باشگاه خبرنگاران؛ "محمد علی جمالزاده" نویسنده و مترجم معاصر ایرانی است که او را پدر داستان کوتاه زبان فارسی و آغازگر سبک واقع گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند وی نخستین مجموعه داستانهای کوتاه ایرانی را با عنوان "یکی بود یکی نبود" در سال 1300 خورشیدی در برلین منتشر ساخت.
کتاب "یکی بود یکی نبود" جمالزاده داستانی انتقادی، ساده، طنزآمیز و آکنده از ضرب المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه است جمالزاده در خانواده‌ای مذهبی در اصفهان به دنیا آمد وی فرزند سید جمال الدین واعظ اصفهانی بود.
جمالزاده حدود 12 سال داشت که پدرش او را برای ادامه تحصیل به بیروت فرستاد جمالزاده در بیروت با "ابراهیم پور داوود" و "مهدی ملک‌زاده" فرزند "ملک المتکلمین" چند سال هم دوره بود در سال 1910 تصمیم به ادامه تحصیل در اروپا گرفت.
جمالزاده به پیشنهاد "ممتاز السلطنه" سفیر ایران به منظور ادامه تحصیل به لوزان سوئیس رفت محمد علی تا سال 1911 در لوزان بود پس از آن به شهر "دیژون" در فرانسه رفت و دیپلم حقوق خود را از آن شهر گرفت.
همزمان با جنگ جهانی کمیته‌ای به نام "کمیته میلتون" به رهبری "سید حسن تقی‌زاده" به منظور مبارزه با روسیه، انگلیس در برلین تشکیل شد این کمیته محمد علی جمالزاده به همکاری دعوت نمود وی از سال 1915 تا 1930 در آنجا اقامت داشت.
جمالزاده پس از اقامت کوتاهی در برلین برای ماموریت از طرف کمیته میلتون به بغداد و کرمانشاه رفت در بازگشت به برلین "مجله کاوه" وی را به همکاری دعوت کرد و محمد علی تا تعطیلی مجله به همکاری با تقی‌زاده ادامه داد.
جمالزاده پس از تعطیلی "مجله کاوه" سرپرستی محصلان ایرانی در سفارت ایران را برعهده گرفت و به مدت 8 سال این مسئولیت را برعهده داشت تا اینکه در سال 1931 به دفتر بین‌المللی کار وابسته به جامعه ملل پیوست.
جمالزاده پس از بازنشستگی در سال 1956 در برلین به ژنو رفت و تا پایان عمر در آنجا اقامت داشت وی بیشتر عمر خود را در خارج از ایران سپری کرد اما می‌توان تمام تحقیقات جمالزاده را پیرامون ایران زبان فارسی و گسترده کردن دانش ایرانیان دانست.
جمالزاده همراه با "صادق هدایت" و "بزرگ علوی" را سه بنیانگذار اصلی ادبیات داستانی معاصر فارسی می‌دانند داستان کوتاه "فارسی شکر است" در کتاب "یکی بود یکی نبود" جمالزاده را به عنوان نخستین داستان کوتاه فارسی به شیوه عربی می‌شمارند.
داستان "فارسی شکر است" جمالزاده پس از هزار سال نثرنویسی فارسی نقطه عطفی برای نثرنویسی به شمار می‌رفت از آثار وی می‌توان به "عمو حسینعلی"، "سرو ته یک کرباس"، "دارالمجانین"، "زمین ارباب دهقان" و "صندوقچه اسرار" اشاره کرد.
دیگر آثار جمالزاده "تلخ و شیرین" شاهکار در دو جلد "راه آب نامه"، "قصه‌های کوتاه برای بچه‌های ریش‌دار"، "قصه ما به سر رسید"،" قلتشن دیوان"، "صحرای محشر"، "هزار پیشه"،" معصومه شیرازی"، "هفت کشو"ر، "قصه‌های کوتاه قنبرعلی"،" کهنه و نو،"" یاد و یادبود"، "غیر از خدا هیچکس نبود"، "شورآباد"، "خاک و آدم"،" آسمان و ریسمان" و "مرکب محو" است.
انتهای پیام/ص
