وي با اشاره به اينکه وقتي مهارت روابط خوب را پيدا کني نسبت به همسالان خود در رتبه بالاتري قرار داريد، خاطرنشان کرد: و اين جور افراد براي زندگي افرادي با علوم انساني بالا و شادتر را انتخاب مي‌کنند.

وي تصريح کرد: با توجه به تاريخچه فرهنگ ما ريشه مذهبي هم دارد افراد ياد مي‌گيرند که فرهنگ را در خانواده خود بياموزند و در آن مکان رشد کنند و با توجه بياموزند و در آن مکان رشد کنند و با توجه به اين عقايد، احترام به ديگران و ادب ميِ‌آموزند.

ميرزايي با اشاره به اينکه در بعضي فرهنگ‌ها بغل کردن فرزند توسط پدر در حضور والدين عيب است، گفت: در بعضي از اين فرهنگ‌ها افراد زياد حق خوبي براي ابراز عواطف و احساسات ندارد حتي از نياز خود براي نياز ديگران مي‌گذرد و مجبود مي‌شود کاري را بکند که دوست ندارد.

مسئول آموزش و روانشناسي بيمارستان روانشناسي صدر در ادامه افزود: فردي که ساکت بماند و ارتباط برقرار نکند حرف زدن بلد نيست و با اين وضعيت وارد زندگي مشترک و به دنبال آن وارد شدن به مشکلات مي‌شود، با کم رويي و کم حرفي اعتماد به نفس پايين مي‌آيد و فرد نياز دارد که گفتگو کند.

وي گفت: با وجود چنين خانواده‌هايي، زن خانواده دچار مشکل مي‌شود و نياز دارد که با فاميل ارتباط برقرار کند يا مجبور مي‌شود براي از تنهايي درآمدن بچه‌دار شود که بعداز چند سال که فرزندش بزرگ مي‌شود باز هم احساس تنهايي مي‌کند و اين شروع يک بحران کم شدن علاقه‌ها، سرد شدن روابط بين زن و شوهر و در نهايت قضيه تلخ طلاق مي‌شود.

اين روانشناس باليني با اشاره به اينکه حرف نزدن نداشتن يک مهارت است، اذعان داشت: افراد بايد با حضور در جمع‌هاي عمومي، غلبه کردن بر ترس، مشاروه، مهماني‌هاي دوره‌اي، خواندن کتاب، رفتن به کلاسهاي مهارت زندگي و جرات‌مندي، اعتماد به نفس اين مهارت را کسب کنند.

ميرزايي شناخت نقاط ضعف و قوت خود را يک بايد دانست و گفت: نداشتن مهارت ارتباط عوارض رواني مانند از دست دادن عزت نفس، اعتماد به نفس، کسب نارضايتي، گوشه‌گيري، فاصله گرفتن از جمع و در نهايت افسردگي باليني را در پي دارد.

انتهاي پيام/