به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، مرتضی شریفی اظهار داشت: موضوع سرویس‌های بهداشتی بحثی است که با وزارت راه و شهرسازی نیز مرتبط است و در واقع نظارت بیشتر استان‌ها در واحدهای پذیرایی بین راهی به عنوان یکی از مصادیق تاسیسات گردشگری هم هستند می‌طلبد که این موضوع را ساماندهی کنیم.
 
وی با بیان اینکه متاسفانه مشکل سرویس بهداشتی از مشکلاتی است که بیشتر در ایام پیک سفر به یاد مسئولان می‌افتد تصریح کرد: از طرفی در این ایام مدیران واحدها به خاطر اینکه مسافر دارند زیر بار این مسئولیت نمی‌روند. همچنین هزینه زیادی برای بازسازی سرویس بهداشتی نیاز نیست که در این بین برخی‌ها هزینه بالای تعمیر و ساخت سرویس بهداشتی را بهانه می‌کنند. ، این موضوع توجیه منطقی ندارد.
 
شریفی تصریح کرد: سازمان میراث فرهنگی برای برخی مناطق مسافرپذیر با همکاری شهرداری، سرویس بهداشتی و حمام احداث کرد لذا می‌تواند با همکاری سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها و برخی واحدهای خدماتی بین‌راهی با نظارت خود به جای اینکه سرویس‌های بهداشتی را در مناطق تفریحی ایجاد کنند که متاسفانه از نظر نظافت هم وضعیت خوبی ندارند این سرویس‌های بهداشتی را تاسیس و در اختیار مجموعه‌داران قرار دهند.
 
وی اضافه کرد: سازمان میراث فرهنگی می‌تواند با سازمان حمل و نقل و پایانه‌ها که صدور مجوز مجموعه‌های خدمات بین راهی را برعهده دارد برای این موضوع تفاهمنامه‌ای را امضا کند. همچنین می‌توانند با کمک وزارت کشور، سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها این موضوع را حل کنند اما سوال اینجاست که آیا تا به حال سازمان برای حل این مشکل از این ظرفیت استفاده کرده است و جلسه‌ای با آنها گذاشته است؟
 
شریفی با بیان اینکه بخشداران به عنوان خط مقدم مناطق می‌‌توانند بر بحث نظارت بر واحدهای خدماتی بین راهی کمک شایانی به سازمان میراث فرهنگی کنند یادآور شد: یکی از نکاتی که متاسفانه مغفول می‌ماند موضوع نمازخانه‌هاست که آنطور که باید در شان جمهوری اسلامی ایران نیست و این مجموعه‌ها متاسفانه ناظری هم ندارند.
 
وی با بیان اینکه نمازخانه‌ها هر چه زودتر هم تجهیز و هم تمیز شوند تصریح کرد: نظارت سازمان میراث فرهنگی بر واحدهای تحت پوشش و همکاری با سازمان‌های مختلف باید افزایش یابد و سازمان باید سرویس‌های بهداشتی داخل شهر را به شهرداری تحویل دهد که شهرداری در طول سال آنها را نگهداری و مواظبت می‌کند و در بین راه هم که مسئول آنها مشخص است.
 
شریفی خاطرنشان کرد: اگر سرویس بهداشتی در بین راه و کنار مجتمع خدمات بین راهی تاسیس شود می‌توان مسئولیت آن را به مسئول مجتمع داد، منظور از بهره‌بردار از سرویس بهداشتی این است که مجموعه‌ای کارِ نظارت و نگهداری آن را بر عهده بگیرند. متاسفانه دیده می‌شود برخی از سرویس‌های بهداشتی در مکان‌هایی احداث می‌شوند که در اصل بیابان است، ولی باید در نظر داشت که برای این نوع سرویس‌های بهداشتی هم متولی تعریف شده است.
 
وی اضافه کرد: اینکه گفته می‌شود بهره‌بردار برای سرویس‌های بهداشتی وجود ندارد قانع کننده نیست چرا که نگهداری این سرویس‌ها هزینه زیادی نمی‌خواهد. یک کارگر برای نظافت آنها می‌خواهد یک ناظر برای اینکه هم مراقب سرویس بهداشتی باشد و هم بر عملکرد کارگر نظارت کند.