به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران ؛ الجزیره در مقاله ای به قلم "راشل شبی" تحلیگر مسائل خاورمیانه می نویسد آمریکا مدعی است فلوجه را در سال 2004 آزاد کرد و حتی در این راه صد کشته داده است و اکنون عراقی ها نتوانسته اند این شهر را در برابر القاعده حفظ کنند، اما در اصل این خود امریکایی ها بودند که پس از اشغال عراق تخم تفرقه را میان شیعه و سنی پاشیدند.بنابراین وضع امروز عراق و فلوجه نتیجه همان سیاست سالهای گذشته امریکا است.

"شبی" می‌نویسد: پس از تهاجم سال 2003، این ایالات متحده آمریکا بود که  در مورد تقسیم شیعه و سنی  دست به تبلیغات فراوان زد. باید سخت باشد ، که ایالات متحده باشی و اجازه بدهی کشوری که به آن حمله کرده ای تو را تحقیر کند. این موضوع ، چیزی است که در مقالات رسانه های ایالات متحده در مورد بحران کنونی عراق ارائه شده است.  بنا به گزارش ها فلوجه و رمادی در استان انبار عراق ، توسط گروه القاعده تصرف شده و غیرنظامیان گرفتار در یک رویارویی مرگبار بین افراطیون و ارتش دولت در حال فرار از آن شهرها و پناه بردن به جاهای دیگر هستند و به همین ترتیب تحلیلگران آمریکایی توضیح می دهند که  تا چه حد این حوادث برای ایالات متحده ویران کننده است.

تیتر روزنامه واشنگتن پست نوشت " خشونت در عراق تهدیدی برای بی اثر کردن تلاش های ایالات متحده  است"  و به این ترتیب این نکته آشکار را نادیده گرفته که خشونت ها در عراق در درجه اول عراقی ها را تهدید می کند.  

هفته گذشته مجله تایم تیتر زد" فلوجه چه کسی را از دست داد ؟ "  و توضیح داد که القاعده یک " شهر عراق را که  یک دهه پیش صد امریکایی در آن کشته شدند " تصرف کرد .این مجله به طور عجیبی از ذکر این نکته که در همین مدت چند عراقی جان خود را در این شهر از دست دادند خودداری کرد.

گزارش های رسانه های ایالات متحده بر " خونین ترین مبارزه از زمان جنگ ویتنام"  تمرکز کردند و دلایلی را که چرا صحنه های فعلی استان انبار برای بسیاری از آمریکایی ها" ناامیدی تلخی " است ، تشریح کردند .

هزاران نفر از مردم فلوجه در حملاتی که در آن از بمب های خوشه ای و فسفر سفید استفاده شد ،کشته شدند ، شهر کاملا سمی و به آوار تبدیل شد. این حملات ، که اغلب به عنوان قتل عام در فلوجه توصیف شده، امروز هنوز هم شهر را فلج کرده ، ومردم آن با بیماری همه گیر تولد کودکان ناقص و سرطان مواجه هستند.

در ضمن، ادعای این که فلوجه یک پیروزی برای ایالات متحده  درگذشته بوده است، تعبیر غلط تقریبا عامدانه میراث جنگ غیر قانونی ایالات متحده آمریکا در عراق است. حمله آمریکا به عراق نیم میلیون کشته بر جای گذاشت و دولت، پلیس و دستگاه امنیتی را برچید.

دولت نوری مالکی به طور معمول متهم به بی‌کفایتی و دامن زدن به تنش‌های فرقه‌ای ترجیح یک گروه بر دیگری و هدف قرار دادن سنی‌ها با استفاده از قوانین ضد تروریستی است. هرج و مرج و بی‌اعتمادی، فساد، کمبود برق و دیگر کالاهای اساسی، ناامنی، بیکاری و بی عدالتی زمینه ایده آلی برای  گسترش القاعده  به وجود آورده است که می‌توان گفت قبل از حمله  سال 2003 امریکا، در عراق وجود نداشت.

اکنون القاعده که تحت عنوان دولت اسلامی عراق و شام(داعش) فعالیت می‌کند و توسط جنگ داخلی در سوریه تقویت شده ، حملات خونینی را در هر دو کشورانجام می‌دهد، بنا بر اعلام سازمان ملل متحد سال گذشته بیش از 8هزار عراقی در خشونت ها از جمله بمب‌گذاری‌های کنار جاده‌ای کشته شدند.

اما جدا از این قضیه، بحران کنونی عراق در حال حاضر به عنوان یک جنگ فرقه‌ای تلخ در سراسر قلمرو شیعه و سنی به تصویر کشیده می‌شود. "زید العلی"، تحلیلگر و نویسنده کتاب "مبارزه برای آینده عراق" می گوید:" مردم فکر می‌کنند که عراقی‌ ها همیشه از یکدیگر متنفر بوده اند ، اما این با تاریخ عراق و یا با واقعیت امروز هماهنگ نیست. او به مطالعه‌ای در موسسه نروژی امور بین الملل در سال 2009 مربوط به یک مقطع دانشگاهی و حرفه ای عراق استناد می‌کند ، که گزارش داده فرقه گرایی یک مفهوم خارجی در تاریخ عراق است ، اما در طی حمله سال 2003 ایالات متحده به عراق و بعد از آن توسط  امریکا ترویج و تبلیغ شد.

امروز ، با وجود  تمام تحریکات سیاسی، عراقی ها هنوزهم هر جایی امکان پذیر باشد باهم همکاری می‌کنند. العلی می‌گوید:" هر زمان که فرصتی پیش آمده تا افرادی درمسیر خطوط( اختلافات) فرقه ای و خطوط جامعه کار کنند، این اتفاق افتاده است " این موضوع هرگز در رسانه‌ها مطرح نمی شود، چرا که قصه مناسبی برای رسانه‌ها نیست. "

ظاهرا ، اشاره به کارنامه مخرب و ویرانگر ایالات متحده آمریکا در عراق نیز قصه مناسبی نیست. هنگامی که خبرنگاران در یک کنفرانس مطبوعاتی سعی کردند از یک مقام وزارت امور خارجه آمریکا در مورد سیاست امریکا در قبال عراق در سال 2011، سئوال کنند سخنگو حاضر به پاسخگویی نشد او گفت : "تمرکز ما سال 2014 است و این که ما از اینجا به کجا خواهیم رسید، ... " و نگاه به حوادث گذشته " بحث مفیدی" نخواهد بود.

اما اگر ما همانطور که به ما گفته شده عمل کنیم و درسال 2014 متمرکز باشیم ، می بینیم که  با وجود این که موقعیت ایالات متحده، کمک های نظامی است. جان کری به عنوان وزیر امور خارجه گفت: "این جنگی است که متعلق به مردم عراق است ، ". چنین اظهارنظری این مسئله را نادیده می گیرد که این حمایت ایالات متحده  است که این جنگ را تشدید کرده ، آن را تحریف و بدتر می‌کند. العلی در کتاب خود درمورد عراق، می‌نویسد : " داستان آشنا است : قدرت‌های غربی در کشورهای خاورمیانه تا حد زیادی به  رفتارهای دولت‌ها بی تفاوت  هستند، تا زمانی که هیچ چیزی منافع حیاتی آنها ، از جمله منابع طبیعی را تهدید نکند. " این ترکیب سمی "نزدیک بینی تاریخی" و "ناامیدی از نتایج پس از حمله" چیز جدیدی نیست - این ترفند معمول تمام امپریالیست‌ها است  که کشور ها را ویران می کنند و پس از آن مردم محلی را برای عدم کارایی سیاسی متعاقب آن  مقصر معرفی می کنند.

"الکس فان تونزلمان" نویسنده و مورخ می گوید " این یک ترکیب پیچیده از خسارت دیدگی است ، طرد و تحقیر شدن توسط " بومی هایی ''  که از همکاری امتناع  می کنند. او اضافه می کند که ، علاوه بر میل به قدرت و منابع ،امپریالیسم در قیم مآبی ریشه دارد. هنوزهم این تفکر وجود دارد که غرب می‌داند که چگونه یک کشور و یک جامعه را اداره کند.

حتی اگر اخبار رسیده از عراق به طور فزاینده از مرگ، درد و رنج و ناامیدی، حکایت کند ایالات متحده هنوز هم ادعا می‌کند که ماجراجویی ویرانگرش در عراق را به منظور برقراری ثبات و دموکراسی طراحی شده است. قرار است عراقی هایی که با ویرانی  بیهوده کشورشان مواجهند ومشتاق یک زندگی عادی  هستند، به یاد داشته باشند، که ایالات متحده نیرویی برای خوبی است.

انتهای پیام /