بخشی از گزارش "رژه دبره" را که روزآن لاین از سایت روزنامه لوموند(lemonde) ترجمه کرده، می خوانیم:
* در سفری که به ایران کردم به همراه پیر کونسا بودم که
به خوبی با این کشور آشناست. یک اقامت کوتاه در شهرهای تهران و قم کافی بود
تا پیشداوری ها متحول شوند.
* در بخش اداری و جامعه مدنی یک آرامش نسبی قابل مشاهده است. "فشارها درحال کاهش است و داریم از تونل خارج می شویم."
* تعداد کاربران اینترنتی در ایران بیش از ترکیه است و تعداد دانشجویان دختر نیز بیش از دانشجویان پسر. خط مشی دین سالاری دیگر با کلان شهری مانند تهران همخوانی ندارد[!] و این درحالی است که جمعیت ایران طی ۳۰ سال اخیر حدوداً دو برابر شده و به لحاظ تحصیلی نیز با کشورهای همسایه اش قابل مقایسه نیست.
* اکنون تنها یک مداخله خارجی می تواند این وضعیت را
برهم زند؛ درست به مانند جنگ ایران و عراق ... در ایران به ما گفتند: احمدی
نژاد هدیه بوش به مردم ما بود. ایران پس از ارائه اطلاعات مهم در مورد
طالبان، زمانی که دید جزو محور شرارت دسته بندی شده، احساس کرد مورد تحقیر و
خیانت قرار گرفته است.
ژاک شیراک جوان و صدام حسین/ تأمین سلاح شیمیایی برای جنگ با ایران
* تحول در نسل جدید به وضوح دیده می شود. جوانان می
خواهند زندگی کنند و از زندگی لذت ببرند. زنان خرده گیر و عیب جو شده اند و
به تدریج درحال رشدند. فردگرایی در ایران متولد شده و دیگر بازگشت به عقب
سخت است.
مریم رجوی و رودلف جولیانی (شهردار سابق نیویورک) در پاریس/ کنفرانس حمایت از منافقین
* در کدام کشور منطقه علی رغم وجود دستگاه های مختلف، رییس جمهور با ۵۳ درصد رأی برنده انتخابات می شود؟ در عربستان سعودی؟
* علاوه بر وجود کنیسه و کلیساهای مسیحی در مرکز شهر،
کوروش نیز در عمق اذهان وجود دارد. حرف هایی گفته می شود و مواضع ضدیهودی
قابل انکار نیست، ولی در ایران، مواضع ضد عرب بیشتر از ضد یهودیت وجود
دارد.
رجوی از دیروز تا امروز در آغوش فرانسه
وقایع گذشته روی حال سایه افکنده
* امروز مردم ایران چه دیدگاهی از فرانسه دارند؟ آیا مردم فرانسه بخاطر دارند که ما متحد فعال و تأمین کننده تهاجم گر عراقی بودیم
و حتی با نقض آشکار حقوق بین المللی با او ستیزه جویی می کردیم؟ پس از آن،
کشوری را که مورد حمله قرار گرفته بود تحریم کردیم. این جنگ فاجعه آمیز
برای ایران معادل جنگ جهانی اول برای ما بود، با این تفاوت که تنها ۳۰ سال
از آن می گذرد، نه ۱۰۰ سال.
پاریس پایگاه منافقین
* ما توجهی به این موضوع نداریم که به سازمان مجاهدین
خلق، به عنوان یک فرقه سیاسی-مذهبی که در کنار صدام حسین علیه وطن اجدادی
اش می جنگید، در خاک خود پناه و سکنی داده ایم. این سازمان با سازماندهی
سوءقصدهای مختلف نیمی از افراد دولت و هزاران قربانی غیرنظامی را به قتل
رساند. از ما پرسیدند: "تروریست ها کجا هستند؟ در ایران اند یا در فرانسه؟" همچنین به ما گفتند تعجب می کنند چرا ما نسبت به جنگ افزارهای هسته ای اسراییل سکوت اختیار کرده ایم،
درحالی که امضاء کننده پیمان منع گسترش اتمی نیز نیست؛ و همین طور در مورد
هند و پاکستان. کدام یک از این کشورها، که البته از آستانه اتمی گذشته اند
و کاملاً در وسط انرژی هسته ای قرار دارند، ۳۰۰۰ بازرسی آژانس اتمی را
پذیرفته و به آن تن داده؟
جدیدترین هدیه شهردارن فرانسه به رجوی برای فشار به جمهوری اسلامی جهت رعایت حقوق بشر!
سیاست دوگانه
* این موضوع که ما چشمان خود را بر استفاده صدام حسین از تسلیحات
شیمیایی علیه سربازان ایرانی و همچنین کردهای عراقی بسته ایم نیز فراموش
نشده است. سیاست دوگانه... اینکه فرانسه ژنرال دوگل از خود آمریکایی ها آمریکایی تر شده، موضوع شگفت انگیزی نیست.
حلبچه 16مارس 1988/ سلاح های شیمیایی فرانسه کار خود را کرد
* بی شک اکنون خیلی دیر است که فرانسه تأخیر خود را نسبت
به دیگر رقبا که بسیار تازه کارتر از ما هستند جبران کند: شرکت های چینی،
کره ای، هندی و البته آمریکایی [داشتن دست باز در آنچه برای دیگران ممنوع
است]. در آلمان ۸۰۰۰ دانشجوی ایرانی مشغول به تحصیل اند و در فرانسه ۲۰۰۰
دانشجو. این رقم در ایالات متحده به صدها هزار می رسد.
* دیدن این همه بی اعتنایی به کشوری فرانسوی دوست که در
کتابفروشی هایش ترجمه آثار نویسندگان معاصر فرانسوی به وفور دیده می شود،
قلب را به درد می آورد.
حمایت آمریکا و فرانسه با سلاح های شیمیایی از صدام حسین
رقم خوردن مسایل خارجی براساس مسایل داخلی
* اینکه یک دولت سوسیالیست با راست افراطی اسراییل رابطه
دوستانه برقرار می کند را صرفاً می توان با واژگان دوتوکویل [فیلسوف
فرانسوی] تعبیر کرد: مسایل خارجی براساس مسایل داخلی مورد پردازش قرار می
گیرند. و همین فرانسه تصمیم می گیرد با عقب افتاده ترین کشور جهان، عربستان
وهابی، متحد شود؛ کشوری که در رأس یک "ائتلاف مقدس" قرار دارد و تاریک
اندیش ترین جریانات اسلامی را تقویت می کند.
فرانسوا اولاند در عربستان