با این حال به نظر می‌رسد دانشمندان در نقاط مختلف دنیا به فکر راه‌حل‌هایی برای این موضوع افتاده‌اند. شاید تا چند سال آینده و با ورود این فناوری‌ها دیگر چنین دلهره‌هایی را تجربه نکنیم!

1- ضدگلوله بودن

قرارگیری یک لایه مقاوم در برابر ضربه و گلوله می‌تواند خبر خوشی برای همه آنهایی باشد که یک یا چند بار گوشی همراهشان به زمین افتاده و آسیب دیده است.

دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست توانسته‌اند نوعی پلیمر ویژه طراحی کنند که دارای ساختاری منحصر به فرد است. در این پلیمر یک لایه کشسان سبب مقاومت در برابر ضربه و یک لایه شیشه‌ای‌مانند نیز سبب استحکام آن می‌شود.

با این که هدف اصلی از طراحی این لایه بسیار نازک و در عین حال مقاوم، استفاده از آن در صنایع نظامی و نیز ماهواره‌ای است، اما شاید گوشی‌های همراه کنونی نیز بشدت نیازمند این فناوری باشند و به این ترتیب بعید نیست در آینده شاهد استفاده چنین لایه‌ای در ساختار بیرونی آنها باشیم.

2- مقاوم در برابر آب

شرکت انگلیسی P2i توانسته نوعی پوشش نانو ضدمایعات طراحی کند. وقتی آب روی گوشی همراه پاشیده می‌شود، نیروی جاذبه بین مولکول‌های آب و سطح گوشی به مراتب قوی‌تر از نیروی جاذبه بین مولکول‌های آب عمل می‌کند؛ به همین دلیل مایع براحتی روی سطح گوشی پخش شده و آن را خراب می‌کند.

اما این لایه نانو می‌تواند انرژی سطحی تلفن همراه را کاهش داده و به این ترتیب بر نیروی جاذبه بین مولکول‌های آب غالب شود. در نتیجه آب براحتی از روی سطح گوشی لیز خورده و از آن جدا می‌شود.

البته برخی شرکت‌ها نظیر موتورولا و آلکاتل در برخی محصولات جدید خود از این فناوری بهره می‌گیرند.

شرکت P2i همچنین توانسته فناوری دیگری طراحی کند که می‌تواند حتی در صورت افتادن گوشی در آب از آن محافظت کند. آزمایش‌های انجام شده تاثیر این فناوری را در عمل ثابت کرده است.

3- فرود آرام

فرض کنید گوشی از دست‌تان می‌افتد و درست پیش از این‌که به زمین برسد، کیسه هوایی در زیر آن باز شده و جلوی آسیب آن را می‌گیرد. با این که شاید این ایده مسخره و غیرکاربردی به نظر برسد، اما بد نیست بدانید که جف بزوس (بنیانگذار سایت معروف آمازون) این ایده را به نام خود ثبت کرده است! در مدل پیشنهادی آقای بزوس از ژیروسکوپ، دوربین و شتاب‌سنج تلفن همراه استفاده شده تا دستگاه متوجه سقوط خود شده و کیسه هوای ویژه را باد کند.

البته هنوز مشخص نیست آیا قرار است این کیسه هوا درون تلفن همراه قرار گیرد یا این که در قالب پوشش اضافی به آن متصل شود.

4- توانایی خودترمیمی

همه گوشی‌های همراه به لایه‌ای مجهز هستند که از سطح گوشی در برابر خراش و آسیب‌های بیرونی محافظت می‌کند، اما اگر خود این لایه دچار خراشیدگی شود، چه؟

گروهی از دانشمندان دانشگاه آیندهون هلند توانستند با گنجاندن مولکول‌های دافع آب به رشته‌های پلیمری پوشش محافظ گوشی، خاصیت خودترمیمی را به آن ببخشند. به این ترتیب به محض ایجاد خراش روی لایه محافظ، مولکول‌های دیگری جایگزین بخش‌های خراشیده شده می‌شود.

5- مقاومت زیاد

به نظر می‌رسد ماده جدیدی را که دانشمندان به آن دست یافته‌اند بتوان راه‌حلی قطعی برای بدنه نه‌چندان مقاوم گوشی‌های همراه دانست. این ماده جدید کارباین (carbyne) نام دارد که در اصل زنجیره‌ای از اتم‌های کربن را در خود جای داده است. این اتم‌ها با پیوندهای تکی و سه‌گانه متغیری که دارند به هم متصل هستند. آزمایش‌ها نشان داده که این ماده از هر ماده شناخته شده دیگری (حتی الماس) نیز مستحکم‌تر است.

با این حال شاید به همین زودی‌ها شاهد گوشی‌هایی با این نوع بدنه نباشیم، زیرا تاکنون فقط مقدار بسیار اندکی از این ماده در آزمایشگاه‌ها تولید شده است.