محسن اصغری نکاح روان‌شناس کودک درباره تنها گذاشتن کودکان در خانه و آسیب‌های جبران‌ناپذیری آن در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: اگر خود را جای کودکی که برای چند ساعت در خانه تنها می‌ماند بگذاریم می‌بینیم که به هیچ عنوان تحمل آن را نداریم آیا دوست داریم اعضای خانواده برای ساعات متوالی ما را تنها بگذارند یا در محل کار ما را چند ساعت تنها بگذارند؟ مسلما نه تنها تحمل این مسئله سخت است بلکه اگر در بهترین و مجلل‌ترین هتل‌ها و خانه‌ها تنها باشیم باز هم تنهایی ما را آزار می‌دهد. انسان از اینکه با دیگران در ارتباط نبوده و تعامل نداشته باشد یا فرصت بودن در جمع خانواده را پیدا نکند نگران می‌شود که این تنهایی برای کودکان بیشتر آزاردهنده است.
 
وی همچنین در ادامه تصریح کرد: کودکان توانایی این که خود را سرگرم کنند، ندارند و در تنهایی دچار استرس می‌شوند از سوی دیگر سپردن کودک به مهدکودک برای ساعات طولانی آسیب‌های روانی را متوجه او خواهد کرد.
 
اصغری نکاح با تاکید بر اینکه خانواده طبیعی‌ترین گروه اجتماعی مرکز رشد بهداشت روانی و تعالی معنوی فرد است گفت: هر اندازه از خانواده فاصله بگریم دچار آسیب بیشتری می‌شویم کودکی که از این محیط به اجبار دور می‌ماند دچار کمبود محبت، گوشه‌گیری، انزوا و اضطراب و آسیب‌های اجتماعی در آینده قابل جبران نیست‌ می‌شود.
 
وی همچنین اظهار داشت: وقتی کودکی از فضای تربیتی خانواده دور می‌ماند و فضاهای دیگر از جمله مهدکودک جایگزین آن می‌شود، کودک به جای آن که مهر و عاطفه و نگرش و دلسوزی مادر را دریافت کند باید شرایط و مقررات مهد را فراگرفته و آن را اجرا کند.
 
وی ادامه داد: خانه فقط در و دیوار و یک مکان ساده نیست، خانه پایگاه امنیت روانی است.
 
اصغری نکاحی درباره آسیب‌های روانی وارد شده بر کودکانی که در خانه با ابزارهایی مانند کامپیوتر  و تلویزیون تنها می‌مانند گفت: اغلب والدین برای پر کردن زمان تنهایی کودکان آنها را ابزارهایی مانند کامپیوتر  و تلویزیون تنها می‌گذارند که این امر آگاهانه یا ناآگاهانه زمنیه آسیب‌های بیشتری را برای کودکان فراهم می‌کنند و از سوی دیگر افزایش بازی‌های کامپیوتری باعث دور شدن کودکان از بازی‌های دسته‌جمعی شده و آنان تنهایی خود را با بازی‌های یارانه‌ای پر می‌کنند.
 
وی در ادامه تصریح کرد: شخصیت و اجتماعی شدن این کودکان تحت تاثیر فضای مجازی شکل می‌گیرد این مسئله باعث می‌شود کودک نتواند به راحتی شخصیت اصلی خود را پیدا کد.
 
وی درباره راه‌کارهای تغییر نگرش فرزندپروری در بعضی از والدین گفت: بهترین راه‌کار درباره تغییر نگرش فرزندپروری در والدین  این است که والدین نباید فرزند پروری را یک امر تشریفاتی و ظاهری بدانند بلکه باید آن را یک رسالت فردی و خانوادگی و اجتماعی بدانند.

همچنین والدینی که کودکانشان در خانه تنها است باید طوری برنامه‌ریزی کنند که زودتر بازگردند و در هنگام حضور در خانه با خواندن قصه، شعر، نقاشی کشیدن، ارتباط خود را با کودک نزدیک‌تر کند تا این کودک به جای پناه بردن به فضاهای مجازی با والدینش تعامل داشته باشد.

انتهای پیام/