به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پايگاه ايران با اشاره به اين موضوع که يکصد روز فعاليت هر رئيس جمهوري فرصت بسيار اندکي است که بتوان در مورد دستاورد هاي مشخصي صحبت کرد، چنين مي نويسد: ولي اين مساله در مورد حسن روحاني رئيس جمهور ايران چندان مصداق ندارد چون صد روز نخست فعاليت وي با جر و بحثهاي داغي در داخل ايران همراه بود و توانست همه طرحهاي شکل گرفته در روابط بين المللي را بشکند. بحران در روابط آمريکا و اسرائيل، اختلاف نظرهاي دولت اوباما با کنگره و پديدار شدن امکانات جديد براي روسيه به منظور فعال شدن در رابطه با اين کشور همه پيامدهاي يکصد روز نخست فعاليت رئيس جمهورجديد ايران هستند. درست به همين دليل بايد با دقت بيشتر به آنچه که حسن روحاني طي اين مدت انجام داده نگاه کرد.
در پاسخ به اين پرسش که آيا روحاني روز يازدهم آوريل امسال يعني وقتي از نيت خود براي شرکت در انتخابات رياست جمهوري خبرداد مي دانست در صورت پيروزي با چه حجمي از مشکلات رو به رو خواهد شد؟ بايد گفت وي با توجه به موقعيتش به خوبي از اين مساله اطلاع داشته است. ولي وي به عنوان يک ميهن پرست وفادار به انقلاب اسلامي نميتوانسته در زماني که به اقدامات و تصميمهاي تازه نياز بوده اقدامي نکند. وي به عنوان يک میهندوست واقعي نميتوانسته از آنچه برايش مقدر شده سرباز زند و در واقع قرعه به نام وي افتاده بوده است. تدبير و اميد به شعار تبليغاتي وي تبديل شد، او قلب ايرانيها را تسخير کرد و به سوي پيروزي در انتخابات پيش رفت. حالا اين پرسش مطرح مي شود که آيا تدبير به کارگرفته و اميدي ايجاد شده است؟ پاسخ به اين پرسش در واقع به منزله ارزيابي يکصد روز نخست فعاليت رئيس جمهور ايران است. سه جهت اصلي که روحاني و تيمش بايد در زمينه آنها نهايت انعطاف را نشان دهند عبارتند از: رويارويي با مقاومت نيروهاي بسيار قوي در خارج کشور، به کار گرفتن روشهاي جديد، بهبود اوضاع اجتماعي و اقتصادي و روابط بين المللي. اين سه جنبه ارتباط تنگاتنگي با يکديگر دارند و همه آنها به نوبه خود پر از انواع مشکلات هستند. ولي مهمترين مساله اين است که همه آنها بايد يکباره حل شوند نه به صورت مرحله به مرحله چون هريک از آنها که به بعد موکول شود مي تواند حل بقيه را به طور جدي با مشکل مواجه کند.
به نوشته این پايگاه، رسانه هاي غربي با تجزيه و تحليل صد روز نخست فعاليت روحاني دچار سرخوردگي شده اند که به زحمت آن را پنهان مي کنند. از نظر روحاني مهمتر اين است که مردم به مسکن، دستمزد خوب، آموزش و خدمات پزشکي در سطح استانداردهاي جهاني دسترسي داشته باشند.
این نشریه اذعان میکند اقتصاد ايران در نتيجه تحريمها دچار فروپاشي نشده است. فعاليت اقتصادي کشور طي سال 2012، 2.9 درصد کاهش داشته ولي اوضاع هنوز به بدي يونان و اسپانيا نيست. درآمد سرانه کشور 20 تا 25 درصد کمتر شده ولي همچنان از درآمد سرانه کشوري مانند مصر بيشتر است.
به نوشته این پايگاه، روحاني به خوبي متوجه است که تحريمهاي ايران به طورکامل لغو نخواهد شد و به همين دليل تيم وي ضمن تلاش براي لغو بخشي از تحريمها به دنبال راههاي بهينه سازي و استفاده از منابع داخلي براي ادامه توسعه است. اگر ساختار تحريمها را بررسي کنيم متوجه مي شويم علت اعمال تحريمهاي آخرکه عليه سيستم بانکي و صنعت خودرو سازي و کشتيسازي جهتگيري شده اند اين بوده که ايران نه تنها تسليم نشده، بلکه توليدات داخلي را گسترش هم ميدهد.
پايگاه ايران در ادامه به اين موضوع مي پردازدکه چيزي نمانده روزنامه نگاران و تحليلگران جنبه هاي سياست خارجي يکصد روز نخست فعاليت روحاني را زير ميکروسکوپ بگذارند. در اين خصوص مطالب بسيار زيادي نوشته شده و ديگر نيازي نيست مطالب مربوط به پيشرفت در روابط با آمريکا و غيره را تکرار کنيم. ولي اشاره به دو نتيجه فعاليت روحانی در عرصه بينالمللي کاملا ضرورت دارد. نخست اينکه روحاني توانسته نقشآفرينان اصلي ائتلاف ضد ايراني را رسوا کند.
ولي آنچه که در واقع رخ مي دهد اين است که ائتلاف بين المللي شرايط تازه اي مطرح ميکند. اقدامات ايران براي لغو تحريمها کافي نيست و از آن ميخواهند براي شش ماه کل تحقيقات هسته اي و هرگونه فعاليت را در زمينه هستهاي متوقف کند و بعد ... بعد چه خواهد شد؟ شرايط تازه اي مطرح مي شود؟ بايد گفت دو رويي ائتلاف ضد ايراني چنان آشکار شده که خود ائتلاف هم اعتمادش را به متحداني از جمله لندن و برلين از دست داده است. اين خودافشايي در برابر جهان يکي از مهمترين موفقيتهاي روحاني طي يکصد روز نخست فعاليتش است.
دوم اين که تلاشهاي روحاني براي آغاز گفتگو با آمريکا روابط ايران و روسيه را نه تنها تضعيف نکرده بلکه برعکس آنها را مفيدتر و تنگاتنگ تر کرده است. خيليها به گفتگوي تلفني روحاني و اوباما اشاره مي کنند ولي بايد گفت اهميت مکالمه تلفني اخير روحاني و پوتين از آن کمتر نيست. روابط ايران و روسيه امتحان خود را با بحران سوريه پس داده اند که دو طرف با تلاشهاي مشترک مانع تجاوز غرب به اين کشور شدند. امروز پوتين و تيم وي متشکل از لاوروف، شويگا، ايوانف، کالاکلتسف، بارتنيکف و بقيه به ايران به چشم يک شريک مطمئن در زمينه حل و فصل مشکلات خاورميانه نگاه ميکنند. ايده برگزاري کنفرانس بين المللي در مسکو به منظور عاري سازي خاورميانه از تسليحات کشتار جمعي در واقع طرح مشترک ايران و روسيه و يکي ديگر از سنگ بناهاي مشارکت راهبردي بين دو طرف است. مشارکتي که بدون آن مشکلات منطقه اي که امنيت هم روسيه و هم ايران را تهديد مي کنند و از جمله آنها مي توان مشکل افغانستان و درياي خزر را نام برد، حل نخواهند شد.
پايگاه ايران در خاتمه چنين مينويسد: ايران امروز يکي از معدود کشورهايي است که به طور پيگيرانه با توسعه طلبي امپرياليسم، صهيونيسم و راديکاليسم اسلامي مقابله ميکند. يکصد روز نخست فعاليت حسن روحاني نشان داده مسير درستي براي اصلاح انتخاب شده و انسجام جامعه ايران با مقامات و برخورد درست و خردمندانه مردم اين کشور با مساله اصلاحات اين اميد را در دل ايجاد مي کند که توسعه جدي آن ادامه خواهد يافت.
انتهای پیام/