به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران ارومیه دکتر ابراهیم حسین نجدگرامی با اعلام این مطلب گفت: پساب خروجی استخرهای پرورش ماهی دارای مواد زائد زیادی از قبیل نیتروژن، فسفر، غذاهای خورده نشده و فلور میکروبی روده ماهی است که با رهاسازی به اکوسیستمهای طبیعی باعث آلودگی، شکوفایی جلبکی و در نتیجه تغییر ساختاراکوسیستمهای رودخانه ها و دریاچه ها می شود. بنابراین می توان با کاهش بار مواد آلی پساب خروجی و حذف مواد سمی نیتروژنی بوسیله باکتریهای هترتروف موجود در سیستم، علاوه بر توسعه پایدارآبزی پروری و کمک به ثبات اکوسیستمهای طبیعی، به صرفه جویی در میزان آب وغذای مصرفی کمک شایانی کرد.

عضو هیات علمی پژوهشکده آرتمیا و آبزیان خاطرنشان کرد: باکتریهای هترتروف موجود در سیستم برای رشد به کربن و نیتروژن به عنوان عناصر کلیدی احتیاج دارند؛ نیتروژن در پساب خروجی استخر موجود می باشد و اگر میزان منبع کربنی (مانند ملاس) که یک ماده ارزان قیمت می باشد در سیستم تنظیم شود باکتریها با رشد سریع خود با حذف آمونیاک و سایر مواد سمی نیتروژنی، آب را تصفیه کرده وبرای استفاده مجدد قابل استفاده می کنند از طرف دیگر رشد و نمو سریع باکتریها در این سیستم باعث تولید بیوفلوک (توده باکتریایی) شده که سرشار از انواع نوترینتها مانند پروتئین، ویتامین و سایر مواد مغذی هستند که مستقیما به عنوان غذای برخی از آبزیان مهم مخصوصا کپور ، میگو مطرح می باشند.

وی تصریح کرد: دراین تکنیک که برای اولین بار در جهان در پرورش متراکم ماهی کپور که از ارزشمندترین ماهیان آب شیرین پرورشی است مورد استفاده قرار گرفته با کاهش 50 درصد از غذای کنسانتره ماهی در حوضچه های متراکم پرورشی، میزان آب مصرفی نیز به 1 درصد سیستم معمول کاهش یافت.

دکتر ابراهیم نجدگرامی در پایان یادآور شد: این طرح در غالب پایان نامه کارشناسی ارشد خانم مهندس فریده بخشی انجام گرفته و از همکاری و همفکری جناب آقای دکتر رضا ملک زاده، دکتر ایمانی و دکتر کوروش سروی استفاده شده است/س