اشعار آیینی؛
غزل/ راحت شد از اندوه جفاکاری یاران
عشق به أباعبدالله (ع) کوچک و بزرگ نمی‌شناسد. هر کس با هر روش و منشی پای در میدان ارادت می‌نهد تا بزم عاشقان هرچه پر شور و شعور‌تر برپا گردد. در این میدان اما، شاعران نقشی بی‌بدیل داشته و دارند.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛ غزل زیبایی که می خوانید اثری از زهرا بشری موحد است که در سوگ شهادت امام حسن مجتبی(ع) سروده شده است.
هر قدر که می خواست گدا، شاه کرم داشت
آن قدر که پیش کرمش، خواسته کم داشت
در خانه ی او بود که در اوج غریبی
دل های غریبان جهان ، راه به هم داشت
دلخوش به نفس های مسیحایی او بود
شب های مدینه که فقط غربت و دم داشت
داغی شده بر سینه ی غم های وسیعش
یک کوچه ی باریک که بیش از همه غم داشت
راحت شد از اندوه جفاکاری یاران
ای کاش که یاری به وفاداری سم داشت
ای آینه ها آینه ها ! ذکر بگویید
ای کاش حرم داشت حرم داشت حرم داشت …
آن قدر که پیش کرمش، خواسته کم داشت
در خانه ی او بود که در اوج غریبی
دل های غریبان جهان ، راه به هم داشت
دلخوش به نفس های مسیحایی او بود
شب های مدینه که فقط غربت و دم داشت
داغی شده بر سینه ی غم های وسیعش
یک کوچه ی باریک که بیش از همه غم داشت
راحت شد از اندوه جفاکاری یاران
ای کاش که یاری به وفاداری سم داشت
ای آینه ها آینه ها ! ذکر بگویید
ای کاش حرم داشت حرم داشت حرم داشت …
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
بابابی کارنامی در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان:
روز پنج‌شنبه در شهرستان‌ها باید تعطیل اعلام شود
