اشعار آیینی؛
دو غزل در مقام شامخ أُم المصائب/ با محمل عریان تو را سنخیّتی نیست
عشق به أباعبدالله (ع) کوچک و بزرگ نمی‌شناسد. هر کس با هر روش و منشی پای در میدان ارادت می‌نهد تا بزم عاشقان هرچه پر شور و شعور‌تر برپا گردد. در این میدان اما، مداحان نقشی بی‌بدیل داشته و دارند.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛ آنچه از نظرتان می گذرد دو غزل زیباست در مقام بانوی کربلا حضرت زینب(س) که علی اکبر لطیفیان آن را سروده است.
ای آنکه شکستی کمر فاصله ها را
بگذاشته ای پشت سرت مرحله ها را
از برکت چشمان مسلمان تو داریم
سوگند به سجاده ی تو نافله ها را
ای آنکه کشیده است بیابان به بیابان
ردّ قدمت زحمت این آبله ها را
بگذار به جای تو در این قافله باشم
شاید بتوانم بکشم سلسله ها را
یک لرزه بیانداز بر این معجر سبزت
تا اینکه ببینم گذر زلزله ها را
غیر از تو کسی همّت اینگونه ندارد
پایان برساند همه ی غائله ها را
آنروز که پابوس حریم تو بیائیم
احرام ببندیم تن قافله ها را
***
تو نوری و خورشید هم خاکستر توست
پرواز صد جبریل در بال و پر توست
این آیه های مریم در حال تنزیل
یا آبشار رشته های معجر توست
تا ردّ پای سجده هایت را گرفتم
دیدم تو نوریّ و خدا در باور توست
فریادهای زخمی دیروز گودال
امروز روی شانه های حنجر توست
می خواستی زیبا ببینی کربلا را
یعنی حسین بن علی هم بی سر توست
با محمل عریان تو را سنخیّتی نیست
تو زینبی ، پرده نشینی بهتر توست
مردم نمی بینند حتی سایه ات را
هجده سر نیزه نشین دور و بر توست
مجموعه ی دردی ، گلستانِ کبودی
رنگین کمانی ، مدّعایم پیکر نوست
فردا که پا در عرصه ی حق می گذاری
معلوم می گردد قیامت محشر توست
بگذاشته ای پشت سرت مرحله ها را
از برکت چشمان مسلمان تو داریم
سوگند به سجاده ی تو نافله ها را
ای آنکه کشیده است بیابان به بیابان
ردّ قدمت زحمت این آبله ها را
بگذار به جای تو در این قافله باشم
شاید بتوانم بکشم سلسله ها را
یک لرزه بیانداز بر این معجر سبزت
تا اینکه ببینم گذر زلزله ها را
غیر از تو کسی همّت اینگونه ندارد
پایان برساند همه ی غائله ها را
آنروز که پابوس حریم تو بیائیم
احرام ببندیم تن قافله ها را
***
تو نوری و خورشید هم خاکستر توست
پرواز صد جبریل در بال و پر توست
این آیه های مریم در حال تنزیل
یا آبشار رشته های معجر توست
تا ردّ پای سجده هایت را گرفتم
دیدم تو نوریّ و خدا در باور توست
فریادهای زخمی دیروز گودال
امروز روی شانه های حنجر توست
می خواستی زیبا ببینی کربلا را
یعنی حسین بن علی هم بی سر توست
با محمل عریان تو را سنخیّتی نیست
تو زینبی ، پرده نشینی بهتر توست
مردم نمی بینند حتی سایه ات را
هجده سر نیزه نشین دور و بر توست
مجموعه ی دردی ، گلستانِ کبودی
رنگین کمانی ، مدّعایم پیکر نوست
فردا که پا در عرصه ی حق می گذاری
معلوم می گردد قیامت محشر توست
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
