به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني فرانس24، موارد اهانتهاي نژاد پرستانه عليه کريستيان توبيرا وزير دادگستري سياهپوست فرانسه رو به افزايش است. 

کلود گيبال گزارشگر راديو فرانس کولتور گفت پس از پانزده سال فعاليت در خارج از فرانسه با بازگشت به اين کشور مي بينم که  فرانسه وجهه چندان خوبي ندارد. هر روز با مطالعه مطبوعات بين المللي مي بينيم که فرانسه دو قطبي تر شده است و اين نشان مي دهد روشنفکران  ، رسانه ها و سياستمداران فرانسوي در ماموريت خود شکست خورده اند . همان طور که آلبر کامو (نويسنده فرانسوي) مي گفت "فرانسه واکنش را به تامل ترجيح مي دهد، با شعار سياست را مي چرخاند. در اين فرانسه خباثت جايگزين هوشمندي شده است". فرانسه بايد پرسشهاي واقعي درباره ماهيت خود مطرح کند. چرا توجه را معطوف مشکلات ثانوي مي کنند و از مشکلات واقعي پرهيز مي شود. اگر امروز فرانسه در آيينه به خود بنگرد، از خود بيزارمي شود.

ايوان ريفيول گزارشگر لوفيگارو در اين باره گفت سوسياليستها به منظور انحراف اذهان عمومي از مشکلات کنوني خود مي کوشند توجه را معطوف مشکلاتي غير واقعي نظير نژاد پرستي کنند. آنچه برسر خانم توبيرا آمده غيرقابل قبول و محکوم کردني است . آنها خانم توبيرا را به ميمون تشبيه کرده اند و بايد  دردادگاه پاسخگو باشند. اما  استفاده ابزاري از اين مسائل نژاد پرستانه براي عنوان کردن اينکه فرانسه امروز به سوي نژاد پرستي و فاشيسم پيش مي رود، امري قابل قبول نيست و نشان مي دهد سوسياليستها به استفاده ابزاري از نژاد پرستي روي آورده اند. فرانسه در حال حاضر از چندين جامعه تشکيل شده که برخي يکديگر را نفي مي کنند. اين نشانگر عدم تفاهم از ديگري است. بسياري از فرانسويها جامعه کنوني را ديگر نماينده جامعه فرانسه نميدانند و اين مسئله نژاد پرستي تلقي مي شود. اين نشانگر بحران عميق ادغام اجتماعي است. 

پاتريسيا آلمونير گزارشگر شبکه ت اف يک گفت دو نوع نژاد پرستي بر توبيرا تحميل شده است. از يک سو او مورد اهانتهاي نژادي قرار گرفته و از سوي ديگر او به علت زن بودن زير سئوال رفته است. اگر اين وزير صرفا سياهپوست اما مرد بود شايد اين اهانتهاي نژاد پرستانه صورت نمي گرفت.

وي ادامه داد در هر صورت فرانسه  اين امر صحت دارد که در جامعه بحراني عميق وجود دارد، مسئله نفي ديگري ، نفي خارجي، نفي همسايه اي از نژاد ديگر امري واقعي است. دست و دلبازي فرانسه و مهد حقوق بشر ديگر وجود ندارد. بسياري از خارجيها به فرانسه مي آيند و از اين کشور سرخورده مي شوند. 

بهتر است مناظره  اي در فرانسه با حضور خارجي ها و تصويري که از فرانسه دارند برگزار شود. آنان عقيده دارند فرانسه امروز قابل شناسايي نيست.

انتهای پیام /