به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، در قدیم كه هنوز رادیو و تلویزیون وارد بازار نشده بود، بازار خنیاگران از رونق بیشتری برخوردار بود.
مطربان یا خنیاگران در هر شهری چند گروه و دسته بودند كه هرگروه برای خود رئیس و بزرگتری داشتند. افراد این گروهها هر یك نقشی داشتند یكی دایره (دف) و یكی تنبك و دیگری تار یا كمانچه مینواخت، جوانانی هم بودند كه در لباس خود یا لباس زنانه هنر رقص را در مجالس عروسی و جشن اجرا میكردند.
درمجالس طرب رسم بر این بود كه چون اهل مجلس از هنرنمایی كسی خوششان میآمد به آنها انعام میدادند. در پایان مجلس گروه خنیاگران به دستور رئیس خود، دایرهای در وسط میگذرادند و دورآن مینشستند و آنچه انعام گرفته بودند از جیب و بغل خود در میآوردند و روی آن دایره میریختند. سپس رئیس آنها آن پولها را شمارش میكرد و سهم هریك را میداد. این بود معنی همه را روی دایره ریختن.