به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران طبق اظهارات پژوهشگران کره‌ای، نانوذرات می‌توانند بعنوان سوئیچ مرگ مغناطیسی قابل کنترل از راه دور برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده شوند. جیون- سو شین و جین وو چئون از دانشگاه یونسئی، در سئول، و همکاران‌شان نانوذرات مغناطیسی اکسیدآهن دوپ شده با روی را به پادتنی که گیرنده موجود در سلول‌های سرطانی روده را هدفگیری می‌کند، متصل کردند. هنگامی که این پادتن با یک میدان مغناطیسی خارجی «فعال‌سازی» شود DR4 را، که گیرنده مرگ سلول سرطانی است، هدفگیری کرده و مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلول (آپوپتوزیس) را ماشه می‌زند .

چئون و همکارانش در مورد اینکه چطور نانوذرات امکان کنترل گذرگاه‌های سیگنال‌دهی سلول را فراهم می‌کنند، توضیح می‌دهند که سیگنال‌دهی سلولی به سلول‌ها اجازه مبادله اطلاعات را می‌دهد و مسئول کارهایی مانند تقسیم سلولی، رشد، سوخت و ساز، و بسیاری دیگر از فرآیندها است. همچنین، ماشه آپوپتوزیس سلولی را می‌زند تا اطمینان ایجاد کند که بافت‌ها بدون کنترل رشد نکنند و سلول‌ها سوء عمل نداشته باشند .

این نانوذرات فعال شده با میدان مغناطیسی " سوئیچ مرگ " سلول‌ها را فعال کرده و نحوه رشد جنین ذرات شبیه ماهی گورخری را تغییر می‌دهند .

رهیافت این گروه براساس کشف اخیر یک گذرگاه سیگنال‌دهی آپوپتوزیس بیرونی (که مرتبط با گیرنده‌های مرگ در سطح سلول است و روش مهمی در توسعه داروهای جدید سرطانی است) استوار است. در این تلاش‌ها، لیگاندهای بیو‌شیمیایی که قابل اتصال به این گیرنده‌های مرگ هستند، مورد تحقیق قرار گرفته‌اند. متاسفانه، این لیگاندها دارای نیمه‌عمر بسیار کوتاهی در پلاسمای خون هستند و بسیاری از آنها قبل از اینکه بتوانند به گیرنده برسند به‌سرعت از بین می‌روند. این گروه کره‌ای به فناوری نانو و روشی که در آن یک ماشه بیولوژیکی، بجای بیوشیمیایی، برای گیرنده‌های مرگ سلولی استفاده شود، متوسل شدند .

این گروه نشان داد که افزودن یک عنصر مغناطیسی، اجازه کنترل از راه دور و غیرمخرب فرآیند سیگنال‌دهی را با استفاده از یک میدان مغناطیسی می‌دهد. این قابلیت، اجازه کنترل مکان نانوذرات مغناطیسی در بدن و هدفگیری بافت‌های بدخیم را خواهد داد .

گروه مذکور با استفاده از ذرات شبیه ماهی گورخری این کار را اثبات کرد و نشان داد که قادر به اعمال سوئیچ مرگ مغناطیسی در مقایس میکرومتر است .

شین می‌داند که این کار اولین نمایش امکان‌پذیری سیستم نانوسوئیچ مغناطیسی در محیط زنده است. وي می‌گوید: مطالعات اخیر فقط روی سیستم‌های مصنوعی تمرکز داشته‌اند. مطالعه ما بسیار پراهمیت است و روش موثری برای کنترل دقیق عملکرد زمانی- مکانی سلول در مهره‌داران زنده مهیا می‌کند

وي افزود: این پژوهش نحوه دستکاری بالینی عملکرد گذرگاه سیگنال‌دهی آپوپتوزیس در سرطان و سایر بیماری‌ها را مورد بررسی قرار داده است.

انتهاي پيام/