به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، اگر از چالوس، تقریباً 50 کیلومتر به سمت شرق برویم، پس از گذر از نوشهر و پارک جنگلی سی‌سنگان به شهری به نام رویان می‌رسیم که نام قدیمی‌اش علمده بوده. این شهر به دلیل بازار فصلی بزرگش همیشه شلوغ است. در سمت مقابل بازار، پارچه‌ی کوچکی نصب شده که روی آن نوشته شده: «آب‌پری رویان»

آب‌‌پری یا آب‌پری رویان منطقه‌ای گردشگری و خوش آب‌وهواست. در این منطقه درخت‌ها از هم فاصله‌ی کمی دارند و بیش‌تر مناطق جنگل بکر و دست نخورده مانده‌است.

آبشار آب‌پری در ارتفاعات جنگل قرار دارد،آبشاری که شباهت چندانی به آبشارندارد، چون قسمتی ازسنگ‌های کوه دراثر رانش زمین درشیب تندکوه جمع شده‌اند وآب کمی از لابه‌لای این سنگ‌ها درجریان است.

جاده‌ی آب‌پری هم‌عرض جاده‌ی چالوس است، اما اطراف آن، آن‌قدر فضای صاف و باز برای اطراق کردن وجود دارد که هر گردشگری به راحتی می‌تواند گوشه‌ی دنجی برای خودش پیدا کند.

این آبشار در حقیقت بهانه‌ای است برای لذت بردن از هوای کوهستان و مناظر زیبای منطقه.

هرچه جاده را بالاتر می‌رویم، مناظر زیباتر، هوا خنک‌تر، تعداد ماشین‌ها کم‌تر و شمار منظره‌های بکر بیش‌تر می‌شود. این‌جا سکوت مطلق حکم‌فرماست.

شاید اگر چنددقیقه با دقت گوش دهیم، بتوانیم صدای واقعی جنگل را بشنویم. چهچه‌ی پرندگان، صدای دارکوب و گله‌ای که در دشت‌های دورتر مشغول چرا هستند.

پوشش گیاهی نیز در این منطقه جالب توجه است. درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع‌تر و درختان کاج در نقاط مرتفع، تصویر متفاوتی را به نمایش می‌گذارند.