اسماعیل حلالی سرمربی سابق تیم مس سونگون در گفتگو با
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران و درپاسخ به این سوال که آیا در حال حاضر و با توجه به صحبتهایی که در مورد انتخاب شما به عنوان مشاور مدیر عامل گفته میشود، سمتی در باشگاه مس سونگون دارید یا خیر اظهار داشت: تا یک هفته پیش به عنوان سرمربی در این باشگاه فعالیت میکردم اما در این مورد قطع همکاری کردهایم حکم مشاور برای من زده شده است اما در حال حاضر با باشگاه به تفاهم کامل نرسیدهام هفته گذشته به دلیل شرایط جوی نتوانستم به تبریز بروم، قرار است در هفته آینده در این خصوص نشستی برگزار شود.
وی در مورد قبول یا رد این سمت افزود: در حال حاضر نمیدانم و بستگی به شرایط دارد و این که تا چه حد بر تعهدات پا برجا هستند.
وی در مورد اینکه آیا در حال حاضر پیشنهاد یا تصمیمی برای سرمربی گری یا مربی گری تیمی دارید؟ گفت: خیر. برای امسال فکر دیگری ندارم.
وی در ادامه صحبتها گفت: شرایط در باشگاه مس سونگون سخت بود از جمله عمل نکردن به تعهدات در زمان تعیین شده. اگر انجام تعهدات در زمان خود صورت نگیرد قطعا تاثیر گذار است البته این شرایط در همه باشگاهها وجود دارد تنها مربوط به باشگاه مس سونگون نیست برای مثال الان پس از حدود شش ماه ده درصد پول قرار داد بازیکنان پرداخت شده است در حالیکه باید چهل درصد از کل مبلغ، قبل از عقد قرار داد را میبایستی پرداخت میکردند و تا الان هم سی درصد دیگر و در مجموع هفتاد درصد مبلغ قرار داد به بازیکنان و کادر پرداخت میشده است البته باز هم تاکید میکنم که این مشکل در همه باشگاهها وجود دارد نه فقط در باشگاه مس.
وی افزود: بازیکنان در شروع کار رغبت و انگیزه بالایی دارند اما به مرور و هفته به هفته که این مسائل روی هم جمع میشوند باعث ایجاد مشکلاتی در انگیزش تمرین و بازی بازیکنان میشود و در نتیجه در کار مربی تاثیر میگذارد که زمانی بازیکن تمرکز لازم را ندارد با تمام وجود بازی نمیکند و فکر میکند شاید هر لحظه دچار آسیب دیدگی شود و مشکلی به مشکلاتش اضافه شود همچنین نبود دوربین و عدم پخش زنده مسابقات باعث کاهش انگیزه بازیکنان میشود و کار را برای مربی سخت میکند برای مثال در بازی سایر تیمها مقابل پرسپولیس به خاطر انگیزه بالای بازیکنان تیمهای دسته پایینتر بازی پر فروغی را از خود به نمایش میگذارند که در طول فصل شاهد آن نیستیم و این بازیکنان به گونهای بازی میکنند که انگار آنها را نمیشناسیم و عالی بازی میکنند اما به دلیل عدم وجود دوربین در لیگ دو و سه، در این لیگها بیشتر انگیزهاش مالی مطرح است .
وی ادامه داد: باشگاه در زمان مقرر به تعهدات خودش عمل نکرده است، هر چند باشگاه مس باشگاهی نیست که به تعهدات خود عمل نکند ولی انجام تعهدات از الان به بعد به درد من سرمربی نمیخورد وهم به من و هم به باشگاه ضرر میزند.
قبل از شروع کار، احساسم این بود که بستر مناسب فراهم است ولی این طور نبود در مورد تیمهای دیگر مس اطلاعی ندارم اما برای من در مورد مس سونگون تبریز این طور نبود تیم ما حتی از زمین تمرین برخوردار نبود و گاهی مجبور میشدیم در سالن و یا چمن مصنوعی تمرینات خود را پیگیری کنیم.
وی افزود: در تبریز هیچ گونه شرایط ساختاری و سخت افزاری مناسب فراهم نبود، ضمن اینکه در لیگ دسته یک بود و بعد از حدود سه ماه تیم به لیگ دسته یک رفت و به همین دلیل هم شش، هفت بازیکن از تیم ما جدا شدند همچنین ما چهار بازی سخت با چهار تیم صدر جدول و در زمین آنها داشتیم و تیم ما در دور برگشت بازیهای راحت تری را پیش رو داشت.
وی صحبتهای خود را این طور ادامه داد: به علاوه من یک مربی جوان هستم که دو سه سال است مربیگری میکنم و این کار را از پایه شروع کردهام دو سال سابقهی مربی گری با تیم ب پرسپولیس در لیگ استان تهران و لیگ دسته سوم کشور و کسب عنوان قهرمانی لیگ استان تهران و جام حذفی کشوری را داشتهام و سال قبل هم در لیگ سه کشور مربی پرسپولیس بودم. پرسپولیس استحقاقش بالاتر از این بود اما نتوانستیم از لیگ دسته سوم بالا بیاییم.
وی همچنین گفت: همانطور که قبلا اشاره کردهام، فکرمیکردم شرایط برای حضورم در تیم مس سونگون محیا است اما نبود، ولی با این وجود ما ساختار تیمی خوبی داشتیم و هر فردی که بازی تیم ما را میدید از نظم و ساختار تیم رضایت داشت، من هم قبول دارم که از لحاظ نتیجه ، نتوانستیم نتایج خوبی را کسب کنیم اما من به عنوان یک مربی جوان، فرصت میخواهم اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد، من برای تیم مس سونگون آرزوی موفقیت میکنم و در مورد حکم و نظر مشورتی به آن احترام میگذارم اما در نشستی باید شرایط را بررسی کنم و الان چیزی نمیتوانم بگویم چون تصمیمی نگرفتهام .
او در ادامه اشاره کرد: فشار و مشکلات زیادی را تحمل کردم مثل مسائل مربوط به کمیته استیناف که یک روز راجع به کسر امتیاز صحبت میشد و یک روز راجع به حضور در لیگ یک، بازیکنان هم از مطرح شدن چنین صبحتهایی با فکر دیگر و فکر غلط سر تمرین میآمدند و ما باید فکر آن ها را میشنیدیم و به آنها آرامش و تمرکز می دادیم و در رأس همه این مسائل هم این بود که هیچ کمک مالی انجام نشده است و به تیم رسیدگی نمیشد مثل سفر هفده هجده ساعته با اتوبوس و ...
وی خاطر نشان کرد: به خدا این صحبتها را مطرح نمیکنم تا سهم خودم را کم کنم ، من هم مربی جوان هستم و تازه شروع به کار کردهام و می خواهم یاد بگیرم اما باید بستر هم برایم فراهم باشد.
زمانی که از روز اول راجع به نتیجه صحبت میشود و اینکه نتیجه در پایان فصل چه خواهد شد، یعنی ما فقط به نتیجه فکر می کنیم، تا کی باید نتیجه گرا باشیم؟
هیچ جا به من نگفتند بیا شش بازیکن بساز تا به فوتبال معرفی کنیم، یک سمت فوتبال برد و سمت دیگر آن باخت است و نتیجه تنها بخشی از عملکرد مربی است، ساختار و استخوان بندی شکل گرفته و ایجاد شده توسط مربی مهم است و گرنه یک روز توپی گل میشود و یک روز هم نه و از شانس بد ما با وجود ساختار خوب و منظم نتوانستیم نتایج خوبی بگیریم.
من آنقدر شهامت دارم که وقتی به خاطر یکی دو اشتباه یک بازیکن در طی دو سه دقیقه یک بازی را می بازیم می گویم تقصیر من است و من باید به او یاد می دادم تا این اشتباهات را انجام ندهد.
به بازیکن هم باید فرصت اشتباه داد تا یک تیم ببرد یا ببازد، متاسفانه در جامعه خیلی از افراد پشت هم قایم می شوند.
تیم ما بعد از نه هفته با هفت هشت اختلاف امتیاز در رده ششم جدول قرار گرفته است من انتظار داشتم تا به من اعتماد کنند و به من فرصت بدهند تا بتوانم یک مربی مثل آقای یاوری شوم.
قرار بود من سر مربی مس سونگون در لیگ دسته یک باشم اما وقتی این تیم به لیگ دسته دوم رفت به خودم گفتم باید بمانم و به تیم کمک کنم به علاوه روحیه بازیکنان هم به خاطر رفتن تیمشان به لیگ دسته دو مناسب نبود اما مدیریت باشگاه هیچ گونه کمکی در راستای حل مشکل نکرد.
شاید من سه بار هم مدیر عامل باشگاه را ندیدم ، هر چند که ایشان هم در فدراسیون به دنبال پیگیری مسائل مربوط به کمیته استیناف بودند اما وقتی من هم ایشان را چند بار بیشتر ندیدم و بازیکنان هم همینطور، بازیکنان فکر می کنند کسی در باشگاه به فکر مشکلاتشان نیست.
اینها درد دل من است و در این یک هفته خیلی احساس راحتی بیشتری می کنم چون قبل از آن فشار زیادی را تحمل می کردم.
وی در مورد انتقاداتی که راجع به انتخاب حدود چهار بازیکن غیر بومی توضیح داد: من باید بازیکنهای بومی داشته باشم تا بتوانم از آنها استفاده کنم.
از یک سو اولین شرط قرارداد من این بود که جزو چهار تیم اول جدول باشم و مدیر عامل تیم از ابتدا به نتیجه تاکید داشت. از سوی دیگر قرار بود هفت – هشت بازیکن طراز اول لیگ یکی جذب بشوند و بقیه بازیکنان را از تبریز و بازیکنان جوان بگیریم تا هم نتیجه بگیریم و هم بازیکن سازی کنیم اما از آن هفت- هشت بازیکن فقط سه – چهار نفر جذب شدند و همانطورکه اشاره کردم به دلیل رفتن تیم به لیگ دسته دوم چندین بازیکن فصل قبل هم از تیم ما جدا شدند و این اتفاق چند روز مانده به شروع لیگ رخ داد، ضمن اینکه هجدهم ، رفتن تیم ما به دسته دو مشخص شد و نوزدهم آخرین مهلت نقل و انتقالات بود و من مجبور شدم چند بازیکن جوان را که آمادگی لازم را نداشتند به دلیل اینکه سه- چهار ماه تمرین نکرده بودند، جذب کنم من از خدام است که از بازیکن بومی استفاده کنم چون در این صورت مشکلات من هم کمتر میشد و هزینههای باشگاه هم همینطور.
باز هم تاکید می کنم که به خدا این حرفها را برای کم کردن سهم خودم در عدم نتیجه گیری تیم نمیگویم، سهم من جدا و آن را می پذیرم و اصلا نمره ی من صفر، میدانم راه پیشرفت کردن من به گردن گرفتن مشکلات است اما این صحبتها را می گویم تا ساختار عوض شود و تلاش شود تا مشکلات حل شود.
وی در پایان و در پاسخ به این که آیا درحال حاضر با باشگاه پرسپولیس همکاری دارید یا خیر گفت: پرسپولیس را خانه خودم می دانم و هر کمکی که در توانم باشد برای پرسپولیس انجام میدهم.
من فکر جدا شدن از پرسپولیس را نداشتم اما متاسفانه کاری کردند که اتوماتیکوار از پرسپولیس خارج شوم، من در ذهنم اهداف بلندی درمورد ساختار سازی و... برای کمک به پرسپولیس در نظر داشتم.
از جمله این که حداقل شش – هفت سال مربیگری پایههای پرسپولیس را به عهده داشته باشم.
من قرارداد ده- پانزده میلیونی با پرسپولیس داشتم و قصد داشتم در کنار پرسپولیس هم خودم رشد کنم و هم تیم پرسپولیس و به نظرم فردی که تمام وجودش دوست دارد به پرسپولیس خدمت کند را بیاورند و گرنه اگر آن عشق و علاقه نباشد کسی با چنین مزایایی نمیآید و یا اگر هم بیاید خدایی ناکرده کارهای ناشایستی انجام میدهد که در شان پرسپولیس نیست.
انتهای پیام/