به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ "کاترین اشتون" در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی گفت: موضع رسمی ما در اتحادیه اروپا درباره این که چه کسانی، از جمله ایران، باید در کنفرانس ژنو-2 شرکت کنند یا نه، این است که ما از هر تصمیمی که سازمان ملل در این خصوص اتخاذ کند، حمایت خواهیم کرد.
" فالی باه تیبالت" خبرنگار این شبکه، در ابتدای این گفتگوی مفصل، دیدگاههای اشتون را درباره شرایط سوریه و کنفرانس بین المللی قریب الوقوع برای رفع بحران این کشور، جویا شد.
"اشتون" گفت: هدف اصلی از برگزاری کنفرانس ژنو-2 اجرایی کردن مفاد تصمیمات اتخاذ شده در کنفرانس ژنو-1 است.
مهمترین امر در این خصوص، حمایت از تلاش‌های "اخضر ابراهیمی"، نماینده ویژه سازمان ملل برای سوریه، برای پایان دادن به خشونت‌ها و کشتارها در این کشور است. باید گروه‌های مختلف را دور هم جمع کرد تا با برقراری آتش‌بس در سوریه و رساندن کمک‌های انسانی به مردم این کشور موافقت کنند. سرانجام باید توافقی بر سر صلحی پایدار در سوریه به‌دست آید.
اشتون در جای دیگیری از این مصاحبه تأکید کرد:شرایط در زمین سوریه، هرچند هفته یکبار، تغییر می‌کند. مسئله اصلی این است که هفتاد درصد از کشور سوریه ویران شده است. زندگی میلیون‌ها نفر نیز در این کشور به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. ما باید به نقطه‌ای برسیم که شرایط سوریه را به شکل قابل‌توجهی تغییر دهیم. البته شکی نیست که مذاکرات در کنفرانس ژنو-2 با هدف دستیابی به صلح پایدار در سوریه، امری بسیار دشوار خواهد بود.
خبرنگار پرسید: حتی اگر شرکت‌کنندگان در کنفرانس ژنو-2 به تصمیمی واحد برسند، معلوم نیست مخالفان متشتت سوری که بعضاً متخاصم با یکدیگرند و برخی در داخلی و بعضی دیگر در خارج از سوریه زندگی می‌کنند، تصمیمات اتخاذ شده در این کنفرانس بین‌المللی را بپذیرند یا حتی به آن اعتنایی کنند.
اشتون گفت: در میان چنین چالش پیچیده‌ای در زمین سوریه، شمار بسیار زیادی از مردم عادی وجود دارند که صرفاً خواهان برقراری صلح و ثبات در کشورشان هستند. آنان خواهان ایجاد امنیت برای فرزندانشان و زندگی عادی برای خانواده‌هایشان هستند. آنان می‌خواهند شاغل باشند و اقتصاد کشورشان نیز به حالت عادی بازگردد. ما باید بر این مسئله تمرکز کنیم که به برآوردن مطالبات مردم عادی سوریه بیاندیشیم.
اشتون افزود: اگر ما (تلاش‌های خود را) شروع نکنیم، هرگز آن را به پایان نیز نخواهیم رساند. از همین‌رو، ما باید روند مذاکرات برای برقراری صلح در سوریه را آغاز کنیم.
خبرنگار پرسید: هنوز هم علامت سؤال بزرگی در رابطه با حضور ایرانیان در سوئیس در اواخر ماه جاری در کنفرانس ژنو-2 وجود دارد. آمریکایی‌ها هنوز هم با این مسئله مخالفند؛ موضع رسمی اتحادیه اروپا در این رابطه چیست؟
"کاترین اشتون" پاسخ داد، ما گفته‌ایم که این مسئولیت سازمان ملل متحد است که تصمیم بگیرد که به نظر این سازمان، چه کسانی باید در این کنفرانس خاص (ژنو-2) حضور به هم رسانند.مسئولان سازمان ملل باید به تمامی منافع متضاد توجه کنند و سرانجام "بان کی مون" و "اخضر ابراهیمی" باید تصمیم بگیرند که به نظر آنان چه کسانی نیاز دارند در این کنفرانس شرکت کنند. ما در اتحادیه اروپا از هر تصمیمی که آنان بگیرند حمایت خواهیم کرد.
خبرنگار صریحاً پرسید: آیا اتحادیه اروپا خواهان شرکت ایران در این کنفرانس هست یا نه؟ اشتون از دادن پاسخ صریح طفره رفت و گفت، موضع اتحادیه اروپا همین است که از تصمیمات سازمان ملل در این خصوص حمایت کند.
خبرنگار سپس مسئله توافقنامه هسته‌ای با ایران را پیش کشید و گفت، با وجودی که اتحادیه اروپا در مذاکرات هسته‌ای با ایران آنقدر راهگشا بود، به نظر می‌رسد در رابطه با سوریه پا پس می‌کشد و مثلاً هم‌اکنون از شما شنیدیم که گفتید، اتحادیه اروپا منتظر می‌ماند تا ببیند سازمان ملل از ایران برای شرکت در کنفرانس ژنو-2 دعوت خواهد کرد یا نه و آنگاه از تصمیم سازمان ملل حمایت خواهد کرد.
خبرنگار افزود: بسیاری بر این عقیده‌اند که قدرت‌های اصلی که بر بحران سوریه تأثیرگذار بوده‌اند، روسیه و آمریکا هستند. این در حالی است که نقش سازمان‌ملل در این زمینه چندان پررنگ نبوده است.
وی خطاب به اشتون گفت، پاسخ شما به کسانی که می‌گویند اتحادیه اروپا در رابطه با سوریه آنقدر که درباره ایران (مذاکرات هسته‌ای) مؤثر بوده، تأثیرگذار نبوده است، چیست؟
اشتون جواب داد: مسئله اصلی درباره تلاش برای تشکیل کنفرانسی در رابطه با اوضاع سوریه این است که این مسئله‌ای مرتبط با شورای امنیت سازمان ملل بوده است. شورای امنیت نیز با "بان کی مون" و "اخضر ابراهیمی" همکاری کرده تا چارچوبی برای این کنفرانس تعیین کند. وظیفه ما، به عنوان بیست و هشت کشور (عضو اتحادیه اروپا) حمایت از این پروسه است. در هر موضوعی کسانی باید نقش رهبریت را عهده دار شوند و در این موضوعِ به خصوص، ما از رهبریت سازمان ملل حمایت می‌کنیم.
"کاترین اشتون" در بخش دیگری از این گفتگو درباره توافق هسته ای با ایران گفت، من احساس می کنم که ما به عنوان یک تیم (نه فقط شخص من) عمل کردیم و نتایج (مطلوبی) نیز به دست آورده ایم، اما کارهای به مراتب بیشتری برای انجام دادن در پیش رو داریم.
خبرنگار پرسید: در خصوص توافق هسته‌ای با ایران، آیا شما به ایران اعتماد دارید که این توافقنامه را کاملاً اجرا کند، زیرا معاون وزیر امور خارجه ایران گفته است، من به غرب اعتماد ندارم که به تعهدات خود برای لغو تحریم‌ها (علیه ایران) عمل کند. خبرنگار از اشتون پرسید: آیا شما مطمئن هستید که ایران به آنچه با آن توافق کرده است، عمل خواهد کرد؟
اشتون پاسخ داد، ما اخیراً به توافق با ایران در رابطه با کارهای فنی دست پیدا کردیم، زیرا ترجمه توافقنامه سیاسی به این که از نظر فنی این (توافقات سیاسی) به چه معنایی خواهد بود، مهمترین بخش (توافقنامه) است؛ اکنون این کار انجام شده است. این بدین معنا است که از این پس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نهادی است که وقایع آتی را تحت نظارت خود قرار خواهد داد. این بهترین طریق برای همه ما است که مطئمن شویم که همه طرف‌ها به تعهداتی که قول آن را داده‌اند، عمل کنند.
خبرنگار پرسید: شما می دانید که "باراک اوباما" باید با لایحه‌ای که در سنای آمریکا پیشنهاد شده که تحریم‌های ایران را تشدید خواهد کرد، مقابله کند. برخی بر این عقیده اند که غرب به شبح تحریم‌های بیشتر (علیه ایران) به عنوان نوعی بیمه دیپلماتیک نیاز دارد که اگر ایران زیر قول‌هایش زد، از این تحریم‌ها استفاده کند. آیا شما با چنین ارزیابی موافق هستید؟
اشتون پاسخ داد به نظر من، ما اکنون در شرایطی قرار داریم که توافقنامه اولیه خوبی به دست آورده‌ایم. من خواهان حرکتِ رو به جلو هستم تا این توافقنامه را به توافقی همه‌جانبه (نهایی) تبدیل کنیم. رییس جمهور اوباما باید خودش تصمیم بگیرد که بهترین روش برای تعاملش با دولت و کنگره آمریکا در این خصوص چیست. من به همگان می‌گویم، تمامی تلاش‌های ما باید در راستای حمایت از دستیابی به بهترین توافق (نهایی) باشد.
خبرنگار پرسید: آیا تحریم‌ها به این امر (دستیابی به توافق نهایی) کمک نمی‌کند؟ اشتون جواب داد، به نظر من ایرانیان (شرایط را) به خوبی می‌دانند، تمامی جریانات را در آمریکا را به دقت تحت نظر دارند و از نقطه‌نظرات مختلف درباره این که چگونه باید رو به جلو حرکت کرد، آگاهند. نظر من، به عنوان یک مذاکره‌کننده این است که من خواهان رسیدن به مرحله بعدی این کار هستم.
خبرنگار پرسید: کاخ سفید آمریکا اعلام کرده است که تصویب تحریم‌های جدید (علیه ایران) به مثابه رژه و حرکت به سوی جنگ است، لذا آنان که خواهان تحریم‌ها (ی شدیدتر) هستند، در واقع خواهان جنگ هستند. آیا شما با این ارزیابی موافق هستید؟
اشتون جواب داد: من خود را در آنچه سخنگوی کاخ سفید به مردم خودش می‌گوید، دخیل نمی‌کنم. مسئله اصلی این است که از آنجایی که ما توافق اولیه خوبی به دست آورده‌ایم، کار فنی آن را نیز به پایان رسانده‌ایم و این توافقنامه در هفته آتی (دوشنبه) اجرایی خواهد شد، ما نباید این تحرک و پویایی را از دست بدهیم. اشتون تأکید کرد، ما نباید این لحظه یا فرصت را در راستای تلاش‌های واقعی برای دستیابی به توافق همه‌جانبه (نهایی با ایران) از دست بدهیم.
