به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران در دوران کودکي بزرگترين ترس کودک جدا شدن از مادر است که براي بقا به طور غريزي در او بوجود مي آيد، به گونه اي که در نوزاد هفت ماهه ترس از چهره ناشناس و غريبه پديد مي آيد و بدنبال آن در صورت شکل گيري دلبستگي ناايمن اضطراب جدايي به وجود خواهد آمد.
طي دوران رشد ما شاهد ترس هاي مختلفي از جمله ترس از صداي بلند و اشياي تيره در کودکان زير يک سال و ترس از تاريکي حيوانات، هيولا، ارواح در کودکان بزرگتر خواهيم بود که قابل انتظار خواهند بود زيرا گذرا هستند و برخورد صحيح با آن از بين رفتن آنها را امکان پذير مي کند.
چنانچه ترس طبيعي ادامه و شدت يافت با علايمي چون اختلال در خواب، پرخاشگري، ناخن جويدن و شب ادراري مواجه خواهيم شد که زندگي روزانه را دچار اختلال مي کند و در اين زمان مراجعه به روانشناس کودک الزامي خواهد شد./ف
