همچنین برخی از کاربران نوشته هایی را نیز قرار داده اند که نگاه به آن ها نیز خالی از لطف نیست
 
کاربری به نام گمنام نوشت:

همیشه برای ما نسلِ سومی ها سؤال بوده که به راستی همت، باقری،خرازی ،کاوه و جوانانی از این دست،در آن سن و سال چطور توانستند لشکر قلوب را فرماندهی کنند و خاکریز حماسه ها را فتح کنند....
چه طور توانستند!!!!
آیا این ها افسانه نبودند؟!!!
و رسالت مصطفی به همه ی این سؤال ها پاسخ داد...پاسخی زنده ...
مصطفی جوانی که دانسته بود امروز هم نبرد حق و باطل هست و کجاست؟!
لباس رزم پوشید و قدم در میدان مبارزه گذاشت....
میدان مبارزه علمی...
آن هایی که گمان می کنند انقلاب پیر و خسته شده باید مصطفی را بشناسند...او که همنام چمران است و یادش را زنده کرد...
مصطفی مرد عمل و جهاد بود...
و چه کوته نظر است آن دشمنی که گمان می کنند با گلوله ای می توانند این حرکت مجاهدانه را متوقف کند...
چه گلوله،چه تحریم و...هیچ کدام نمیتواند جلوی این حرکت مجاهدانه را بگیرد...
آری...این است رسم همان جوانان نسل سومی هست....
مصطفی رفت...اما هنوز مصطفی هایی هستند و دشمن بداند مصطفی های احمدی روشن نمی میرند....
-
-
-
+گمنام نوشت:
شهید مصطفی
خواستم بنویسم از تو...
لیک قلمم عاجرتر از آن آمد که تو را بنویسد...

همیشه عشق به خون شهیــــــــد مدیون است
شکوه عشق تو در وسعت زمان پیچید.....

کاربری به نام دفاع مقدس آورده است:

سر قبر نشسته بودم …

باران می آمد. روی سنگ قبر نوشته بود: شهید مصطفی احمدی روشن ….
از خواب پریدم.
مصطفی ازم خواستگاری کرده بود، ولی هنوز عقد نکرده بودیم.
بعد از ازدواج خوابم را برایش تعریف کردم.
زد به خنده وشوخی گفت : بادمجون بم آفت نداره
ولی یه بار خیلی جدی ازش پرسیدم که:کی شهید می شی مصطفی؟