به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 9 دی 1392 خورشیدی برابر با 27 صفر 1435 هجری و 30 دسامبر 2013 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
روز بصیرت و میثاق امت با ولایت
روز نهم دی ماه روز بصیرت و میثاق امت با ولایت است. بی تردید آنچه در نهم دیماه 1388اتفاق افتاد حماسه ای به یادماندنی در تاریخ 32ساله انقلاب بود. ملت بزرگ و عاشورایی ایران اسلامی صحنه پرشکوهی را در تاریخ انقلاب رقم زد و خواب را از چشم گستاخانه فتنه گران ربود و سد بزرگی را در مقابل آنان ایجاد کرد و این حرکت ملی درسی برای اهل تردید و عبرتی برای تصمیم سازان فتنه شد که اگر بخواهند با آرمان های یک ملت و اندیشه های برآمده از خون شهدا و رهبری،به گستاخی حرمت شکنی کنند،با خشم عاشورایی آنان روبرو خواهند شد.
بدون شک تعظیم و نکوداشت سالگرد این حماسه تاریخی در شرایط حساس امروز بسیار لازم و حیاتی است و موجب تعظیم شعائر اسلامی و بیعت مجدد با آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی،امام راحل(ره)و مقام معظم رهبری (مدظله العالی)می باشد. امروز هوشیاری و بیداری ملت ایران سلاحی برنده در مقابل هجمه های دشمنان داخلی و خارجی است و گرامیداشت این روز بزرگ بسیار اثر بخش و مهم است.
معرفی "شاپور بختیار" به عنوان نخست وزیر خاندان پهلوی (1357 ش)
شاه پس از تعیین ارتشبد غلامرضا ازهاری به ریاست دولت نظامی، با ایراد نطق معروف خود به اشتباهات خویش اعتراف نمود که این امر به تزلزل کابینه کمک زیادی کرد. در آن تاریخ برای شاه مسلَّم و یقین شده بود که دوران پادشاهی او پایان یافته است و خیلی زود باید خاک ایران را ترک کند. در پی ناکامی دولت ارتشبد ازهاری در سرکوب قیام مردم مسلمان ایران، محمدرضا شاه، شاپور بختیار را در 9 دی 57 به نخست وزیری برگزید و او نیز کابینهاش را در شانزدهم دی ماه معرفی کرد. شاه و آمریکا، امیدوار بودندبختیار بتواند با شعارهای ملی گرایانه و سیاستهای به ظاهر اصلاح طلبانه، مردم ایران را از ادامه انقلاب باز دارد. اما مردم ایران که از نیرنگ آمریکا و رژیم شاه آگاه بودند، به مخالفت با بختیار پرداختند و او را سرسپرده دستگاه استبدادی داخلی و بیگانگان خواندند. حضرت امام نیز در اعلامیهای که از پاریس منتشر نمودند، دولت بختیار را فاقد مشروعیت اعلام کرده و مردم را به مقابله با آن فرا خواندند. بختیار تا پیروزی انقلاب اسلامی در این مقام باقی ماند ولی با برچیده شدن نظام طاغوت، از کشور گریخت.
ورود حضرت آیت اللَّه "سید حسین طباطبایی بروجردی" به قم (1323 ش)
پس از ارتحال آیتاللَّه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم در سال 1315ش، مسؤولیت اداره حوزه بر عهده سه تن از مراجع بزرگ عصر به نام حضرات آیات: سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوه کمرهای و سید صدرالدین صدر قرار گرفت و این مراجع سه گانه به مدت هشت سال، حوزه عظیم قم را به نحو احسن اداره کردند. در سال 1323 ش به دنبال بیماری آیتاللَّه سید حسین بروجردی و بستری شدن ایشان در یکی از بیمارستانهای شهر ری، دانشوران ساکن قم برای دعوت ایشان به قم و اقامت در آن شهر، اصرار زیادی ورزیدند و آن عالم بزرگ پس از بهبودی و تفأل به قرآن، هجرت به قم را برگزیدند. در نهایت معظم له با حمایت یارانی مجتهد و راستین در 9 دی 1323 ش برابر با 14 محرم 1364 ق وارد قم شد و زعامت شیعیان را به عهده گرفت. آیتاللَّه بروجردی تا پایان عمر به مدت نزدیک به هفده سال در قم ماند و حوزه علمی این شهر را با رونقی روز افزون قرین ساخت. در طی دوران حضور این عالم برجسته و مرجع کل، عالمان نامداری در محضرش پرورش یافتند و خدمات و آثار و برکات فراوانی ارایه گردید.
عضویت ایران در جامعه ملل پس از جنگ جهانی اول (1300 ش)
در روز ۹ دی ۱۳۰۰ شمسی مجلس شورای ملی، عضویت ایران در جامعه ملل را تصویب کرد. جامعه ملل، یک سازمان بینالمللی میان دولتی بود که در نتیجه امضای عهدنامه ورسای، طی سالهای ۱۲۹۸ تا ۱۲۹۹ خورشیدی تاسیس شد و تا زمان وقوع جنگ جهانی دوم مهمترین نهاد بینالمللی میان دولتی به شمار میآمد. در ۹ ژوئن ۱۹۱۹ کمیتهای متشکل از نمایندگان دولتهای شرکتکننده در کنفرانس صلح ورسای، به منظور فراهم آوردن زمینه تأسیس جامعه ملل گردهم آمده بودند. این کمیته تصمیم گرفته بود ابتدا ایجاد جامعه ملل را اعلام نماید و سپس به بررسی موضوعات مربوط به فعال کردن این سازمان بینالمللی بپردازد. در چنین شرایطی بود که عهدنامه صلح ورسای در ۲۸ ژوئن ۱۹۱۹ به امضای دول شرکتکننده در کنفرانس رسید و در تاریخ ۱۰ ژانویه ۱۹۲۰ لازمالاجرا گردید. این تاریخ در واقع تاریخ رسمی تشکیل جامعه ملل محسوب میشود. این سازمان جهانی تا سال ۱۳۲۴ شمسی، رسمیت اجرایی داشت، که در طی این مدت، به تناوب ۵۸ عضو داشت، که ۴۲ عضو از این ۵۸ عضو، از جمله ایران به عنوان عضو اصلی و موسس به فعالیت میپرداختند. اهداف این سازمان خلع سلاح، جلوگیری از جنگ به واسطه تامین امنیت همگانی، رفع اختلاف و مشاجره بین کشورها از راه مذاکره و دیپلماسی و همچنین بهبود سطح زندگی جهانی بود.
رحلت فقیه بزرگوار آیتاللّه العظمی "سید عبدالاعلی موسوی سبزواری" (1414 ق)
آیتاللَّه
حاج سیدعبدالاعلی در صفر سال 1328 ق در سبزوار متولد شد و پس از تحصیل
مقدمات و سطوح در سبزوار و خراسان به نجف اشرف مهاجرت نمود. وی در نجف از
محضر درس آیات عظام: میرزای نائینی، آقا ضیاء الدین عراقی، سید ابوالحسن
اصفهانی و شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، فقه و اصول را آموخت و به درجهٔ
اجتهاد نایل گردید. از جمله آثار این عالم بزرگ عبارتند از: لُبابُ
المعارف، حاشیه بر بحارالانوار، حاشیه بر تفسیر صافی، عدالت، حاشیه بر
جواهر، حاشیه بر عروةالوثقی و حاشیه بر وسیله. آیت اللَّه سبزواری پس از
ارتحال آیت اللَّه العظمی خویی زعامت حوزهٔ علمیهٔ نجف را به عهده گرفت.
سرانجام آن عالم فرزانه در 25 مرداد 1372 ش در 86 سالگی جان به جان آفرین
تسلیم کرد و در نجف اشرف مدفون گردید.
ترور نافرجام "شیخ فضل اللَّه نوری" به دست کریم دواتگر عامل کمیته مجازات(1287ش)
شیخ فضلاللَّه نوری از جمله عالمان بزرگی بود که در رهبری مشروطه مشروعه نقش مهمی ایفا نمود و زمینههای تحصن مردم علیه استبداد زمان را در حرم حضرت عبدالعظیم فراهم آورد. شیخِ شهید، از جمله رادمردانی بود که در برابر بیگانه سر تسلیم فرود نیاورد از این رو طرح ترور شیخ، در سفارت انگلیس تهیه شد و توسط عوامل سفارت به دست جوان ماجراجویی به نام کریم دواتگر داده شد تا به هنگام بازگشت شیخ به منزل به مورد اجرا درآید. در اثر این ترور، شیخ و تعدادی از همراهان زخمی شدند.
هر چند پس از دستگیری کریم، شیخ او را بخشید ولی در بازجویی از وی، اسامی افرادی به میان آمد که با سفارت انگلیس در ارتباط بودند. نکته عبرتانگیز این که کریم دواتگر، درست هشت سال پس از شهادت شیخ فضل اللَّه نوری، به دست دوستانش به جرم قتل و اخاذّی به قتل رسید. وی عضو گروهی بود که به کمیته مجازات شهرت یافتند و هدف از ایجاد این تشکل را از بین بردن افراد خائن به مشروطه و مضر به حال مردم عنوان نمودند. بعدها با لو رفتن اعضای این کمیته، برخی از اعضای آن دستگیر و اعدام و برخی دیگر فراری شدند.
رحلت فقیه اصولی "ابوالمعالی کلباسی اصفهانی" (1315 ق)
محمد بن حاج محمد ابراهیم کلباسی، از بزرگان علمای امامیهٔ اوایل قرن چهاردهم هجری است. وی از نظر علمی، مراتب بلندی داشته و دارای تألیفات بسیاری است. از جمله آثار او میتوان به کتب: شرح کفایهٔ سبزواری، شرح خطبهٔ الدمشقیه و الجبر و التَفویض اشاره کرد. وی همچنین دربارهٔ محدثان بزرگ و طبقات دیگر، کتب مستقلی تألیف کرده است.
مأموریت "اسامة بن زید" از سوی پیامبر برای تجهیز سپاه جهت نبرد با رومیان (11 ق)
پیامبر اکرم(ص) پس از بازگشت از حجةالوداع، در آخرین روزهای عمر شریف خود جهت نبرد با رومیان که از شمال غربی شبه جزیرهٔ عربستان در صدد لشکرکشی به سرزمینهای مسلمانان بودند، سپاهی منظم از مهاجران و انصار مدینه ترتیب داد وبه همگان فرمان داد تا در آن شرکت جسته و با رومیان متجاوز به جهاد برخیزند. پیامبر(ص)، فرماندهی این سپاه بزرگ و پرمخاطره را به جوانی نورس به نام اُسامه فرزند زیدبن حارثه که پدرش پیش از این در جنگ تبوک بهدست رومیان کشته شده بود، سپرد. اسامه در آن زمان بیش از هفده یا هجده سال نداشت. مسلمانان بر آن حضرت خورده گرفته که چرا وی، جوانی کم سن و سال و کم تجربه را بر آ نان مقام امیری داده است. سرانجام در حالی که توطئههای بسیاری در مسیر حرکت سپاه اسلام روی داد، این سپاه به سوی روم به حرکت درآمد. ولی هنوز از مدینه چندان فا صله نگرفته بود که از رحلت رسول خدا(ص) باخبر گردید. همین امر موجب اندوه سپاهیان اسلام و دستمایهٔ برخی از فرصتطلبان و بازگشت آنان به مدینه گردید. به همین جهت این سپاه بزرگ برای مدّتی موقّت از هم پاشید و شیرازهٔ آن با پراکنده شدن مسلمانان سوگوار در هم ریخت. تا اینکه با خلافت ابوبکر بن أبی قحافه، سپاه اسلام به رهبری اسامه به سوی مرزهای روم عازم شد.
تولد "ابن ماجه" محدث ایرانی و مؤلف کتاب السُّنَنَ (209 ق)
ابن ماجه محدث و عالم بزرگ مسلمان در قزوین به دنیا آمد. او پس از گذراندن دروس مقدماتی دینی در زادگاه خویش به نقاط مختلف سرزمین پهناور اسلامی آن روز سفر کرد و از علمای بزرگی حدیث شنید. او مجموعهٔ این احادیث را در کتابی که سنن ابن ماجه خوانده میشود، گردآوری کرد. این اثر، یکی از کتب معتبر حدیث اهل سنت تلقی میشود. از این دانشمند اسلامی، تفسیری بر قرآن کریم و کتاب دیگری تحت عنوان التاریخ به جای مانده است. ابن ماجه در 273 ق در 64 سالگی درگذشت.
حمله صهیونیستهای مسلح به روستای بَلَد الشیخ (1947م)
در 30 دسامبر 1947م تروریستهای مسلح وابسته به دو سازمان صهیونیستی، در عملیاتی مشترک، دهکده بلَدُالشیخ را در فلسطین مورد حمله قرار دادند. در این حمله وحشیانه خانه فلسطینیها به آتش کشیده شد و شصت فلسطینی در داخل خانههایشان کشته شدند. در همین روز، گروه تروریستی صهیونیستها به نام ایرْگون در دو حمله دیگر، با پرتاب بمب در بین فلسطینیها، 17 تن از آنها را به قتل رساندند و دهها تن را زخمی کردند. تشدید حملات تروریستی صهیونیستها علیه فلسطینیها در اواخر سال 1947 و اوایل 1948م به منظور زمینهسازی اعلام موجودیت رژیم اشغالگر قدس در ماه مه 1948 بود.
مرگ "آلفرد وایْتْهِد" فیلسوف و ریاضیدان معروف انگلیسی (1947م)
آلفرد نورْثْ وایْتْهِد، ریاضیدان و فیلسوف انگلیسی در 15 فوریه 1861م به دنیا آمد. وی مخالف هر گونه دوگانگی میان روح و ماده، خدا و جهان، دین و علم و واقعگرایی و خیالپردازی بود و در راه آشتی دادن و سازگاری میان این اجزای ناسازگار تلاش میکرد. وایتهد اعلام داشت که سراسر جهان فرایندی مستمر از اعمال متقابل ناهماهنگ است. در حقیقت وی در تکثیر ظاهری اشیاء، وحدت اساسیِ آنها را مشاهده میکرد. از وایتهد آثاری بر جای مانده که اصول نسبیت، دین در دست ساختمان، فرایند و واقعیت و سرگذشت اندیشهها از آن جمله است. با این حال زبان و نوشتار وایتهد جنبه فنی و پیچیده دارد و همین امر باعث شده است که اغلب افکار و اندیشههای او گنگ و نامفهوم باشد. آلفرد نورث وایْتْهِد سرانجام در 30 دسامبر 1947م در 86 سالگی در گذشت.
الغاء رژیم سلطنتی و اعلام جمهوری خلق در کشور "رومانی" (1947م)
کشور رومانی تا سال 1862م، امیرنشینی خود مختار در قلمرو عثمانی بود تا این که در سیزدهم ژوئیه 1878م استقلال خود را از عثمانی بازیافت. در جریان جنگ جهانی دوم، این کشور با تحمل خسارتهای بسیار، بخش اعظم سرزمینهایی را که به عنوان غنیمت دریافت کرده بود، از دست داد. رومانی پس از جنگ جهانی دوم تا سال 1947م با نظام سلطنتی اداره میشد اما در 30 دسامبر همین سال با استعفا و برکناری میخائیل، آخرین پادشاه رومانی، بساط سلطنت در این کشور برچیده گشت و حکومت جمهوری اعلام شد. در نهایت همزمان با آغاز فروپاشی جماهیر شوروی اتحاد شوروی سابق و پایان عمر نظامهای کمونیستی در اروپای شرقی، در رومانی نیز با اعدام چائوشسْکو رهبر حزب کمونیست این کشور در سال 1989، نظام کمونیستی رومانی سرنگون شد.
اعدام صدام حسین رئیس جمهور سابق عراق (2006م)
صدام حسین رئیسجمهور سابق عراق (۸ اردیبهشت ۱۳۱۶ - ۹ دی ۱۳۸۵) پس از آنکه توسط دادگاه به اتهام جنایت علیه بشریت از جمله کشتار ۱۴۳ تن از مردم دجیل در سال ۱۳۶۱ مجرم شناخته شد، در ساعت ۶:۰۷ به وقت محلی (۳:۰۷ UTC) در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۵ (۳۰ دسامبر ۲۰۰۶) به دار آویخته شد. صدام از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۲ (۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳) که نیروهای ائتلاف بینالملی به رهبری آمریکا به عراق حمله کردند رئیس جمهور عراق بود.
صدام حدوداً در ساعت ۶ بامداد به وقت محلی در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۵ (۳۰ دسامبر ۲۰۰۶) به دار آویخته شد. مراسم اعدام در اردوگاه عدالت در شهر کاظمین در شمال عراق برگزار شد. این مرکز سابقاً محل حضور سران اطلاعات نظامی بود. این اردوگاه بعدها با نام اردوگاه بانزای شناخته میشد که در آن شهروندان عراقی زیادی توسط مأموران صدام شکنجه و کشته شدند.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید