از آب هم مضایقه کردند کوفیان
خوش داشتند حرکت مهمان کربلا
زان تشنگان هنوز به عیوق میرسد
فریاد العطش ز بیابان کربلا
این تنها گوشهای از مصائبی است که بر خاندان پیامبر اکرم(ص) وارد شده که در ظهر عاشورا به اوج خود میرسد.
با شروع ماه محرم هیجان پنهان آشکار میشود، هر شب هنگام غروب آفتاب شیون و زاری عزاداران در فضا طنینانداز میشود سرانجام روز نهم محرم تاسوعای حسینی فرا رسید.
دستههای عزاداری از گوشه و کنار شهر حرکت کردند، هیئتهای مذهبی نسبت قهرمان دلیری که پیکرش در دشت کربلا آرمیده و آوای او در طول قرنها با انعکاس ابدی طنینانداز بوده، به سر و سینه خود میزنند.
دستههای عزاداری در قم نیز در صفوف منظم در خیابانها و معابری که به میدان شهید مطهری منتهی میشد، حرکت کردند و از آنجا به سمت پل معصومیه و پل بازار رفتند و سپس وارد حرم حضرت معصومه(س) شدند.
مسیر دیگر دستههای عزاداری معابری است که به خیابان عمار یاسر میرسید و دستهها از آنجا به سمت سه راه بازار و سپس چهار راه بازار و میدان آستانه حرکت کردند و در نهایت وارد حرم کریمه اهل بیت(س) شدند.
دستههای عزاداری به ویژه به هنگام حرکت در کوچه و خیابان دارای نظم و آرایش خاصی بودند. پرچمهای سیاه، سبز و قرمز که بر روی آنها نام حسین ابن علی(ع) و یا ابوالفضل العباس(ع) نوشته شده بود توسط عزاداران حمل میشد و بسیاری برخی افراد سر و پیشانی خود را در حزن و اندوه حسین بن علی(ع) گلآلود کرده بودند.
نوحهخوانی در میان جمعیت مصائب امام حسین(ع) را بیان میکرد و عزاداران نیز بر سر و سینه خود میزدند و در صفی منظم عدهای زنجیززنی میکردند.
من مست جانانم کی ترسم از جان
دریای عطشانم طوفانم طوفان
هان و هان ای خصم میدان بشناسم
من میر و سالار خوبانم عباسم
چند نفر با نواختن طبل، سنج و دهل، ضربآهنگ نوحه و سینهزنی را هماهنگ کرده و عدهای کودک که پرچمهای حاوی شعارها یا ادعیه مذهبی را حمل کرده و برخی دیگر مشکهای آبی در دست داشتند و به یاد سقای دشت کربلا عزاداران حسینی را سیراب میکردند.
به دنبال آنها مردان علمدار در حرکت بودند و علمات را به نوبت حمل میکردند و در پی آن مرثیهخوان و گروهی از مردم بر سینه و پیشانی میزدند «یا ابوالفضل(ع)» را با هماهنگی تکرار میکردند؛ که این نوا با شیون و عزا در آمیخته میشد.
ای اهل حرم سر به بیابان بگذارید
دیگر به حرم حضرت عباس(ع) ندارید
رئیس مرکز فرهنگ و معارف قرآن با بیان اینکه هدف از عزاداری تاثیرگذاری بر مخاطب به شیوه مشروع است میگوید: دستههای عزاداری اقدامی برای ابراز همدردی با اباعبدالله الحسین(ع) است به طوری که دستههای عزاداری با سینهزنی و زنجیرزنی بر مخاطب تاثیر میگذارند.
حجتالاسلام صادق یوسفی مقدم ادامه میدهد: دستههای عزاداری باید مشروع و مطابق با فقه و شریعت باشد و نباید با علمهای سنگین و بزرگ همراه باشد بلکه عزاداری در دستهها باید در راستای ابراز ارادت به امام حسین(ع) و یارانش صورت گیرد و عزاداران به سینه زنی و زنجیرزنی بپردازند.
رئیس مرکز فرهنگ و معارف قرآن عنوان می دارد: مسئولان فرهنگی باید توجه کنند تا هیئتها در زمینه عزاداری مشروع فعالیت کنند و مذهب اهل بیت(ع) را به دلیل رفتارها و گفتارهای ناشایست زیر سوال نبرند.
وی تصریح میکند: لازم است تذکرات جدی به مسئولان هیئتها و مداحان داده شود تا از حرکتهایی که با توحید اصل دین در تعارض است جلوگیری کنند تا خرافات در آنها ترویج نشود.
سینهزنی و زنجیر زنی باید باوقار و گویای اخلاق و رفتار حسینی باشد و عزاداران نباید با رفتار خود به فرهنگ و مذهب اهل بیت(ع) آسیب بزنند.
آیتالله خامنهای درباره زنجیرزنی در دستههای عزاداری فرمودهاند اگر به صورت متعارف باشد و به گونهای باشد که از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه در عزاداری محسوب شود، اشکال ندارد.
استفاده از علم در مراسم عزاداری سیدالشهدا یا قرار دادن آن در مجلس عزا و یا حمل آن در دسته عزاداری از نظر آیت الله خامنهای فی نفسه اشکال ندارد ولی نباید این امور جزء دین شمرده شود.
عشق اینجا معنا میشود
قطره اینجا حکم دریا میشود
تاسوعای حسینی یادآور حضرت عباس(ع) سقای تشنگان عطشان کربلا است که خود را آماج تیرها قرار میدهد تا بتواند مشک آب را پرآب کند و اکنون عزادار حسین غریب(ع) و علمدار دشت کربلا هستیم و به یاد آنها بر سر و سینه میزنیم./س
عموی لالهها بیتاب برگرد
فدای قامتت سیراب برگرد
جلوتر شبپرستان در کمیناند
نمیخواهیم بیتو آب برگرد