به گزارش باشگاه خبرنگاران کرمانشاه

وی یادآور شد: در تعزیه، عده‌ای اهل ذوق و کارآشنا در جریان سوگواری‌های ماه محرم و برای نشان دادن ارادت و اخلاص به اهل بیت (ع)، طی مراسم خاصی بعضی از داستان‌های مربوط به واقعهٔ کربلا را پیش چشم تماشاچی‌ها بازآفرینی می‌کنند.

جواهری تصریح کرد: در تعزیه چون اهمیت خواندن هنرمندانهٔ اشعار بیش از روش اجرا و نمایش واقعه‌هاست، آن را در قیاس با روضه‌خوانی، تعزیه‌خوانی نیز گفته‌اند.

مدیر روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه، تاکید کرد: تعزیه یکی از اصیل ترین و کهن ترین آیین های نمایشی ایرانیان است.

او افزود: تعزیه معمولاً با به اجرا درآمدن پیش‌خوانی نمایش مجلس اصلی آغاز می‌شود. کسی که تعزیه را برپا می‌کند «بانی» و گردانندهٔ آن را «تعزیه‌گردان» و بازیگران آن را «تعزیه‌خوان» یا «شبیه‌خوان» می‌نامند و از آنجایی که معمولا هنر تعزیه خوانی توسط افراد محلی برگزار می شود، شبیه‌خوان‌ها برای راحتی کار، مطلب مربوط به نقش خود را به هنگام اجرا، به صورت تکه کاغذی به نام «فرد»، در دست دارند که در آن‌ها مصراع‌های آخر نقش طرف مقابل یا نخستین مصراع از ادامهٔ نقش شان یادداشت شده تا بتوانند به‌موقع و بدون زحمت نقش‌آفرینی خود را دنبال کنند./س