به گزارش  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران از پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، لیلی بروجردی گفت : سال 1378 برای نخستین بار در برنامه سوم توسعه که سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری  است، تحقیقات وسیعی در حوزه جوانان انجام شد. بعد از آن نیز در برنامه چهارم و پنجم توسعه به جوانان توجه ویژه شد.  
 وی تصریح کرد: تشکیل این جلسه در وزارت ورزش و جوانان حاکی از سال ها تلاش و تجربه علمی و پژوهشی در وزارتخانه است که ما هم ناظر آنها بوده ایم. ما در حوزه جوانان نیازمند تدوین نظام جامع حقوقی جوانان هستیم.
بروجردی با تاکید بر اینکه تحقیقات حوزه جوانان نوپا است گفت: تحقیقات در این حوزه به نسبت تحقیقات جامعه شناسی، حقوقی و اجتماعی نوپا است. بنا بر این، بین آنچه هست و آنچه باید باشد فاصله بزرگی داریم. باید ببینیم تا به حال چه کردیم و از این به بعد چه کار باید بکنیم.
وی تصریح کرد: جوانی میدان انگیزه و کار است. در حوزه جوانان فعالیت های مختلفی انجام شده اما جای یک شیوه  خالی مانده که موجب شده تحقیقات و پژوهش ها به نتیجه نرسد.
رئیس کمیته خاص زنان و جوانان مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: برخی از تحقیقات به نوعی دیگر از تحقیق منجر می شوند با عنوان تحقیقات درونی؛ جای این نوع تحقیق در کشور ما خالی است که باید آن را به وجود آوریم. در حوزه جوانان تحقیقات پایه ای داشته ایم اما این تحقیقات درونی است که منجر به نتیجه می شود. الان تحقیقی نداریم که تبدیل به سیاستگذاری و برنامه ریزی برای جوانان کشور شود.
وی اظهار داشت: هر روش تحقیقی که انجام شد، در دولت های بعدی هم تکرار شد. اگر باور به تغییر در مسئولان امر ایجاد شود، افراد از تکرار و الگوهای تقلیدی دوری کرده و به دنبال روش های جدید می روند.
بروجردی با بیان خاطره ای از رهبر کبیر انقلاب اسلامی گفت: امام خمینی(ره) در زندگی روزمره یک نکته را دائم تذکر می دادند. ایشان بارها با تاکید بر تفاوت علم و ایمان می فرمودند علم یعنی دانستن که در فکر فرد ایجاد می شود؛ اما ایمان یعنی باور داشتن که از مغز فراتر می رود و در عقل شکل می گیرد و موجب تغییر در رفتار می شود. این ملاک امام خمینی(ره) است.
 
رئیس کمیته خاص زنان و جوانان مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکید کرد: مقصود امام خمینی(ره) این بود که اگر بدانیم با غیبت در آتش جهنم خواهیم سوخت و نسبت به آن آگاه باشیم باز هم این عمل را انجام می دهیم اما چون باور داریم که آتش می سوزاند به آن دست نمی زنیم. تفاوت دانستن و علم با باور به تغییر و ایمان در این است. پس اگر دولت یا مجموعه نظام  به این باور و تغییر رفتار نسبت  به موضوعی رسید از علم و آگاهی فراتر رفته و اقدام می کند.