شکست مفتضحانه آمریکا در طبس، آغاز هفته کار و کارگر، سقوط آخرین دولت اسلامی در اروپا، آغاز حفر کانال سوئز، محاصره برلین توسط ارتش شوروی در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم و ... از مهم‌ترین رخدادهای تاریخی امروز است.


به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 5 اردیبهشت 1393 خورشیدی برابر با 25 جمادی الثانی 1435 هجری و 25 آوریل 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:

شکست حمله نظامی آمریکا به ایران در طبس به علت طوفان شن (1359 ش)
آمریکا پس از سرخوردگی در جریان گروگان‌گیری جاسوسانش در سفارت این کشور از سوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و ناامیدی از پیروزی در این جریان به وسیله فشار سیاسی و تحریم اقتصادی، درصدد حل این قضیه از طریق نظامی برآمد. دولت کارتر بر اساس نقشه‌ای بسیار محرمانه جهت آزادی گروگان‌ها، در 5 اردیبهشت سال 1359 شمسی با تعدادی هواپیمای نظامی و 20 هلی‌کوپتر، حمله خویش را به ایرانِ تازه از بند رها شده، آغاز کرد. این هواپیماها و هلی‌کوپترها که حامل موتورسیکلت، جیپ نظامی، توپ، مسلسل و مهمات لازم بودند، در صحرای طبس فرود آمدند تا از آن مکان، عملیات آزادسازی گروگان‌ها را آغاز نمایند.

با وجود تجهیزات فراوان، کماندوهای ماهر و آموزش دیده، برنامه‌ریزی دقیق حمله، عدم وجود مانع و غفلت نیروهای اطلاعاتی ایران، این بار دست غیبی امداد الهی از آستین شن‌های صحرای طبس بیرون آمد و شکستی سخت و مفتضحانه را نصیب ابرهه‌صفتان آمریکایی کرد. ماجرای طبس یکی از رسواترین شکست‌های توطئه‌های امپریالیسم آمریکا علیه انقلاب اسلامی ایران است. بدون شک حادثه طبس و شکست مزدوران آمریکایی علی رغم مجهز بودن به پیشرفته‌ترین وسایل و تجهیزات روز، یکی از معجزات بزرگ قرن به شمار می‌آید.

ارسال اولین نامه رییس جمهور عراق برای مسؤولان جمهوری اسلامی ایران پس از پایان جنگ (1369 ش)
دو سال پس از پایان جنگ ایران و عراق، در حالی که فضای بین‌المللی به شدت علیه عراق شکل می‌گرفت و تهدیدهای موجود و طمع رژیم بعث عراق به کویت احتمال وقوع درگیری مجدد در منطقه را افزایش داده بود، در پنجم اردیبهشت 1369، نامه سربسته‌ای از رییس جمهور عراق و یاسر عرفات برای مقام معظم رهبری و رییس جمهور وقت، آیت‌اللَّه هاشمی رفسنجانی ارسال شد. به منظور بررسی مضامین نامه و همچنین تهیه جواب و برخورد مناسب با این موضوع، در هشتم اردیبهشت 1369، جلسه‌ای با حضور مسؤولان عالی نظام تشکیل گردید. در این نامه از مسؤولان عالی رتبه جمهوری اسلامی ایران خواسته شده بود تا دیدار و مذاکره‌ای مستقیم داشته باشند. بی‌اعتبار ساختن قطعنامه 598 شورای امنیت و حذف نقش دبیر کل سازمان ملل متحد در جریان مذاکرات دو کشور و نیز چشمداشت عراق به کویت از انگیزه‌ها و اهداف اصلی دیکتاتور عراق از ارسال این نامه بود. از پنجم اردیبهشت 1369 تا 27 مرداد آن سال جمعاً، شش نامه از عراق و چهار نامه از ایران ارسال شد که در نهایت، این روند با وقوع حادثه اشغال کویت توسط عراق پایان یافت.

درگذشت دکتر "محمد باقر" ادیب شهیر پاکستانی (1372 ش)
دکتر محمدباقر از استادان برجسته زبان فارسی در کشور پاکستان، در سال 1290 ش در پاکستان دیده به جهان گشود. وی سپس برای گذراندن دوره فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی، وارد دانشگاه پنجاب شد و در ادامه دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه لندن گرفت. دکتر محمدباقر از بزرگ‌ترین مشوقان و معلمان زبان وادبیات فارسی در پاکستان به شمار می‌رفت. چنان که در سال 1338 از دولت ایران نشان سپاس گرفت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دوبار به خدمت حضرت امام خمینی (ره) رسید. استاد محمدباقر، به زبان‌های اردو، پنجابی، عربی، هندی و انگلیسی تسلط داشت و بیش از نیم قرن از عمر خود را در راه تعلیم و تعلم زبان فارسی صرف کرد. از این شخصیت برجسته بالغ بر 120 مقاله و 56 کتاب به جای مانده است که تاریخ ساسانیان، زبان فارسی امروز، مخزن الغرائب در 5 جلد و... از آن جمله‌اند. این استاد توانا، با شعرا و نویسندگان بزرگ ایرانی چون ملک الشعرای بهار، دکتر محمدمعین و استاد سعید نفیسی، دوستی و مصاحبت نزدیک داشت و بارها به ایران سفر کرده بود. این استاد فارسی دوست، سرانجام در پنجم اردیبهشت 1372 در 82 سالگی درگذشت.

افتتاح رادیو هندی معاونت برون مرزی (1377 ش)


کناره گیری رئیس سازمان ورزش (1351 ش)
سپهبد مصطفی امجدی معاون نخست وزیر و رئیس سازمان ورزش کناره گیری کرد و به جای او سپهبد حجت کاشانی به ریاست تربیت بدنی رسید.

درگذشت امیر حسین فردی، نویسنده و فعال عرصه ادبیات داستانی (1392 ش)
امیرحسین فردی (۱۳۲۸ روستای قره‌تپه‌ی اردبیل-۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ تهران)، نویسنده و فعال عرصه ادبیات داستانی. عضویت در حوزه اندیشه و هنر اسلامی (حوزه هنری)، سردبیری و مدیر مسئولی «کیهان بچه‌ها» (به مدت ۲۸ سال) ـ این مسئولیت همچنان ادامه داردـ مؤسس و مدیر مسئول کیهان علمی، عضویت در شورای داستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، عضویت در شورای داستان بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مسئولیت جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور، مسئولیت شورای ادبیات داستانی نیروی مقاومت بسیج و مدیریت کارگاه قصه و رمان حوزه هنری از سوابق مسئولیت‌های اجرایی وی است. چندین بار داوری برای کتاب سال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس، کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور، جشنواره ادبیات داستانی بسیج، جشنواره راهیان نور، انجمن قلم ایران، جشنواره قصه‌های قرآنی از تجربه‌های دیگر وی است. وی از مؤسسین کتابخانه مسجد جوادالائمه (ع) در سال ۱۳۵۳ و تشکیل شورای نویسندگان آن مسجد است که در ادامه به حوزه‌ی هنری پیوستند و از ستون‌های اولیه‌ی این نهاد بودند. امیرحسین فردی عصر پنجشنبه، پنجم اردیبهشت 1392، دچار مشکل تنفسی شد و در راه انتقال به بیمارستان لقمان درگذشت. از میان آثار فردی، می‌توان به اسماعیل، آشیانه درمه، سیاه چمن، یک دنیا پروانه و کوچک جنگلی اشاره کرد. جدیدترین اثر وی به نام گرگ سالی به زودی منتشر می‌گردد.

تصرف بغداد توسط "شاه اسماعیل اول" بدون جنگ و درگیری (914 ق)

اعلام لغو حکم تحریم تنباکو از جانب "میرزای بزرگ شیرازی"(1309 ق)
پس از درگذشت شیخ مرتضی انصاری، شاگردان و بزرگان روحانیت شیعه، میرزای شیرازی را به عنوان مرجع تقلید شیعیان معرفی نمودند. یکی از بزرگ‌ترین قسمت‌های زندگانی وی، مبارزه با استعمار انگلیس و واگذاری تنباکو است. میرزای شیرازی با ارسال پیام برای ناصرالدین شاه قاجار، وی را از مفاسد امتیاز انحصار تنباکو، برحذر نمود. ولی تذکرات ناصحانه‌ی وی تأثیری در شاه نداشت. سرانجام میرزای بزرگ برای نجات اسلام و مسلمانان و حفظ مملکت ایران از شرّ دشمنان، فتوای تاریخی خود را در تحریم تنباکو به شرح ذیل صادر نمود: "الیوم، استعمال تنباکو و توتون بأیّ نحو کان در حکم محاربه با امام زمان (عج) است." مردم مسلمان پس از اطلاع از این فتوا، مغازه‌های توتون فروشی را بستند و تمام قلیان‌ها را جمع کردند. حکومت وقت با این حکم شرعی به مبارزه برخاست و سرانجام، همگام با نهضت عمومی مردم، ناصرالدین شاه به ناچار تسلیم شد و قرارداد امتیاز تنباکو را لغو کرد.


آغاز هفته کار و کارگر


رحلت شیخ الفُقهاءِ و المُجتَهدین، آیت اللَّه العظمی "محمدعلی اراکی" در قم (1415 ق)
آیت‌اللَّه محمد علی اراکی در سال 1312 قمری در "اراک" دیده به جهان گشود. وی از سن 20 سالگی و همزمان با تأسیس حوزه‌ی علمیه‌ی اراک به مدت 8 سال از محضر آیت‌اللَّه العظمی حائری کسب فیض نمودو سپس با تأسیس حوزه‌ی علمیه‌ی قم از سوی آیت‌اللَّه العظمی حائری، به قم هجرت کرده و از اصحاب خاص او به شمار آمد. آیت‌اللَّه اراکی به مدت 35 سال در حوزه‌ی علمیه‌ی قم به امر تدریس اشتغال داشت و بسیاری از بزرگان حوزه، از محضر درس ایشان مستفیض شدند. وی پس از وفات آیت‌اللَّه خوانساری در حدود 30 سال، نماز جماعت را در مدرسه‌ی فیضیه اقامه نمود و پس از رحلت آیت‌اللَّه گلپایگانی (ره) به مرجعیت عالیه‌ی شیعیان نائل آمد. سرانجام این عالم سترگ و فقیه فرزانه پس از عمری پر بار و پُربرکت در سن 103 سالگی در تاریخ 8 آذر 1373 ش بدرود حیات گفت و پس از تشییعی با شکوه، در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (س)، دفن شد.

سقوط آخرین دولت اسلامی اروپا در "غرناطه" توسط سپاهیان پادشاه اسپانیا (1492 م)
پس از ظهور دین مبین اسلام و در پی گسترش آن در نواحی غرب آسیا و شمال افریقا، سپاهیان اسلام از طریق تنگه جبل‌الطّارق وارد منطقه جنوب غربی اروپا شدند و این ناحیه به مدت هشت قرن تحت نظر خلفای اسلامی قرار داشت. این ناحیه که امروزه اسپانیا می‌باشد در آن زمان اندلس نامیده می‌شد. با گذشت زمان، مسیحیان اسپانیا به کمک دیگران زمینه ترویج فساد را در بین مسلمانان به وجود آوردند و سرزمین اندلس را از دست مسلمانان خارج ساختند. در این هنگام عده بسیاری از مسلمانان از شهرهای اسپانیا به غرناطه آمدند و این شهر مدتی دراختیار آنان بود. در نهایت، این شهر به عنوان آخرین پایگاه دولت اسلامی در اروپا، در 25 آوریل در سال 1492 م به تصرف مسیحیان درآمد و به حکومت هشت‌صد ساله مسلمانان در این منطقه پایان داده شد. گرچه در کنار علوم فوق، باید از معماری اسلامی یاد کرد که بقایای آن در اسپانیای امروز نشانه‌هایی از فکر بدیع و تلاش مسلمانان در نمایش دین اسلام در تمامی جهات زندگی است. سقوط دولت اسلامی در اندلس ناشی از عواملی چند می‌باشد که می‌توان از غفلت امرا و حکام جامعه اسلامی، عدم وحدت و یگانگی میان مسلمانان، تأثیرات گسترده تهاجم فرهنگی و برنامه‌ریزی و تلاش دشمنان اسلامی در باز پس‌گیری این قطعه از دنیای اسلام یاد نمود.

تولد "هنری لانْگْ فالو" ادیب معروف امریکایی (1807 م)
هنری لانگ فالو، ادیب آمریکایی، در سال 1807 متولد شد. نخستین شعرش را در چهارده‌سالگی منتشر کرد و پس از تحصیلات متوسطه به اروپا سفر کرد و با بازگشت به آمریکا در انتقال تجربیات ادبی‌اش در اروپا کوشید. فالو برای چهارده سال در دانشگاه هاوارد تدریس کرد و هم‌زمان برخی از آثارش را منتشر ساخت و رفته‌رفته به یکی از مشهورترین و پرکارترین شاعران آمریکا تبدیل شد. تاکید بر مضامین فلسفی و اخلاقی همراه با بهره از تصاویر خیال‌انگیز از ویژگی‌های شعر فالوست. اشعار فالو آمیخته با قدرت نقاشی است و غالبا در آن‌ها غم و اندوه نهفته است. دانش و شناخت فالو از ادبیات اروپا نه فقط در اشعار که در داستان‌های او نیز قابل شناسایی است. فالو در زمان حیاتش یکی از برجسته‌ترین نویسندگان زمان شناخته می‌شد و محبوبیت بسیار داشت. «صداهای شب» و «سفر به آن‌سوی دریا» از آثار اوست. هنری لانگ فالو در هشتم مه سال 1882 درگذشت.

آغاز حفر کانال سوئز بین دریای سرخ و دریای مدیترانه (1859 م)
طرح حفر کانال در سال 1854 م توسط یک مهندس فرانسوی به نام فردیناند دول تهیه شد و کار حفر آن از 25 آوریل 1859 م آغاز گردید. در این میان، از آن جا که بین فرانسه و انگلیس، رقابت آشکاری در میان بود، انگلستان از ارائه هر نوع کمک به فرانسه مضایقه نمود، چرا که حفر کانال به قدرت فرانسه می‌افزود. بنابراین فرانسویان بدون کمک از هیچ کشوری به تنهایی اقدام به این کار نمودند و ظرف مدت ده سال، با هزینه‌ای بالغ بر چهارصد میلیون فرانک، این پروژه را به اتمام رساندند. کانال سوئز در 17 نوامبر 1869 م طی تشریفاتی گسترده با حضور امپراتور فرانسه و عبور کشتی حامل وی، افتتاح شد. علت حفر کانال سوئز توسط فرانسه این بود که در آن زمان، سرزمین مصر تحت استعمار فرانسه قرار داشت و با حفر این کانال، راه ارتباط دریایی اروپا به طرف ساحل شرقی قاره افریقا و شبه قاره هند و شرق آسیا بسیار کوتاه گردید. کانال سوئز درحدود 85 سال در دست بیگانگان بود و در نهایت در 26 ژوئیه 1956 م توسط جمال عبدالناصر رئیس جمهور وقت مصر، ملی اعلام شد که باعث حمله ارتش‌های فرانسه، انگلستان و رژیم صهیونیستی به مصر و اشغال کانال گردید. با این حال نیروهای مهاجم پس از چندی از کانال عقب‌نشینی کردند و کانال سوئز کاملاً تحت اختیار مصر درآمد. کانال سوئز همه ساله سود سرشاری از محل اخذ مالیات از کشتی‌های عبوری، نصیب دولت مصر می‌سازد.

محاصره برلین توسط ارتش شوروی در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم (1945 م)
در حالی که تمام مقاومت‌های نیروهای نازی در برابر متفقین با شکست مواجه می‌شد و جنگ جهانی دوم آخرین روزهای خود را پشت سر می‌گذاشت، در روز 25 آوریل 1945 م، ارتش سرخ شوروی، برلین پایتخت آلمان را تحت محاصره گرفت و نیروهای شوروی پس از دور زدن برلین، در غرب این شهر شروع به پیشروی کردند. دو روز بعد، نیروهای امریکا و شوروی در مسیر حرکت خود در دو جهت مخالف، در قلب آلمان به هم پیوستند و نیروهای آلمان به دو قسمت تقسیم شدند. در این زمان قدرت مقاومت ارتش آلمان نازی به کلی در هم شکسته شد و سربازان آلمانی، نه فقط به علت از دست دادن روحیه و احساس شکست، بلکه به خاطر نرسیدن مهمات و مواد غذایی دسته دسته تسلیم می‌شدند. هم‌چنین وحدت فرماندهی از میان رفته و هیتلر کنترل خود را بر باقی‌مانده ارتش آلمان از دست داده بود. با تنگ‌تر شدن حلقه محاصره برلین، دیگر تردیدی برای هیتلر باقی‌نمانده بود که مقاومت آخرین سربازان وفادار او هم تا چند روز دیگر به پایان خواهد رسید. با تصرف کامل برلین و خودکشی هیتلر، آلمان هم تسلیم متفقین شد و جنگ جهانی دوم نیز پایان یافت.

اعتراض مردم امریکا به تهاجم علیه ویتنام (1971 م)
در ادامه اعتراضات گسترده مردم امریکا به عملیات نظامی این کشور در ویتنام، در 25 آوریل 1971 م حدود دویست هزار تن از مردم امریکا در واشینگتن تظاهرات کردند. این تظاهرات، یکی از بزرگ‌ترین واکنش‌های اعتراض‌آمیز مردم امریکا علیه سیاست‌های تجاوزکارانه دولت این کشور در ویتنام بود. امریکا در این جنگ که از 1964 م آغاز شد، نیم میلیون سرباز به این کشور اعزام کرد که ده‌ها هزار نفر از آنها، کشته و مجروح شدند. به همین دلیل، به موازات تشدید جنگ در ویتنام و کشته شدن افراد بیشتری از دو طرف، مخالفت مردم امریکا با اعزام فرزندانشان به ویتنام افزایش یافت. واشینگتن سرانجام بر اثر فشارهای داخلی و بین المللی و به خاطر شکست‌های پی‌درپی در جبهه‌های نبرد ویتنام، در سال 1975، ناچار به پذیرش شکست و خروج خفت‌بار از این کشور شد.

مرگ "فرانسوا دوالیه" دیکتاتور خون‌خوار هائیتی (1971 م)
دکتر فرانسوا دوالیه در سال 1907 م در یکی از روستاهای هائیتی به دنیا آمد. وی از سال 1957 م یک حکومت دیکتاتوری متکی بر قدرت نظامیان در هائیتی به وجود آورد. او در طول 14 سال حکومت خود هیچ گاه از سوی نظامیان شاهد کودتا یا اقدامات براندازی نبود. دوالیه که همواره مورد حمایت مالی و اقتصادی امریکا و کشورهای غربی بود، در سال 1964 م خود را رئیس جمهور مادام العمر هائیتی خواند. او اولین رئیس جمهوری بود که پسرش را به عنوان ولی‌عهد خود تعیین نمود. فرانسوا دوالیه در ادامه کسب قدرت مطلقه، در سال 1965 م خود را با نام فرانسوای اول، امپراتور هائیتی اعلام کرد. در سال 1969 م با ائتلاف احزاب مخالف، حکومت دوالیه، موجی از ترور و کشتار را به وسیله جوخه‌های مرگ خویش علیه مخالفان به راه انداخت، به گونه‌ای که سازمان کشورهای امریکایی، حکومت او را متهم به ترویج تروریسم در قاره امریکای مرکزی کرد و روابط کشورهای عضو این سازمان با رژیم دوالیه تیره شد. فرانسوا دوالیه سرانجام در 25 آوریل 1971 م در 64 سالگی درگذشت و حکومت را به پسر 19 ساله‌اش ژان کلود واگذار نمود.

انقلاب میخک در پرتغال
انقلاب میخک که نام اصلی آن «انقلاب جمهوری» است در 25 آوریل سال ۱۹۷۴ میلادی توسط افسران شورشی جوان در شهر لیسبون پرتغال شروع شد و با پایان دادن به حکومت دیکتاتوری که سالازار بنیانگذار آن بود، باعث به قدرت رسیدن ژنرال اسپینولا در این کشور شد. چون این انقلاب بدون خونریزی و آشوب انجام شد، در تاریخ پرتغال به نام انقلاب دمکراتیک مشهور است و چون مردم از سربازان با گل‌های میخک استقبال کردند، به انقلاب میخک نیز مشهور شد.

روز آنزک
روز آنزک روز ۲۵ ماه آوریل است. نام این روز برگرفته از نام ارتش مشترک استرالیا و زلاندنو یا به اختصار آنزک است که در جنگ جهانی اول به‌عنوان نیروهای حامی انگلستان و در دسته متفقین شرکت کردند. این روز ابتدا به یادبود کشته‌شدگان استرالیا و نیوزلند در نبرد گالیپولی ترکیه که در سال۱۹۱۵ اتفاق افتاد گرامی داشته شد اما بعدها از آن برای قدردانی از همه عملیات و خدمات ارتش این دو کشور استفاده می‌شود. بیشتر شهرهای این دو کشور دارای بناها و میدان‌های یادبود آنزاک هستند و مراسم روز آنزاک در این مکان‌ها برپا می‌شود.

مرگ "امان اللَّه خان" پادشاه پیشین و بانی نظام سلطنتی در افغانستان (1960 م)
امان اللَّه خان، پادشاه پیشین افغانستان، در 11 دسامبر 1862 م به دنیا آمد. امان اللَّه خان، پس از کشته شدن پدرش، در 57 سالگی به حکومت این کشور رسید. او به جنگ‌های طولانی قبایل افغانی علیه انگلستان پایان داد و با امضای معاهده‌ای در سال اول زمام‌داری خود، صلح را میان دو کشور افغانستان و انگلیس برقرار کرد. امان‌اللَّه‌خان سپس با امضای معاهده دیگری با شوروی، که به تازگی بلشویک‌ها در آن کشور بر تزارها پیروز شده بودند و هم‌چنین انعقاد پیمان‌هایی با ایران و ترکیه تلاش کرد که استقلال افغانستان را به ثبوت برساند. امان‌اللَّه‌خان، اولین رئیس یک کشور اسلامی بود که رژیم کمونیستی و الحادی لنین را در شوروی به رسمیت شناخت و دو ماه پس از کسب قدرت، یک هیأت سیاسی را روانه آن کشور کرد. از آن طرف نیز، اولین هیأت رسمی که از سوی نظام کمونیستی شوروی به خارج از آن کشور سفر کرد یک هیأت روسی بود که در سپتامبر 1919 م وارد کابل گردید.

امان‌اللَّه‌خان در فاصله سال‌های 1927 و 1928 م یک سفر زنجیره‌ای به کشورهای فرانسه، سوئیس، آلمان، بلژیک، انگلیس، هلند، ترکیه، هندوستان، مصر و ایران به عمل آورد. وی با رواج بی‌حجابی و ایجاد مدارس مختلط، دستور داد تا مردم مسلمان افغانستان، همگام با ایران، به سبک اروپائیان، با کلاه شاپو رفت و آمد کنند. امان اللَّه خان عناد خاصی با روحانیون مسلمان داشت و محدودیت‌های متعددی برای آنان ایجاد نمود. این امر موجبات شورش قبایل مسلمان افغانی را فراهم ساخت و در نتیجه امان اللَّه خان که درصدد انجام اصلاحات اجتماعی جدیدی برای زنان مسلمان افغانستان بود در سال 1929 م پس از یازده سال سلطنت از قدرت سرنگون گردید. وی پس از آن مخفیانه به قندهار، هندوستان و سپس ایتالیا گریخت و بیش از سی سال خبری از او منتشر نشد تا این که در 25 آوریل 1960 م پس از یک دوره طولانی بیماری، در 98 سالگی در سوئیس درگذشت.

برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار