اربعین شهیدان

اربعیـن است و دل از سوگ شهیدان خون است
هر کــــه را مى‌نــگرم غمزده و محزون است
زینـــب از شـــام بـــلا آمــده یا آنکه رباب
کـــز غـــم اصغــر بى‌شیر، دلش پرخون است
یـــا کــه لیلى به ســـر قبـــر پسر آمده است
کاشکش از دیده روان همچو شط جیحون است
مادر قــــاسم نــــاکام کــــه مــــى‌نالد زار
بهــــر آن طلعــــت زیبــا و قد موزون است
در ره کـــوفه و در شــــام و ســرا ظلم یزید
کــــس نپــرسید زسجّاد که حالت چون است
دختــر شیــــر خــدا نـــــاطقه‌ی آل رســـول
کــــز نهیـب سخنش کفر و ستم موهون است
کــــرد ایـــراد چــــنان خطبه و ثابت بنمود
کــــه یـــزید شـــقى از دین خدا بیرون است
زنــــده دیـــن مانده ز تصمیم و ز ایثار حسین
حــــق و حـــرّیت و اسلام به او مدیون است
هـــان بیاییــــد و ببینیــــد کــه در راه خدا
صـــحنه‌ی رزم ز خــــون شــهدا گلگون است
آه و افســـوس کـــه کشتنــــد لب تشنه امام
زخـــم بـــر پیــکر پاکش ز عدد افزون است
قصّـــه‌ی کـــرب و بــلا قصه‌ی صبر است و قیام
بــه فــداکارى و جانبازى و دین مشحون است
تــــا ابد نـــام حسیـــن بن عـــلى در تـاریخ
با ثـــــبات قـــدم و نصرت حق، مقرون است
جـــاودان عـزت حزب الله و انصار خدا است
خیمــــه‌ی باطـــل و احـزاب دگر وارون است
هـــر که در حصن ولایت رود از روى خلوص
ز آتـــش دوزخ و آن هول و خطر، مأمون است
«لطفى» از عاقبــــت کـــار مکـن قطـــع امید
کـــه بـــه الطاف حسیـن بن على میمون است

برگرفته از کتاب آفتاب مشرقین اثر آیت الله العظمی صافی/س