به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران؛ روزنامه فايننشالتايمز در سرمقاله شماره امروز خود در اينترنت نوشت: روز چهارشنبه مقامات ايران و قدرت هاي جهان بار ديگر در ژنو گرد هم مي آيند تا درباره برنامه هستهاي تهران گفتگو کنند. انتظارات زيادي وجود دارد که اين بار سرانجام توافقي حاصل شود. دستيابي به هرگونه توافقي موجب دلگرمي کساني خواهد شد که اميدوارند تعامل ديپلماتيک گستردهتري ميان آمريکا و ايران شروع شود.
این روزنامه مدعی شد: دو هفته قبل ايران و آمريکا و ديگر قدرتهاي جهان به توافق نزديک شدند. جزئيات اينکه بر سر ميز مذاکرات چه گذشت حالا کاملا معلوم شده است. ايران ميگفت حاضر است بخشهاي مهمي از برنامه هسته اي خود را براي شش ماه به حال تعليق درآورد. در عوض ، آمريکا به ايران اجازه مي داد به دست کم 10 ميليارد دلار از داراييهاي توقيفشده خود دست يابد. اين توافق موقت فرصتي را ايجاد ميکرد تا براي دستيابي به يک موافقتنامه پايدارتر در سال آينده مذاکره شود. اما مذاکرات در دور آخر با دو مانع برخورد کرد. ابتدا ، ايران اين تضمين را ميخواست که بتواند براي رفع نيازهاي خود در زمينه انرژي هميشه بتواند به غنيسازي اورانيوم بپردازد. فرانسه مخالف بود و چنين استدلال مي کرد که اين مسئله اين بدعت را به وجود خواهد آورد که بسياري از قدرتهاي غيرهسته اي مي توانند از آن بهرهگيري کنند. اما با توجه به اهميت برنامه هستهاي ايران در سياست ايران، اگر قرار است توافقي حاصل شود آمريکا مجبور خواهد بود حق ايران را براي غنیسازي بپذيرد.
مانع دوم به طرح هاي ايران براي احداث يک رئاکتور آب سنگين در اراک در جنوب غربي تهران مربوط مي شد.
اين هفته در ژنو هر اتفاقي بيفتد دو نکته بايد مشخص شود. اولا ، کنگره آمريکا قصد دارد تحريمهاي بيشتري عليه ايران وضع کند. اين کار کل مذاکرات را بر هم خواهد زد و احتمالا ايران را به مسير ستيزهجويي بازخواهد گرداند. کنگره بايد مکث کند و روزنه ديپلماتيک را باز نگه دارد.
ثانيا ، اسرائيل بايد موضع عملگرايانهتري در خصوص اين مذاکرات اتخاذ کند. نگرانيهاي اسرائيل درباره ايران قابل درک است. اما اسرائيل خواهان آن است که تحريمها باز هم افزايش يابد تا ايران مجبور شود غنيسازي اورانيوم را کاملا متوقف کند. اين واقعبينانه نيست.
تهران نيز به نوبه خود بايد متوجه اين باشد که هرگونه توافقي فقط در صورتي پايدار خواهد بود که دولت آمريکا بتواند اسرائيل و کنگره را متقاعد کند که ايران نيز امتياز داده است. وجود اذهان شکاک در ژنو اجتناب ناپذير است، اما در نظر گرفتن محدوديتها و فشارهاي براي موفقيت آميز بودن مذاکرات حياتي است.
انتهای پیام/