خواهند بود؟ تاکنون، پژوهشگرانی که به دنبال نشانه‌های تمدنی در نزدیکی ما می‌گردند (مانند پروژه ستی) حتی یک صدا و یک امواجی هم از همسایگان احتمالی ما نشنیده‌اند. «آلفا قنطورس B» در سال ۲۰۱۲ میلادی توسط گروهی از ناظران اروپایی و محققان ناسا رصد و کشف شد. این سیاره ۴.۳۷ سال نوری از زمین فاصله دارد. نتایج این پژوهش  در نشریه آستروبایولوژی منتشر شده است .



انتهای پیام/