به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران مشهد،کریمی دراین نشست گفت: فیلم من یک اثر روانشناختی است تماشاگر ما عادت به دیدن کلیشه ها دارد و کار فیلم سازآشنایی زدایی است و این فیلم یک اثر روانشناختی است نه یک اثر پلیسی نیست که به دنبال کشف باشیم ، مشکوک بودن مرگ استاد به خاطر مشهور بودن اوست و این مساله برای بیشتر مشاهیر به وجود می آید.

وی افزود: قصه فیلم در مورد روانکاوی زندگی یک انسان است و مرگ بهترین بهانه است تا فیلم به زندگی او بپردازد. فیلم من به سمت حادثه نمیرود و درام شخصیت محور است.حادثه جدید اتفاق نمیافتد و تنها برشی از زندگی استاد عارفی است که مریدان او همه میراث خوارانش هستند که با هیجان می آیند و با نفرت می روند.

کریمی در پاسخ به سوال منتقد برنامه مبنی براینکه چقدر فیلم شما محصول تخیل است و تا چه حد ما به ازای بیرونی دارد اظهارداشت: این اثر در قالب حسی درونی که من را رها نمی کرد٬شکل گرفت و منتهی شد به ساخت فیلم.آنهایی که دلی و حسی با فیلم برخورد می کنند آن را می پسندند ولی فیلم ما به ازای خارجی ندارد ولی به بخشهای از زندگی مشاهیر بزرگ ایران به گونه ای در فیلم اشاره شده است.مثلا وصیت فرهاد مهراد مبنی بر سوزاندن جسدش٬ عقیم بودن جلال آل احمد که در کتاب سنگی بر گوری به آن اشاره کرده است و یا شعر سیاوش کسرایی که می تواند برای حضرت رسول باشد.اما فیلم مابه ازای خارجی ندارد.

کارگردان فیلم برف روی شیروانی داغ ادامه داد:هیچ کدام از شخصیت های فیلم من تیپیک نیستند بلکه تماما شخصیت می باشند زیرا در فیلم من قهرمان و ضد قهرمان وجود ندارد.استاد عارف بزرگی است که خانه او مامن و پناهگاه یک عده انسان است و قرار نیست هر شخصیت نماینده قشر خاصی باشد.

وی در پاسخ به پرسش دیگری در رابطه با اینکه این اثر به عمق آسیب اشاره نمی کند و آن را مورد روانکاوی قرار نمی دهد بیان کرد:فیلم من قرار نیست کلاس درس روانشناختی باشد! و من بدون اینکه قضاوت کنم یا پیام خاص اخلاقی بدهم حرف خود را بیان کرده ام.من نمیخواستم در فیلم آموزه های اخلاقی و روانشناسی بدهم./س