به گزارش دريچه فناوري اطلاعات؛ تلاش فرزند تلاش است؛ تلاش داستان تلاش است؛ تلاش فرزند نا امیدی نیست؛ تلاش قصه تلاش مردان و زنانی است که توانسته اند با تلاش خود پرنده ایده هایی را که روی شانه شان نشسته است محکم در دست بگیرند. در مقاله های تلاش از داستان موفقیت‌ها و شکست‌های زنان و مردان دنیای آی.تی خواهیم گفت. کسانی که روزگاری مثل خود شما و در شرایطی تقریبا مشابه زندگی کرده‌اند، درس خوانده‌اند و کار کرده‌اند و امروز چرخ این صنعت چند هزار میلیارد دلاری را می‌چرخانند. آنها فقط یک فرق بزرگ داشته‌اند، به جای رویا پردازی عمل کرده‌اند. امیدواریم شما هم اهل عمل باشید و با این مقاله ها دست به کار شوید.

ماجرا واکاوی یک ایده است که منجر به تولید سخت افزاری برای اتصال هر نوع وسیله الکتریکی به اینترنت شد.

نام: زک سوپالا (Zach Supalla)

محل تولد: مینیاپولیس، آمریکا

تحصیلات: کارشناسی ارشد مدیریت

نام ایده: اِسپارک (Spark)

وب‌سایت: spark.io

ماجرا چيست؟

مشاهده پدری ناشنوا که با ابتکار عمل خود کارهای جالبی را انجام می‌داد، کافی بود ایده اِسپارک به ذهن زک برسد. پدرش به زنگ در خانه و تلفن، یک لامپ وصل کرده بود تا به محض زنگ زدن هر کدام لامپ روشن شود و وی را مطلع کند. ابداعات پدر جالب بود، اما با ظهور موبایل و تلفن‌های هوشمند دیگر او نمی‌توانست یک لامپ را به آن وصل کند، از همین رو زک و مادرش وقتی در خانه نبودند بسختی می‌توانستند با پدر تماس بگیرند.

زک در دانشگاه کامپیوتر می‌خواند، اما به علم طراحی علاقه‌مند شد و فهمید که می‌خواهد مهندس طراح محصول باشد. مدیریت و طراحی خواند. در دوران تحصیل با دوره‌های کارآفرینی آشنا شد و تصمیم گرفت کسب و کاری برای خودش راه‌اندازی کند؛ اما قبل از اقدام به انجام هر کاری به عنوان یک کارآموز در چند شرکت دانش‌بنیان مشغول به کار شد و توانست تجربه با ارزشی کسب کند و شبکه خوبی از دوستان متخصص و مفید در اطراف خود گرد آورد.

زک دقیقا می‌دانست که چه چیزی می‌خواهد تولید کند. اما تصمیم داشت قبل از هر کاری زیرساخت لازم را فراهم آورد. او می‌خواست کاری کند تا بتوان همان لامپ‌های هشدار دهنده پدر را به تلفن همراه متصل کند تا در صورت دریافت پیامک یا تماس، روشن شود و آدم‌هایی مثل پدرش را مطلع کند. با دیدن شرکت‌هایی که با ایده‌ای ساده به کسب و کاری بزرگ تبدیل شده بودند و دروس مدیریتی و مهندسی که در دانشگاه خوانده بود تقریبا می‌دانست باید در چه راهی گام بردارد، اما دقیقا نمی‌دانست از کجا شروع کند.

تلاش:

برای این که بتواند تلفن همراه را به لامپ متصل کند، نیاز به قطعه‌ای سخت‌افزاری داشت تا در نقش رابط ظاهر شود و بتواند چنین کاری را انجام دهد. برای این کار به اینترنت روی آورد؛ پس از کمی جستجو در وب تصمیم گرفت تا نمونه اولیه‌ای از ایده‌اش را به واقعیت تبدیل کند.

مدار اسپارک را طراحی کرد و قطعات مورد نیاز برای دستگاه را هم با جزئیات دقیق مشخص کرد. برای اتصال لامپ به تلفن‌همراه نیاز به راهکار قابل دسترسی بود که در هر خانه‌ای بتوان بسادگی آن را پیدا کرد. پس تصمیم گرفت تا از شبکه اینترنت کمک بگیرد. ایده این بود: لامپ‌های خانه را به یک سخت‌افزار متصل به اینترنت وصل می‌کرد که فرمان را از شبکه جهانی وب می‌گرفتند. حالا هر زمانی که پیامی دریافت می‌شد، لامپ‌ها چشمک می‌زدند.

چالش‌ها:

دستگاه ساخته شده بود، اما چالش اصلی این بود که این سخت‌افزار کوچک را چگونه پیاده‌سازی کند تا به ساده‌ترین شکل ممکن قابل نصب باشد. اگر غیر از این بود، مشتریان زیادی را از دست می‌داد. نخست به این فکر افتاد تا سخت‌افزار تولیدی را در سوکت‌های برق نصب کند و لامپ را به آن سوکت‌ها متصل سازد، اما پس از کمی تحقیق تصمیم گرفت مدار را درون لامپ بگنجاند. از همین رو سراغ چند شرکت سازنده تجهیزات روشنایی رفت تا مدار خود را به آنها بفروشد به این امید که سازندگان به صورت پیش‌فرض مدار اسپارک را درون لامپ‌های تولیدی خود قرار دهند؛ اما ایده‌اش با استقبال امیدوار‌کننده‌ای روبه‌رو نشد. پس تصمیم خود را گرفت و خط تولید مستقل مدار سخت‌افزاریش را راه‌اندازی کرد. این ریسک بزرگی بود که همه سرمایه او را می‌بلعید؛ اما زک جوان اصولا سرمایه‌ای نداشت. پس ایده را در یکی از سایت‌های جمع‌آوری اعانه علمی در معرض خیرخواهی و کمک مردم قرار داد، اما ایده زک به مذاق مردم خیرخواه خوش نیامد و آنها معتقد بودند برای حل مشکل پدر او و آدم‌های دیگری با این محدودیت جسمی، راه‌حل‌های ساده‌تر و موجود در بازار به وفور وجود دارد. زک شروع به کار روی طرح کرد تا ضمن بهبود، کاربردهای جدیدتری برای آن پیدا کند. پس از مدتی اسپارک به پدیده عجیبی تبدیل شده بود که از پس خیلی کارها بر می‌آمد. حالا می‌شد اسپارک را طوری تنظیم کرد تا با تاریک شدن هوا به صورت خودکار لامپ را روشن کند یا با روشن‌شدن هوا لامپ را خاموش کند، اما هنوز جالب‌ترین بخش از کاربرد اسپارک آن است که می‌توان اخطار‌ها و اعلان‌های شبکه‌های اجتماعی، دریافت ایمیل و… را با چشمک‌زدن لامپ متوجه شد. تازه این آغاز ماجرا بود. با اتصال اسپارک به هر وسیله الکتریکی، می‌توان آن را به اینترنت وصل کرد و توسط رایانه، تلفن هوشمند یا تبلت آن را کنترل کرد. در حقیقت اسپارک به سخت‌افزاری جانبی تبدیل شده بود که می‌شد آن را در دل بسیاری از دستگاه‌های الکترونیکی گنجاند. برای نمونه می‌توان با اتصال نمایشگر ال.سی.دی کوچک به مدار اسپارک آخرین توییت‌های خود را روی در یخچال خواند.

آینده:

زک قصد دارد تا اسپارک را به گونه‌ای طراحی کند تا همه مردم بدون توجه به سطح توانایی‌های فنی‌‌ خود بتوانند از آن استفاده کنند. به این ترتیب کاربر ساده نیز می‌تواند مدار اسپارک را به هر کدام از وسایل الکترونیکی مورد علاقه‌اش وصل کند و دستوراتی را از طریق اینترنت برای آن بفرستد. کولر را قبل از رسیدن روشن کند، در سفر چراغ‌های خانه را خاموش و روشن کند تا سارقان فکر کنند کسی داخل خانه هست، برنامه‌های تلویزیونی را برای کودکش که در اتاق دیگری است، عوض کند یا در صورت سوختن موتور یخچال، فورا پیغام اخطار دریافت کند. همه این کارها توسط یک برنامه‌ریزی ساده روی دستگاه اسپارک امکان‌پذیر است.

زک معتقد است برای عملی کردن یک ایده باید از کسب و کار کوچک شروع کرد. همچنین زک بر این باور است که در راه عملی کردن ایده باید با برنامه‌ریزی صحیح سریع اقدام کرد وگرنه دیگران از شما جلو می‌افتند.

کمی فنی‌تر:

اسپارک یک مدار کوچک است که روی خود، فرستنده و گیرنده وای فای دارد. این مدار در حقیقت یک مدار متن باز است که به کمک پلتفرم نرم‌افزاری منبع باز وایرینگ (Wiring) عمل می‌کند. روی این مدار هشت پین دیجیتال و هشت پین آنالوگ تعبیه شده که از طریق آنها می‌توان مدار را به دستگاه‌های دیگر متصل کرد. همچنین به غیر از شبکه بی‌سیم از طریق اتصال یو.اس.بی نیز می‌توان برای اسپارک برنامه‌نویسی کرد. برای اتصال به وای فای نیز از یک ماژول وایرلس ساخت تگزاس اینسترومنتز با قابلیت b/g  ۸۰۲/۱۱ با برد بین ۳۰ تا ۹۰ متر استفاده شده است.

گزارش از رامين فتوت