![زن بلاگر صحنهسازی کرد](https://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1403/11/23/20339177_644.jpg)
ابتدا تردیدهایی درباره واقعی بودن این پوستر وجود داشت و شرکت ایتالیایی
BiM Distribuzione هم که پخش «12 سال بردگی» در ایتالیا را به عهده دارد،
اول واکنشی به این مسئله نشان نداد، اما در طول هفته عکسهای دیگری از همان
پوستر منتشر شد و این بار میشائل فاسبندر دیگر بازیگر سفیدپوست فیلم در
مرکز پوستر بود.
در نهایت BiM که «12 سال بردگی» را ماه فوریه در ایتالیا اکران میکند،
به طور رسمی به خاطر پوستر ایتالیایی فیلم عذرخواهی کرد. شرکت لاینزگیت
تهیهکننده فیلم اولین بار بیانیهای منتشر کرد که در آن آمده بود پوستر
مورد بحث با اجازه تهیهکنندگان «12 سال بردگی» طراحی نشده و شرکت سامیت
اینترتیمنت که پخش بینالمللی فیلم را به عهده دارد، سعی کرد از توزیع این
پوستر جلوگیری کند.
BiM پنجشنبه شب به خاطر پوستر ایتالیایی فیلم ابراز تاسف کرد و گفت طراحی
این پوستر متناقض با توافقات صورتگرفته در زمینه مواد تبلیغاتی بوده است.
دلیل اصلی بازتاب گسترده عکس پوستر و مطلب وبلاگنویس ایتالیایی این است
که براد پیت در «12 سال بردگی» نقشی کوتاه هرچند محوری دارد.
این فیلم که از آن به عنوان یکی از رقبای جدی جوایز اسکار 2014 یاد
میشود، داستان واقعی سالومن نورتراپ (با بازی اجیوفور) را به تصویر
میکشد. او در سالهای پیش از آغاز جنگ داخلی آمریکا مردی آزاد بود که با
خانوادهاش در نیویورک زندگی میکرد. تا اینکه در یک توطئه گرفتار و ناچار
شد برای 12 سال در یک کشتزار پنبه در لوییزیانا بردگی کند.
وبلاگنویس The Carefree Black Girl که اولین بار عکس پوستر ایتالیایی «12
سال بردگی» را منتشر کرد، در مطلب بعدی خود نوشت که هدفش از انتشار این
عکس ایجاد زمینهای برای بحث درباره فیلمهای با موضوع سیاهپوستها و
بازاریابی آنها و هنرمندان سیاهپوست بوده است.
براد پیت و «12 سال بردگی» تنها نکات مهم پوستر نیستند. بحث درباره نوع
نگاه به فیلمهای سیاهان است و اینکه چطور میتوان تماشاگران خارجی را
ترغیب کرد به دیدن فیلمی چون «12 سال بردگی» بروند.
مسئله صرفا استفاده از یک بازیگر شناختهشدهتر در عکسها نیست، چرا که
حتی با این استدلال استفاده از عکس بزرگ فاسبندر در پوستر بیمعناست. او
واقعا در ایتالیا یک ستاره بزرگ دنیای سینما محسوب نمیشود.
نگاه کلی در بازاریابی فیلمها این است که بازیگران آمریکای/آفریقایی که
ستاره نیستند نمیتوانند به فروش یک فیلم در بازار خارج از آمریکای شمالی
کمک کنند، هرچند در واقعیت همیشه این طور نیست.
سال گذشته میلادی سال درخشش فیلمسازان سیاهپوست بود و خیلیها را امیدوار
کرد که شاید این نگاه کلیشهای که بازیگران سیاهپوست نمیتوانند به فروش
فیلمها کمک کنند، از بین برود و «12 سال بردگی» بهترین نمونه برای این
تحقیق خواهد بود.