به گزارش خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران، ساعت 16:30 دقیقه 15 آبان ماه سال 88 کشف جسدی در یک پارکینگ عمومی در شهرزیبا به کارآگاهان پلیس آگاهی اطلاع داده شد.
 
در ادامه تیمی از ماموران در محل حاضر شده و با جسد متعفن مرد ناشناسی در صندوق عقب یک خودروی اسقاطی روبرو شدند. مدیر پارکینگ در جریان تحقیقات گفت: از شامگاه دیروز بوی تعفن به مشام می‌رسید که در ابتدا تصور کردیم حیوانی مرده است اما امروز با جستجوی پارکینگ با جسد مرد ناشناسی در حالی که در میان پتو پیچیده شده بود در صندوق عقب یکی از خودروها روبرو شدیم.
 
در ادامه تحقیقات پلیسی مشخص شد از ده روز قبل یکی از نگهبانان پارکینگ به نام غدیر ناپدید شده است که مشخصات جسد کشف شده با وی مشابهت داشت.
 
مدیر پارکینگ در این باره گفت: غدیر ده روز قبل کلید اتاقک سریداری را به یکی از کارگران به نام رضا داده و پس از آن دیگر کسی او را ندیده است.
 
تیم جنایی سپس به تحقیق از رضا پرداخته که متوجه تناقض گویی او شدند. رضا سرانجام لب به اعتراف گشود و به قتل غدیر با ضربه میله آهنی اعتراف کرد.
 
با تکمیل تحقیقات پرونده برای محاکمه به شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد که در جلسه محاکمه اولیای دم خواستار قصاص غدیر شدند.
 
متهم نیز در دفاع از خود گفت: من به عنوان نگهبان در یک رستوران کار می‌کردم که مدیر آنجا به خاطر اعتیادم مرا اخراج کرد. به همراه زن و بچه‌ام به این پارکینگ آمدیم چند روز قبل از قتل برای معامله برنج به شمال کشور رفتم که وقتی بازگشتم همسرم گفت غدیر نیمه‌های شب وارد اتاق آنها شده بود. بعد از این ماجرا دختر خردسالم دچار ترس و وحشت شده و از من می‌خواست که از پارکینگ برویم. شب حادثه با غدیر در حال مصرف شیشه بودیم که به یاد حرف‌های همسرم افتاده و با یک میله آهنی او را کشتم.
 
سپس جسدش را در میان پتو پیچیده و داخل صندوق عقب یک خودروی اسقاطی قرار دادم.
 
قضات دادگاه پس از این جلسه محاکمه رضا را به قصاص محکوم کردند که با اعتراض او به حکم مجازاتش پرونده به شعبه 20 دیوان عالی کشور فرستاده شد.
 
قضات دیوان عالی کشور نیز پس از بررسی پرونده حکم قصاص را تایید کردند.