به بهانه 27 آذرماه، شهادت آیت‌الله مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه/
مقام معظم رهبری: وحدت حوزه و دانشگاه، يعنى وحدت در هدف/ تاثیر سخنان شهید مفتح در ترغيب نسل تحصيل کرده به اسلام
مقام معظم رهبری فرمودند: وحدت حوزه و دانشگاه، يعنى وحدت در هدف. هدف اين است كه همه به سمت ايجاد يك جامعه اسلامىِ پيشرفته‌ى مستقل، جامعه‌ى امام، جامعه‌ى پيشاهنگ، جامعه‌ى الگو، ملت شاهد - ملتى كه مردم دنيا با نگاه به او جرأت پيدا كنند، تا فكر تحول را در ذهن خودشان بگذرانند و در عملشان پياده كنند - حركت نمايند.
به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران، 27 آذر ماه در تقویم جمهوری اسلامی ایران، به مناسبت روز شهادت آیت‌الله مفتح روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاری شده است.
این روز بهانه‌ای شد تا سیری کوتاه بر زندگی این شهید بزرگوار داشته باشیم.
شهيد آيت‌الله دکتر محمد مفتح در سال 1307، در خانواده‌اي روحاني در همدان متولد شد. پس از فراگيري مقدمات، راهي قم شد و در محضر بزرگاني چون امام خميني، علامه طباطبايي و .. استفاده نموده و خود مدرسي بزرگ در حوزه گرديد.
وی در حاليکه استادي بزرگ در قم بودند، پا به عرصه دانشگاه گذاشته و تا درجه دکترا ادامه تحصيل دادند. شهيد مفتح که توطئه استعمار در جدا نگاه داشتن دو قشر دانشگاهي و روحاني، از هم را با تمام وجود احساس کرده بود، ايجاد وحدت ميان اين دو قشر مهم جامعه را وجهه همت خود قرار داد و در کنار آموزش و تدريس و تربيت نيروهاي جوان به مبارزه با رژيم پهلوي پرداخت.
در سال‌هاي 1340 تا 42، سخنراني‌هاي وی در شهرهاي مختلف در روشن ساختن مواضع نهضت اسلامي و افشاي چهره رژيم پهلوي بسيار مؤثر بود که با آگاهي ساواک اين جلسات تعطيل و ايشان دستگير و مورد آزار و اذيت ساواک قرار گرفت.
محبوبيت و مقبوليت شهيد مفتح در ميان طلاب و دانش‌آموزان موجب شد که او را از آموزش و پرورش اخراج و در سال 1347، به نواحي بدآب و هواي جنوبي ايران تبعيد کنند و بعد از سپري شدن مدت تبعيد نيز از ورود ايشان به قم جلوگيري به عمل آمد و ايشان با اقامت در تهران به تدريس از دانشکده الهيات مشغول شد. ايشان به دعوت انجمن اسلامي دانشجويان امامت جماعت مسجد دانشگاه را عهده‌دار شد.
سخنراني‌هاي شهید مفتح در مسجد دانشگاه در ترغيب نسل روشنفکر و تحصيل کرده به اسلام اثر بسزايي داشت. شهيد مفتح همچنين در حسينيه ارشاد نيز به فعاليت‌هاي تبليغي و علمي مي‌پرداخت و پس از تعطيلي اين حسينيه بوسيله ساواک، ايشان با قبول امامت مسجد جاويد در سال 1352، هسته ديگري از دانشجويان و روشنفکران را به دور خود جمع نمود. در آذر 1353 مسجد جاويد مورد هجوم ساواک قرار گرفت و شهيد مفتح نيز دستگير و زنداني شد. ياد و خاطره نماز عيد فطر سال 1357 که در قيطريه تهران و با استقبال بي‌نظير مردم تهران به امامت شهيد مفتح انجام شد در تاريخ انقلاب هميشه مي‌درخشد.
در خطبه‌هاي اين نماز، شهيد مفتح براي اولين بار نام امام خميني را آشکارا بر زبان جاري و رهبري امام را مورد تأکيد قرار داد و روز پنجشنبه 16 شهريور را به عنوان تجليل از شهداي نهضت تعطيل اعلام کرد که زمينه‌ساز راهپيمايي 17 شهريور و وقايع جمعه سياه گرديد.
شهيد مفتح با تشکيل شوراي انقلاب از سوي امام به عضويت اين شورا درآمد. سرانجام اين شهيد بزرگوار در روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشکده الهيات، توسط گروهک فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فيض عظيم شهادت نائل آمد.
27 آذرماه به مناسبت فعاليت و مجاهدت اين شهيد بزرگوار در راه تحقق وحدت ميان حوزه و دانشگاه، روز وحدت روحاني و دانشجو ناميده شده است.
در این راستا لازم دیده شد با توجه به اهمیت این روز و تاکیدات بزرگان در این زمینه به بخش‌های کوتاهی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در این زمینه بپردازیم و با تاکید بر بخش‌های مهم فرمایشات ایشان موانع و ضرورت‌های موجود در این زمینه را مورد بررسی قرار دهیم.
مقام معظم رهبری در سخنرانی خود در تاریخ ۱۳۶۹.۰۹.۲۸ در دیدار با جمع كثیری از طلاب و دانشجویان به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه اظهار داشتند: روز وحدت حوزه و دانشگاه، از يادگارهاى ارزشمند امام بزرگوار ماست. اين مسأله هم مثل همه‌ى تدابير و تصميمهاى مهمى كه در راه جريان صحيح و اسلامى جامعه‌ى ما، آن حكيم عالى‌مقام و آن انسان والا و بصير مطرح كردند، يكى از بركات وجودى ايشان بوده و هست و ان‌شاءاللَّه خواهد بود.
ایشان در بخش دیگری از همین سخنرانی تاکید کردند: بنيان دانشگاه - يعنى مركز پرورش انسانهاى دانشمند طبق پيشرفتهاى علمى روز - بر بى‌دينى و معارضه‌ى با دين گذاشته شد و چندين سال اين مسأله را با قوّت و دقت دنبال كردند. يعنى نه تنها دين را در دانشگاهها ضعيف كردند، بلكه به معارضه‌ى با آن پرداختند.
ایشان بیان کردند: وحدت حوزه و دانشگاه، يعنى وحدت در هدف. هدف اين است كه همه به سمت ايجاد يك جامعه‌ى اسلامىِ پيشرفته‌ى مستقل، جامعه‌ى امام، جامعه‌ى پيشاهنگ، جامعه‌ى الگو، ملت شاهد - ملتى كه مردم دنيا با نگاه به او جرأت پيدا كنند، تا فكر تحول را در ذهن خودشان بگذرانند و در عملشان پياده كنند - حركت نمايند. ( متن کامل خبر اینجا)
رهبر معظم انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۳۷۳.۰۹.۲۷ در دیدار جمع كثیری از طلاب و دانشجویان به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه با اشاره به لزوم استفاده حوزه و دانشگاه از روشهای علمی جديد و سنتی و نيز افكار ديگران تأكيد كردند: ما در استفاده از فكر و انديشه و تجربه بيگانگان معتقد به گزينش هستيم ولی آنها نيز دست به گزينش می‌زنند و تكنولوژی پيشرفته و علومی كه ما را به پيشرفت می‌رساند، برای ما ممنوع می‌سازند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی به نقشه‌ها و طرحهای ديكته شده از خارج در سالهای حكومت پهلوی برای رو در رويی حوزه و دانشگاه اشاره فرمودند و افزودند: وحدت حوزه و دانشگاه يعنی روی آوردن به يكديگر و اين كه تحصيل علم در دانشگاه جهت ارزشهای اسلامی و انسانی و بی‌نيازی از بيگانگان و تأمين استقلال را پيدا كند و حوزه هم برای پيشرفت، از روشهای خوب دانشگاه استفاده كند و اين همان چيزی است كه كشور را به كمال مطلوب می‌رساند.( متن کامل خبر اینجا)
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بيانات خود در دیدار جمعی از دانشجویان و طلاب مورخ ۱۳۷۲.۰۹.۲۴ فرمودند: موضوع دانشگاه، به خودىِ خود يك موضوع مهم است؛ همچنان‌كه موضوع حوزه علميه هم، به خودى خود يك موضوع اساسى و مهم است. وقتى ما «وحدت حوزه و دانشگاه» را عنوان مى‌كنيم، بديهى است مقصود اين نيست كه اين دو را در عالم واقعيّت به يك چيز تبديل كنيم. زيرا اگرچه در گذشته، در حوزه‌هاى علميه، همان دروسى خوانده مى‌شد كه امروز در دانشگاهها خوانده مى‌شود، اما اگر فرض كنيم آن دروس حوزه‌هاى علميه، همان پيشرفتى را كه تا امروز كرده است، مى‌كرد، باز امروز بايد به مقتضاى تخصّص و تشعُّب، هر گروه كار و درس خودش را دنبال كند. پس، مقصود اين نيست. مبادا بعضى همين موضوعِ به اين روشنى و وضوح را نديده بگيرند و درباره غلط بودن شعار وحدت حوزه و دانشگاه قلمفرسايى كنند. (متن کامل خبر اینجا)
طی قرن‌های گذشته استعمارگران برای بیگانه کردن نسل‌های رو به رشد کشورهای اسلامی از اسلام و خاموش کردن مساله ایمان و وجدان دینی در بین آحاد مردم اقدامات متعددی انجام دادند. آنان در طراحی نقشه‌های فتوحات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود به مانع عمده‌ای برخوردکردند و آن اعتقادات اسلامی ملت‌ها بود. زیرا اسلام مصداق کامل دینی بود که حقیقتاً با حمله و یورش همه جانبه و تجاوزکارانه دولت‌های استعماری به مناطق مختلف دنیا بویژه مناطق اسلامی مبارزه می‌کرد.
اولین پرورش یافته‌های غرب غالباً کسانی بودند که بخاطر ضعف نفس و فقدان تبلیغات مؤثر دینی نسبت به دین احساس بیگانگی و عناد می کردند. لذا دانشگاهها که مرکز پرورش انسان‌های دانشمند براساس پیشرفت‌های علمی روز بود بنیان آن بر بی اعتقادی و معارضه با دین گذاشته شد و در دانشگاهها نه تنها دین را ضعیف کردند بلکه به معارضه با آن پرداختند.
امام (ره) با آگاهی کامل نسبت به واقعیت‌های تاریخی، راه حل مشکلات، بقاء استقلال و شعار نه شرقی و نه غربی در کشور را، در آمیخته شدن روشنفکران و تحصیلکردگان جدید، با دین و ایمان مذهبی و نیز آشناشدن روحانیون با پیشرفت‌های علمی جهان و تجربه روشهای جدید می‌دانستند.
و شهید مفتح نیز از جمله افرادی بود که توطئه استعمار در جدا نگاه داشتن دو قشر دانشگاهی و روحانی، از هم را با تمام وجود احساس کرده بود.
وی در راه تحقق بخشیدن به آرمان‌های بنیانگذار انقلاب اسلامی، ایجاد وحدت میان این دو قشر مهم جامعه را وجهه همت خود قرارداد. سخنرانی‌های ایشان در مسجد دانشگاه در ترغیب نسل روشنفکر و تحصیلکرده به اسلام اثر بسزایی داشت.
در پایان علت نامگذاری اين روز با عنوان وحدت حوزه و دانشگاه در حقيقت سمبلی برای يك حركت، پيوند و نهضتی فرهنگی در راستای رشد، تعالی، بالندگی و توسعه همه جانبه كشور و امت اسلامی و امت انقلابی ايران است.
انتهای پیام/
این روز بهانه‌ای شد تا سیری کوتاه بر زندگی این شهید بزرگوار داشته باشیم.
شهيد آيت‌الله دکتر محمد مفتح در سال 1307، در خانواده‌اي روحاني در همدان متولد شد. پس از فراگيري مقدمات، راهي قم شد و در محضر بزرگاني چون امام خميني، علامه طباطبايي و .. استفاده نموده و خود مدرسي بزرگ در حوزه گرديد.
وی در حاليکه استادي بزرگ در قم بودند، پا به عرصه دانشگاه گذاشته و تا درجه دکترا ادامه تحصيل دادند. شهيد مفتح که توطئه استعمار در جدا نگاه داشتن دو قشر دانشگاهي و روحاني، از هم را با تمام وجود احساس کرده بود، ايجاد وحدت ميان اين دو قشر مهم جامعه را وجهه همت خود قرار داد و در کنار آموزش و تدريس و تربيت نيروهاي جوان به مبارزه با رژيم پهلوي پرداخت.
در سال‌هاي 1340 تا 42، سخنراني‌هاي وی در شهرهاي مختلف در روشن ساختن مواضع نهضت اسلامي و افشاي چهره رژيم پهلوي بسيار مؤثر بود که با آگاهي ساواک اين جلسات تعطيل و ايشان دستگير و مورد آزار و اذيت ساواک قرار گرفت.
محبوبيت و مقبوليت شهيد مفتح در ميان طلاب و دانش‌آموزان موجب شد که او را از آموزش و پرورش اخراج و در سال 1347، به نواحي بدآب و هواي جنوبي ايران تبعيد کنند و بعد از سپري شدن مدت تبعيد نيز از ورود ايشان به قم جلوگيري به عمل آمد و ايشان با اقامت در تهران به تدريس از دانشکده الهيات مشغول شد. ايشان به دعوت انجمن اسلامي دانشجويان امامت جماعت مسجد دانشگاه را عهده‌دار شد.
سخنراني‌هاي شهید مفتح در مسجد دانشگاه در ترغيب نسل روشنفکر و تحصيل کرده به اسلام اثر بسزايي داشت. شهيد مفتح همچنين در حسينيه ارشاد نيز به فعاليت‌هاي تبليغي و علمي مي‌پرداخت و پس از تعطيلي اين حسينيه بوسيله ساواک، ايشان با قبول امامت مسجد جاويد در سال 1352، هسته ديگري از دانشجويان و روشنفکران را به دور خود جمع نمود. در آذر 1353 مسجد جاويد مورد هجوم ساواک قرار گرفت و شهيد مفتح نيز دستگير و زنداني شد. ياد و خاطره نماز عيد فطر سال 1357 که در قيطريه تهران و با استقبال بي‌نظير مردم تهران به امامت شهيد مفتح انجام شد در تاريخ انقلاب هميشه مي‌درخشد.
در خطبه‌هاي اين نماز، شهيد مفتح براي اولين بار نام امام خميني را آشکارا بر زبان جاري و رهبري امام را مورد تأکيد قرار داد و روز پنجشنبه 16 شهريور را به عنوان تجليل از شهداي نهضت تعطيل اعلام کرد که زمينه‌ساز راهپيمايي 17 شهريور و وقايع جمعه سياه گرديد.
شهيد مفتح با تشکيل شوراي انقلاب از سوي امام به عضويت اين شورا درآمد. سرانجام اين شهيد بزرگوار در روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشکده الهيات، توسط گروهک فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فيض عظيم شهادت نائل آمد.
27 آذرماه به مناسبت فعاليت و مجاهدت اين شهيد بزرگوار در راه تحقق وحدت ميان حوزه و دانشگاه، روز وحدت روحاني و دانشجو ناميده شده است.
در این راستا لازم دیده شد با توجه به اهمیت این روز و تاکیدات بزرگان در این زمینه به بخش‌های کوتاهی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در این زمینه بپردازیم و با تاکید بر بخش‌های مهم فرمایشات ایشان موانع و ضرورت‌های موجود در این زمینه را مورد بررسی قرار دهیم.
مقام معظم رهبری در سخنرانی خود در تاریخ ۱۳۶۹.۰۹.۲۸ در دیدار با جمع كثیری از طلاب و دانشجویان به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه اظهار داشتند: روز وحدت حوزه و دانشگاه، از يادگارهاى ارزشمند امام بزرگوار ماست. اين مسأله هم مثل همه‌ى تدابير و تصميمهاى مهمى كه در راه جريان صحيح و اسلامى جامعه‌ى ما، آن حكيم عالى‌مقام و آن انسان والا و بصير مطرح كردند، يكى از بركات وجودى ايشان بوده و هست و ان‌شاءاللَّه خواهد بود.
ایشان در بخش دیگری از همین سخنرانی تاکید کردند: بنيان دانشگاه - يعنى مركز پرورش انسانهاى دانشمند طبق پيشرفتهاى علمى روز - بر بى‌دينى و معارضه‌ى با دين گذاشته شد و چندين سال اين مسأله را با قوّت و دقت دنبال كردند. يعنى نه تنها دين را در دانشگاهها ضعيف كردند، بلكه به معارضه‌ى با آن پرداختند.
ایشان بیان کردند: وحدت حوزه و دانشگاه، يعنى وحدت در هدف. هدف اين است كه همه به سمت ايجاد يك جامعه‌ى اسلامىِ پيشرفته‌ى مستقل، جامعه‌ى امام، جامعه‌ى پيشاهنگ، جامعه‌ى الگو، ملت شاهد - ملتى كه مردم دنيا با نگاه به او جرأت پيدا كنند، تا فكر تحول را در ذهن خودشان بگذرانند و در عملشان پياده كنند - حركت نمايند. ( متن کامل خبر اینجا)
رهبر معظم انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۳۷۳.۰۹.۲۷ در دیدار جمع كثیری از طلاب و دانشجویان به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه با اشاره به لزوم استفاده حوزه و دانشگاه از روشهای علمی جديد و سنتی و نيز افكار ديگران تأكيد كردند: ما در استفاده از فكر و انديشه و تجربه بيگانگان معتقد به گزينش هستيم ولی آنها نيز دست به گزينش می‌زنند و تكنولوژی پيشرفته و علومی كه ما را به پيشرفت می‌رساند، برای ما ممنوع می‌سازند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی به نقشه‌ها و طرحهای ديكته شده از خارج در سالهای حكومت پهلوی برای رو در رويی حوزه و دانشگاه اشاره فرمودند و افزودند: وحدت حوزه و دانشگاه يعنی روی آوردن به يكديگر و اين كه تحصيل علم در دانشگاه جهت ارزشهای اسلامی و انسانی و بی‌نيازی از بيگانگان و تأمين استقلال را پيدا كند و حوزه هم برای پيشرفت، از روشهای خوب دانشگاه استفاده كند و اين همان چيزی است كه كشور را به كمال مطلوب می‌رساند.( متن کامل خبر اینجا)
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بيانات خود در دیدار جمعی از دانشجویان و طلاب مورخ ۱۳۷۲.۰۹.۲۴ فرمودند: موضوع دانشگاه، به خودىِ خود يك موضوع مهم است؛ همچنان‌كه موضوع حوزه علميه هم، به خودى خود يك موضوع اساسى و مهم است. وقتى ما «وحدت حوزه و دانشگاه» را عنوان مى‌كنيم، بديهى است مقصود اين نيست كه اين دو را در عالم واقعيّت به يك چيز تبديل كنيم. زيرا اگرچه در گذشته، در حوزه‌هاى علميه، همان دروسى خوانده مى‌شد كه امروز در دانشگاهها خوانده مى‌شود، اما اگر فرض كنيم آن دروس حوزه‌هاى علميه، همان پيشرفتى را كه تا امروز كرده است، مى‌كرد، باز امروز بايد به مقتضاى تخصّص و تشعُّب، هر گروه كار و درس خودش را دنبال كند. پس، مقصود اين نيست. مبادا بعضى همين موضوعِ به اين روشنى و وضوح را نديده بگيرند و درباره غلط بودن شعار وحدت حوزه و دانشگاه قلمفرسايى كنند. (متن کامل خبر اینجا)
طی قرن‌های گذشته استعمارگران برای بیگانه کردن نسل‌های رو به رشد کشورهای اسلامی از اسلام و خاموش کردن مساله ایمان و وجدان دینی در بین آحاد مردم اقدامات متعددی انجام دادند. آنان در طراحی نقشه‌های فتوحات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود به مانع عمده‌ای برخوردکردند و آن اعتقادات اسلامی ملت‌ها بود. زیرا اسلام مصداق کامل دینی بود که حقیقتاً با حمله و یورش همه جانبه و تجاوزکارانه دولت‌های استعماری به مناطق مختلف دنیا بویژه مناطق اسلامی مبارزه می‌کرد.
اولین پرورش یافته‌های غرب غالباً کسانی بودند که بخاطر ضعف نفس و فقدان تبلیغات مؤثر دینی نسبت به دین احساس بیگانگی و عناد می کردند. لذا دانشگاهها که مرکز پرورش انسان‌های دانشمند براساس پیشرفت‌های علمی روز بود بنیان آن بر بی اعتقادی و معارضه با دین گذاشته شد و در دانشگاهها نه تنها دین را ضعیف کردند بلکه به معارضه با آن پرداختند.
امام (ره) با آگاهی کامل نسبت به واقعیت‌های تاریخی، راه حل مشکلات، بقاء استقلال و شعار نه شرقی و نه غربی در کشور را، در آمیخته شدن روشنفکران و تحصیلکردگان جدید، با دین و ایمان مذهبی و نیز آشناشدن روحانیون با پیشرفت‌های علمی جهان و تجربه روشهای جدید می‌دانستند.
و شهید مفتح نیز از جمله افرادی بود که توطئه استعمار در جدا نگاه داشتن دو قشر دانشگاهی و روحانی، از هم را با تمام وجود احساس کرده بود.
وی در راه تحقق بخشیدن به آرمان‌های بنیانگذار انقلاب اسلامی، ایجاد وحدت میان این دو قشر مهم جامعه را وجهه همت خود قرارداد. سخنرانی‌های ایشان در مسجد دانشگاه در ترغیب نسل روشنفکر و تحصیلکرده به اسلام اثر بسزایی داشت.
در پایان علت نامگذاری اين روز با عنوان وحدت حوزه و دانشگاه در حقيقت سمبلی برای يك حركت، پيوند و نهضتی فرهنگی در راستای رشد، تعالی، بالندگی و توسعه همه جانبه كشور و امت اسلامی و امت انقلابی ايران است.
انتهای پیام/
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
