با گذشت 10 سال از سرنگونی رژیم صدام، هنوز عراق به آرامش نرسیده است
تصور می شود که جنگ در عراق تمام شده است، اما با گذشت 10 سال از سرنگونی صدام حسین هنوز در عراق آرامش نیست.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از صدای روسیه
، یکی از موضوعات کلیدی سال 2013 عراق است. علی رغم آنکه بیش از ده سال از حمله ارتش ایالات متحده آمریکا به این کشور خاور نزدیک می گذرد ، وعده برقراری ثبات توسط ناتو هنوز عملی نشده است. بسیاری در عراق براین باورند که حتی پس از سرنگونی صدام حسین امنیت را احساس نکرده اند.
تصور می شود که جنگ در عراق تمام شده است، اما آشوب و هرج و مرج، افزایش خشونت، درگیری بین قوم های مختلف و گروهک های مذهبی و مبارزه برای منابع عراق، باعث می‌شود بگوییم که زندگی صلح آمیز در این کشور نیست.
موانع و بلوک های سیمانی ، سمبل های عراق جدیدند. محل های بازرسی جزئی از زندگی روزمره ی مردم این کشورند و آنها را در همه جا می توان دید. در نزدیکی آنها همیشه درگیری هایی اتفاق می افتد و به ماموران اغلب حمله می شود. تمامی این موارد گواه روشن و بارزی است که نشان می دهد جنگ در عراق تمام نشده است.
یکی از بخش های اصلی در عراق کرکوک کردی است . کرکوک چندین سال است که سرچشمه خشونت محسوب می شود . اما در مرکز شهر به نظر می رسد که این امر مزاحمتی در زندگی عادی ندارد. مردم به کارهای خود می پردازند ، تاجران کالاهای خود را در بازارها می فروشند ، خانواده ها برای خرید به بیرون از خانه می روند. در عین حال اگر عمیق تر نگاه کنیم می توانیم زخم های التیام نیافته ای را ببینیم.
کرکوک کنونی، همانند گذشته خطرناک است. ساکنین محلی می گویند که انفجار می تواند هر زمان و هر کجا اتفاق بیافتد.
" جنگ چه سودی داشت؟ چه دموکراسی به وجود آمد؟ تنها انفجارها ، تیراندازیها و کشتارهاست . مردم باید احساس کنند که می توانند از خانه هایشان خارج شده و سالم و زنده بازگردند. اینجا کجاست؟ من می توانم از خانه خارج شوم اما هیچ ضمانتی نیست که زنده برگردم." اینها عبارت هایی هستند که می توان از زبان مردم عراق شنید.
انتهای پیام/
تصور می شود که جنگ در عراق تمام شده است، اما آشوب و هرج و مرج، افزایش خشونت، درگیری بین قوم های مختلف و گروهک های مذهبی و مبارزه برای منابع عراق، باعث می‌شود بگوییم که زندگی صلح آمیز در این کشور نیست.
موانع و بلوک های سیمانی ، سمبل های عراق جدیدند. محل های بازرسی جزئی از زندگی روزمره ی مردم این کشورند و آنها را در همه جا می توان دید. در نزدیکی آنها همیشه درگیری هایی اتفاق می افتد و به ماموران اغلب حمله می شود. تمامی این موارد گواه روشن و بارزی است که نشان می دهد جنگ در عراق تمام نشده است.
یکی از بخش های اصلی در عراق کرکوک کردی است . کرکوک چندین سال است که سرچشمه خشونت محسوب می شود . اما در مرکز شهر به نظر می رسد که این امر مزاحمتی در زندگی عادی ندارد. مردم به کارهای خود می پردازند ، تاجران کالاهای خود را در بازارها می فروشند ، خانواده ها برای خرید به بیرون از خانه می روند. در عین حال اگر عمیق تر نگاه کنیم می توانیم زخم های التیام نیافته ای را ببینیم.
کرکوک کنونی، همانند گذشته خطرناک است. ساکنین محلی می گویند که انفجار می تواند هر زمان و هر کجا اتفاق بیافتد.
" جنگ چه سودی داشت؟ چه دموکراسی به وجود آمد؟ تنها انفجارها ، تیراندازیها و کشتارهاست . مردم باید احساس کنند که می توانند از خانه هایشان خارج شده و سالم و زنده بازگردند. اینجا کجاست؟ من می توانم از خانه خارج شوم اما هیچ ضمانتی نیست که زنده برگردم." اینها عبارت هایی هستند که می توان از زبان مردم عراق شنید.
انتهای پیام/
