اشعار آیینی؛
مثنوی/ بی‌سر و سامان توام یا حسین!
عشق به أباعبدالله (ع) کوچک و بزرگ نمی‌شناسد. هر کس با هر روش و منشی پای در میدان ارادت می‌نهد تا بزم عاشقان هرچه پر شور و شعور‌تر برپا گردد. در این میدان اما، شاعران نقشی بی‌بدیل داشته و دارند.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، مرحوم محمدرضا آقاسی یکی از دلسوختگان حسینی است که این دلسوختگی در کلمه کلمۀ آثارش موج می زند. امشب کاربران عزیز را به یکی از آشناترین زمزمه های حسینی این شاعر دلسوخته اهل بیت میهمان می کنیم و از پروردگار متعال علو درجات او را خواستاریم.
بی‌سروسامان توام یا حسین!
دست به دامان توام یا حسین!
جان علی سلسله بندم مکن
گردم، از خاک بلندم مکن
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاک کند
تربت تو بوی خدا می‌دهد
بوی حضور شهدا می‌دهد
مشعر حق! عزم منا کرده‌ای
کعبه شش گوشه بنا کرده‌ای
تیر تنت را به مصاف آمده‌ست
تیغ سرت را به طواف آمده‌ست
چیست شفابخش دل ریش ما؟
مرهم زخم و غم و تشویش ما
چیست به جز یاد گل روی تو؟
سجده به محراب دو ابروی تو
بر سرنی زلف رها کرده‌ای
با جگر شیعه چه‌ها کرده‌ای
دست به دامان توام یا حسین!
جان علی سلسله بندم مکن
گردم، از خاک بلندم مکن
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاک کند
تربت تو بوی خدا می‌دهد
بوی حضور شهدا می‌دهد
مشعر حق! عزم منا کرده‌ای
کعبه شش گوشه بنا کرده‌ای
تیر تنت را به مصاف آمده‌ست
تیغ سرت را به طواف آمده‌ست
چیست شفابخش دل ریش ما؟
مرهم زخم و غم و تشویش ما
چیست به جز یاد گل روی تو؟
سجده به محراب دو ابروی تو
بر سرنی زلف رها کرده‌ای
با جگر شیعه چه‌ها کرده‌ای
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
